اول از همه خدارو شکر که استقبال خیلی خوبی از این نمایش تاکنون شده و خواهد شد و حس خوب زنده بودن این جریان هنری رو به آدم میده. دوم اینکه بازهم خدارو شکر در اجرایی که من رفتم خبر از زنگ موبایل (به جز یک مورد قابل صرفنظر) و خرچاخرچ چیپس نبود. تنها چهره های شناخته شده هنری توجه من را جلب کردند که به دیدن نمایش آمده بودند و اکثرا به دلیل اینکه در کنار دوستانشان بنشینند سر جای خود نمی نشستند و مجبور به جابجایی می شدند.

شروع نمایش با نورپردازی خوبش یه راست آدم رو می برد توی فضای نمایش. بازی سقراط و افلاطون لذت بخش بود. صدای سافو نیز. حس صورت منشی دادگاه نیز عالی بود و گفتن اِ.

اوایل نمایش، در صحنه ای که سقراط و زانتیپه بر سر میز بودند بازی زانتیپه و تکیه بر واژه هایی که باعث خنداندن تماشاچی میشد بیشتر شبیه نمایش های تلویزیونی زن و شوهری بود که شاید در سطح این تئاتر نبود.

جایی از نمایش غیر از یک صحنه در زندان راجع به جنگاوری و دلاوری سقراط و توان بدنی بالای او صحبت نشد (و شاید شده و من متوجه نبودم و شاید ... دیدن ادامه ›› اصلا لازم نبوده که مطرح گردد)

معنی ریزش بطری های خالی را متوجه نشدم. حداقل به زحمت تهیه بطری ها و جمع کردن آنها بعد از نمایش و مزاحمتی که برای راه رفتن بازیگران روی صحنه ایجاد میکرد نمی ارزید!

دیالوگ " زانتیپه حالا که کسی اینجا نیست بیا در ابتیاع (من این کلمه را شنیدم، اگر غیر از این بوده تذکر دهید) نسل بشر اندکی تلاش کنیم" که سقراط در زندان بیان کرد چه لزومی داشت؟

صحنه ای که سقراط از بی اعتقادی به خدایان صحبت کرد و دوستدارانش سیگارکشان صحنه را ترک کردند و سقراط تنهای تنها ماند به نظر من خیلی زیبا آمد.

لادن مستوفی دو سه باری تپق داشت و سرجمع انتظار بیشتری از او میرفت. برعکس سافو بسیار روان و خوب ایفای نقش کرد.

به هرحال برای این کار خیلی زحمت کشیده شده بود مخصوصا آوازها و متنهایی که غیر فارسی بودند رو بازیگران و خواننده ها خیلی خوب اجرا کردند.

در کل شب دوست داشتنی و خوبی بود. خسته نباشید به همه اعضای گروه این نمایش و سپاس از همه دوستانی که با نقدهاشون و توضیحاتشون باعث شدن که من به دیدن این نمایش برم.