خب ابتدا عرض کنم که این اثر بیشتر برای مخاطب خاص جذابیت داره و عزیزانی که بیشتر به دنبال فان و یک اثر شسته رفته با سوال ها و جواب های پاسخ داده شده هستند، شاید لذت زیادی نبرن گرچه توصیه میکنم که در خلال آثار عام، هر از چندی تنی به آثار خاص هم بزنن تا کمی بیشتر ذهن درگیر بشه. البته تئاتر از هر نوعی مطلوب هست و صرفا غرض از عرایضم اشتغال بیشتر ذهن هست که در نهایت در دنیای بیرون خیلی کمکمون میکنه.
و اما بعد، «زناگندی» یعنی زندگانی به هم ریخته (نقل از حمیدرضا هدایتی) البته از سوالای جدولیه. تو جدول میگن زندگانی به هم ریخته...جوابش میشه زناگندی. بخش مهمی از نمایش به طراحی جدول توسط شخصیت محوری داستان صورت میگیره. داستان از ابتدا در فضای مبهم و یک چهاردیواری با دیوارهای پرده ای شروع میشه. این هم جالب هست که شخصیت محوری داستان به واسطه یک غشا با مخاطب در ارتباط هست. چنین غشایی شاید اطراف هر کدوم از ماها وجود داشته باشه. شاید دنیای درونی ما به قدری مهم باشه که با حصاری اون رو از دنیای بیرون و آدمای اطرافمون جداش کنیم. شاید این دنیای درون جنون وار جسم مارو تسخیر بکنه به طوری که حتی از عزیزترین های زندگیمون فاصله بگیریم. اما اگر روزی این دیوار فرو بریزه، سوال این هست که چه چیزی به دست آوردیم و چه چیزی از دست دادیم.
نمایش های راز و رمزگونه جزئی از خصوصیات نویسندگی «حمیدرضا هدایتی» هست و در آثار پیشین هم چنین شیوه ای قابل مشاهده هست و غالبا جنون هم در زمینه قابل لمس هست. به نوعی میشه گفت این روش امضای آقای هدایتی پای کارهاش هست. البته این رو هم بگم که اصل این داستان نوشته خانم ریما رامین فر عزیز بوده که با تغییراتی توسط آقای هدایتی همراه شده و در نهایت به این نمایش ختم شده است.
توصیه میکنم دوستان این نمایش رو ببینن و برداشت هاشون رو اینجا به اشتراک بگذارن تا هر چه بیشتر از این نمایش بهره ببریم.