سلام

در ابتدا تشکر میکنم از کارگردان، بازیگران، طراحان، گروه موسیقی و کلیه عوامل این نمایش. زحمات بسیاری کشیده بودند و جای تقدیر داره.

اولا ... دیدن ادامه ›› در این اثر نمایشی دنبال یک چیز خاص نباشید. همون داستان قدیمی خیانت نزدیکان پادشاه رو شاهد هستید و بحث انتقام و عشق و این حرفا. نویسنده داستان، ویلیام شکسپیر هست که همه با سبک درامش آشنا هستیم. همون اول کار هم تا آخرشو میخونید چی به چیه و چی میشه تهش.

حکایت خیانت نزدیکان پادشاه با هدف گرفتن تاج و تخت، همیشه دستمایه داستان نویسان بوده و شکسپیر در این زمینه ید طولایی داره. مثلا سریال بازی تاج و تخت که همین چند وقت پیش به پایان رسید، و طرفداران زیادی در دنیا داشت، از جمله همین دست داستان ها بود که بدلیل بهره گیری از جلوه های ویژه ، جذابیت بصری پیدا کرد.
در غالب این داستان ها در کنار خیانت، همیشه عشق و عشاقی هم هستند و بوی انتقام هم به مشام میرسه. در این اثر، استفاده از جادو رو هم علاوه کنید.

بازی بازیگران این نمایش رو بعد از حدود 25 روز از اولین اجراشون دیدم و میتونم بگم به طور میانگین خوب بودن (نقش های آریل توسط خانم سونیا سرلک و کالیبان توسط آقای حمید عاشوری خیلی خوب اجرا شد)
گروه نوازندگان بسیار خوب بودن و در پس زمینه خیلی خوب با کار همراه میشدن.

من به این اثر از 20 نمره 12-13 میدم و دلیلش بد بودن نیست، بلکه کلیشه ای بودن هست. در طول نمایش هیجان و رخداد خاصی وجود نداره. تقریبا همیشه مخاطب میدونه چه اتفاقی قراره بیفته، حتی اگر کسی این نمایشنامه رو نخونده باشه، همون اول نمایش، میشه آخرشو به راحتی حدس زد. البته مقصر این ها، نه کارگردان هست نه بازیگران. دیگه نمایشنامه اینطور هست مگر این که یه دراماتورژ بیاد اقتباسی کارش کنه به تناسب اقتضائات روز.

میزانسن و اکسسوار این کار جالب بود اما ایراد داشت. استفاده از ایده بادبان کشتی در ابتدای نمایش (بخصوص اون تکان های کشتی در طوفان) و بعد درخت انگاشتنش تا انتهای کار به نظرم گرچه جالب بود اما از خوانایی اثر کم می کرد. بطوریکه مخاطب هی فکر می کرد رو کشتی هست ولی هی تلنگوری میخورد که نه در یک جزیره کنار یک درخت ایستاده. بهتر بود رو این قسمت بیشتر فکر میشد. اگر من بودم بعد از استفاده اولیه به عنوان بادبان، یک کاری میکردم که کاملا شبیه یک درخت خاص و جادویی بشه و بادبان ها و پارچه ها برچیده بشن.

در نهایت باید همیشه حمایت کنیم از عزیزان تئاتر که بخصوص این دو سه سال کرونا، بر اون ها بسیار سخت گذشت. قیمت بلیت این نمایش هم کمی بالا هست که البته بدلیل تعداد زیاد بازیگران و عوامل کار قابل درک هست. امیدوارم همونطور که قیمت بلیت ها میره بالا، حقوق ها هم بطور مشابهی افزایش داشته باشن.

با تشکر مجدد از همه عوامل این نمایش
17 اسفند 1400

بااحترام به بازیگران محترم و کارگردان عزیز، اقتباسی ضعیف و کسل کننده از اثری بزرگ.

