گاهی دلم برایت تنگ میشود "غزل":

ای پیچ و خم زلف تو مارا همه راز
ای از تو همه راز و زما عرض نیاز

گشته قدح لطف تو لبریز از مهر
بر ساغر ما نیز نگاهی انداز

از دزدی آن عارض مه دزد شدیم
زنجیر ز گیسو کن و در دام انداز

با زلف کمندت گره زن بند به پام
وز مست نگاهت زغم آزادم ساز

از شوق ... دیدن ادامه ›› تو یک دم نزدم پلک به هم
پاداش چه میدهی بر این دیده باز

با دیده باز روی تو نتوان دید
چون دیده ببندم رخ تو بینم باز

دیریست در آرزوی پیمانه تو
سر ماند به سجده گاه با دست دراز

سامی نتوان به راز خوبان پی برد
جهدی کن و با این دل بشکسته بساز

به آسمان که نگاه می کنم، ستاره‌ها در خیسی چشمانم پرسه می‌زنند.

به چشمانت خیره می‌شوم. ستاره‌های تو هم بیقرارند.

در این بیقراری ما و شب و ستاره‌ها، جای ماندن عجب خالیست.

شاید به هیچ آمدنی دل نباید بست که کویر ترک خورده ی رفتن، جاری ثانیه‌هایش را سر می‌کشد.

ستاره‌ها بیقرار،

کویر در انتظار،

این اشک آشام،تشنه تمام ستاره های من و توست!

بغضت را در گلو قرقره خواهم کرد که نبودنت تا ابد میهمان چشمهایم باشد.

قطره های باران را چشم انتظار نباش
که هیچ ابری،آسمانت را رهگذر نیست
آسمانت صاف است و آشنای قطره ای نیست
کوره راهی، کوره راه غریبه
زمینت صاف و یکرنگ
داغ و سوزان
گهگاه ره گم کرده ای نشانت می گیرد، ناگزیر
ماندنی نیست، دل نبند،
سایه اش نده،
رفتنی ست

اول از همه خدارو شکر که استقبال خیلی خوبی از این نمایش تاکنون شده و خواهد شد و حس خوب زنده بودن این جریان هنری رو به آدم میده. دوم اینکه بازهم خدارو شکر در اجرایی که من رفتم خبر از زنگ موبایل (به جز یک مورد قابل صرفنظر) و خرچاخرچ چیپس نبود. تنها چهره های شناخته شده هنری توجه من را جلب کردند که به دیدن نمایش آمده بودند و اکثرا به دلیل اینکه در کنار دوستانشان بنشینند سر جای خود نمی نشستند و مجبور به جابجایی می شدند.

شروع نمایش با نورپردازی خوبش یه راست آدم رو می برد توی فضای نمایش. بازی سقراط و افلاطون لذت بخش بود. صدای سافو نیز. حس صورت منشی دادگاه نیز عالی بود و گفتن اِ.

اوایل نمایش، در صحنه ای که سقراط و زانتیپه بر سر میز بودند بازی زانتیپه و تکیه بر واژه هایی که باعث خنداندن تماشاچی میشد بیشتر شبیه نمایش های تلویزیونی زن و شوهری بود که شاید در سطح این تئاتر نبود.

جایی از نمایش غیر از یک صحنه در زندان راجع به جنگاوری و دلاوری سقراط و توان بدنی بالای او صحبت نشد (و شاید شده و من متوجه نبودم و شاید ... دیدن ادامه ›› اصلا لازم نبوده که مطرح گردد)

معنی ریزش بطری های خالی را متوجه نشدم. حداقل به زحمت تهیه بطری ها و جمع کردن آنها بعد از نمایش و مزاحمتی که برای راه رفتن بازیگران روی صحنه ایجاد میکرد نمی ارزید!