یک نمایش خلاق، و پویا با بازی های چشمگیر و زیبا. تبریک به این گروه که به خوبی با هم هماهنگ شدن. موضوع هم به خوبی انتخاب شده و به خوبی داستان پردازی شده بود. از این نظر به آقای کوشکی تبریک میگم. در این میون رپ خوانی خانم "الهام جدی" بسیار جالب، چشمگیر و اعجاب انگیز بود. رپ خوانی بسیار مسلط و مرتبط با موضوع داستان با سرعت بالا که گرچه مخاطب فرصت تمرکز و فکر زیادی روش نداره ولی واقعا حفظ کردن ریتم و رایم و فلو و دلیوری رپ کار بسیار سنگینیه که ایشون خیلی خوب از پسش بر اومدن. شاید کمتر کسی رو در عرصه هنرهای نمایشی بشه پیدا کرد که همچین استعدادی داشته باشه. نمیدونم انتخاب ایشون بر اساس شخصیت پردازی نمایش بوده و وجود یه همچین کاراکتری از ابتدا جزئی از نمایش بوده یا اینکه به مرور و با آشنایی هایی که روی قابلیت خانم جدی به وجود اومده این کاراکتر با این قابلیت به داستان اضافه شده. از یک طرف نبودنشون شاید چیزی از روند داستان رو تغییر نده ولی بودنش خوانش داستان، هیجان و قدرت کار رو بسیار بالا برده. وخیلی دوس دارم بدونم متن رپ ایشون رو خودشون نوشتن یا آقای کوشکی زحمتشو کشیدن. معمولا رپرها، لیریک هاشونو خودشون مینوسن حالا نمیدونم اینجا هم همینطور بوده یا نه. البته نباید از هنر خانم "دریا یاسری" هم به آسانی بگذریم. من از زبان های خارجی فقط انگلیسی و آلمانی رو بلدم ولی میشد فهمید که ایشون زبان فرانسه رو تسلط خوبی داشتند و بخصوص در انتهای نمایش ترانه فرانسوی بسیار زیبایی رو اجرا کردن. از نکات جالب این نمایش هم استفاده از ایشون در زنگ تلفن ها و صدای ظبط ماشین بود که واقعا خلاقانه و مبتکرانه بود. نمیدونم این خلاقیت ذاتی بوده یا آقای کوشکی قبلا مشابهشو جایی دیدن و ازش بهره بردن در کارشون. ولی هر چه که بوده به خوبی پیاده شده بود. البته برام جای سوال بود که چرا شخصیت اصلی داستان با ایشون به عنوان دوست دخترشون فارسی صحبت میکنه ولی دوست دخترشون فرانسوی جواب میدن. کاراکتر اصلی داستان به نوعی اوباش بود و فکر نمیکنم به عنوان شخصیت داستان فرانسه بلد بودن. شاید هم به این برگرده که زبان هم رو نمیفهمیدن. نمیدونم. البته بامزه بود. تیکه های طنز مربوط به "شهروز دل افکار" هم بسیار جالب بودن و ایشون خیلی خوب و بجا نقش یک کاراکتر شوخ رو ادا می کردن و تقریبا همیشه مخاطب منتظر دیالوگی از این کاراکتر بود. با همه این اوصاف، توصیه می کنم دوستان تئاتربین این اثرو از دست ندن. ممنون وقت گذاشتین و خوندین.

خب وقتی همه بازیگرها حرفه ای باشند، فقط باید امیدوار باشی که نمایشنامه خوب بوده باشه تا بازی ها دیده بشوند، چیزی که در این نمایش هم دیدم خوشبختانه. آقای "علی سرابی" به نظر من یکی از بهترین های نمایش های کمدی هستند و اصولا وقتی ایشون ستون یک نمایش کمدی باشند، احتمال اینکه اثر مذکور به بیراهه بره کم هست. پس بنابراین تشکر ویژه ای میکنم از ایشون. بازی مارال بنی آدم در نقش خاصی که داشتند هم بسیار حکایت از حرفه ای بودن ایشون و البته کارگردانی بسیار خوب آقای سرابی داشت و لذا به ایشون هم تبریک میگم، البته جا داشت که یه کم دیگه هم پیاز داغشو زیاد میکردن (البته واقعا تصور ممیزی این کار هم خیلی دلهره آوره). توصیه میکنم دوستان تئاتربین این نمایش رو از دست ندن و لحظات شادی رو با دیدن این اثر سپری کنن.

نمایشنامه ضعیف، بازی ها ضعیف و تصنعی، کارگردانی ضعیف.