دیالوگ " زانتیپه حالا که کسی اینجا نیست بیا در ابتیاع (من این کلمه را شنیدم، اگر غیر از این بوده تذکر دهید) نسل بشر اندکی تلاش کنیم" که سقراط در زندان بیان کرد چه لزومی داشت؟

صحنه ای که سقراط از بی اعتقادی به خدایان صحبت کرد و دوستدارانش سیگارکشان صحنه را ترک کردند و سقراط تنهای تنها ماند به نظر من خیلی زیبا آمد.

لادن مستوفی دو سه باری تپق داشت و سرجمع انتظار بیشتری از او میرفت. برعکس سافو بسیار روان و خوب ایفای نقش کرد.

به هرحال برای این کار خیلی زحمت کشیده شده بود مخصوصا آوازها و متنهایی که غیر فارسی بودند رو بازیگران و خواننده ها خیلی خوب اجرا کردند.

در کل شب دوست داشتنی و خوبی بود. خسته نباشید به همه اعضای گروه این نمایش و سپاس از همه دوستانی که با نقدهاشون و توضیحاتشون باعث شدن که من به دیدن این نمایش برم.

اگه من ساکت و سردم، اگه چشمام یه کویره
اگه از مرگ پرنده دیگه گریم نمی گیره،
واسه اینه که تو احساسمو کشتی!
من که احساس و وجود و نفسم مال تو بود
بی خیال....
از این به بعد پرنده ها...، آدما...، گلا که هستن
صدای رودخونه هست،
یاد تو هم...

من از مردم همین شهرم همه آدماشم دوست دارم چون تقریبا هیچکدومشونو نمی‌شناسم
از آدمای بزرگ مجسمه ساختیم و دورش نرده کشیدیم اگه کسی حرف این مجسمه‌ها رو باور کنه باید بین خودش و مردم نرده بکشه من این حرفارو باور کردم اصلا باور کردنی هست؟ توانا بود هر که دانا بود. واقعاً؟
من با اینا غریبه‌ام با مجسمة آدما با آدمای مجسمه. اینجا نمیشه به کسی نزدیک شد آدما از دور دوست داشتنی ترن شاید می‌ترسم. شاید خیالاتیم و میترسم با پیداکردن دوست مجبور بشم از خیالاتم دست بردارم. اما اگر دونفر به خاطر دوستی مجبور بشن تا آخر عمر به هم دروغ بگن بهتره تنهایی بشینن و به چیزایی فکر کنن که دوست دارن.
روزا پیاده روی فایده نداره. صدا و نور و شلوغی مزاحم خیالبافی آدمه. باید صبر کرد تا شب بشه. ........

کیا این فیلم رو خیلی دوست داشتن؟

دوستان عزیز علاقمند به دیدن تئاتر سقراط
سایت ایران کنسرت فروش اینترنتی بلیط رو برای چند روز دیگه بعد از سی آذر باز کرده و از ردیف 4 به بعد برای فروش آماده است. کسانی که علاقمندند زودتر اقدام کنند که ردیفای جلو گیرشون بیاد. این تئاتر رو باید از نزدیک همراه با خطوط چهره بازیگرا دید.

دوستان اهل ادب،
سالها پیش، آن زمان که هنوز نوار کاست یکه تاز عرصه شنیداری بود، نواری به دستم رسید با صدای علیرضا معینی که شعرگونه هایی از شاعره فیروزه حافظیان رو زمزمه میکرد. یادم هست آن زمان خیلی دلنشینم بود و لذت بخش. جمله هایی از آن را یادم هست اما از بخت بد آن نوار مفقود شد و جستجو برای یافتنش ناکام. نسخه دیگر و یا نسخه سی دی نیز در بازار یافت نشد که نشد. گفتم شاید کسی نشانی از آن داشته باشد:

من راز پنهان عشق تورا
با ماهی کوچک دریا گفتم و اشک ماهی را دیدم
که پرسوز غلطید، به عمق دریا رفت
و در آغوش صدفی جای گرفت
و حالا ای گرمی دل
راز عشق تو
مرواریدی در عمق دریاست

*********
کویران سایه بارانند
صدای بغض من پیچیده در خورشید و او بی تاب می تابد