وقتی رویا، کابوس، توهم و حقیقت باهم در می آمیزند.رفت و برگشتی بین حقیقت و مجاز و حبس شدن در زمان و مکانی نامشخص در تجربه ذهنی در حال زوال.
احساس می‌کنم که دارم تموم برگ‌هام رو از دست میدم…
آلزایمر زوال عقل است نه زوال قلب و احساس...
به آلزایمر نخندیم.

نمایشی تمثیلی "مرز بین انسان شدگی حیوان و حیوان شدگی انسان..."

"وز ضعیفی عقل تو ای خر بها
این خر پژمرده گشـتست اژدها"

باور کردنی نیست هنوز افرادی هستند؛
ردیف اول نمایش پنهانی با گوشی فیلم و عکس می گیرند
با صدای بلند می خندند و حرف می زنند
به صندلی نفر جلویی ضربه می زنند
و نهایتا خوشحال و راضی و با ژست اینکه ما چقدر خوبیم و تئاتر می بینیم سالن و ترک می کنند.

با احترام به نظر سایر دوستان از نظر من نمایش‭ ‬آلنده تا‭ ‬نیمه‭ ‬ی‭ ‬راه‭ ‬اسیر‭ ‬حواشی‭ ‬و‭ ‬بیان روایات‭ ‬سطحی‭ ‬در‭ ‬مورد‭ ‬ساخت‭ ‬نمایش‭ ‬اصلی‭ ‬و‭ ‬شخصیت‭ ‬کارگردان‭ ‬روشنفکر‭ ‬و‭ ‬منفعل‭ ‬است که شاید همین موضوع‭ ‬نمایش‭ ‬را‭ ‬به‭ ‬ریتم‭ ‬مقبولی‭ ‬نمی‭ ‬رساند و تماشاگر ‬در‭ ‬نیمه‭ ‬ی‭ ‬اول‭ ‬نمایش‭ ‬با یک‭ ‬ساعت‭ ‬خسته کننده ‬روبرو است.در‭ ‬ادامه اجرای‭ ‬نمایش،‭ ‬اگرچه‭ ‬کارگردان‭ ‬تلاش‭ ‬می‭ ‬کند‭ ‬تا‭ ‬روایات‭ ‬برخی‭ ‬شخصیت‭ ‬ها‭ ‬را‭ ‬روشن‭ ‬کرده‭ ‬و‭ ‬به‭ ‬تعادل‭ ‬برساند‭ ‬و‭ ‬از‭ ‬همان‭ ‬مسیر‭ ‬به‭ ‬نقطه‭ ‬اوج‭ ‬روایت‭ ‬اصلی‭ ‬اش‭ ‬نزدیک‭ ‬شود‭ ‬اما‭ ‬تکرار‭ ‬برخی‭ ‬صحنه‭ ‬ها‭ ‬‬نمایش‭ ‬را از آنچه انتظار می رود دور می کند تا‭ ‬جاییکه‭ ‬نقطه‭ ‬اوج‭ ‬نمایش‭ ‬صحنه‭ ‬ی‭ ‬سخنرانی‭ ‬آلنده‭ ‬با‭ ‬بازی جناب گرجی و خانم صمدی اگرچه از ‬قدرت‭ ‬و‭ ‬انسجام‭ ‬کاملی‭ ‬برخوردار‭ ‬است‭ ‬اما مخاطب‭ ‬دوست‭ ‬دارد‭ ‬تا‭ ‬هر‭ ‬آنچه‭ ‬که‭ ‬روی‭ ‬داده‭ ‬زودتر‭ ‬به‭ ‬پایان‭ ‬برسد‭ ‬تا‭ ‬بلکه‭ ‬سالن‭ ‬را‭ ‬ترک‭ ‬کند‭ ‬و‭ ‬از‭ ‬شر‭ ‬نمایش‭ ‬‮‬آلنده‭ ‬ی‭ ‬نازنین خلاص‭ ‬شود.

نمایش آئورا از نظر من کار قشنگی بود و فضاسازی و داستان خوبی داشت خانه ای که در آن مفهوم مرگ و زندگی، پیری و جوانی، عشق و نفرت در هم آمیخته شده است.
دلیل این همه کامنتهای منفی و متوجه نشدم فهمیدنش کار سختی نبود البته اگه سایر تماشاچی ها با کوبیدن پا و تکان خوردن های بی جا اجازه بدن تمرکز کنی و حواستو پرت نکنن که متاسفانه انقدر زیاد شده که گویا دیگه این ما هستیم که باید عادت کنیم و نگاه و تذکر هم فایده ای نداره.

نمایشنامه های ایرانی سلیقه من نیست ولی بازی روان و تمیز و بدون ایراد آقای افشاریان و دوست داشتم

یک نمایش قوی و دوست داشتنی با بازی ها و طراحی صحنه و لباس خوب
--------
فقط اگه من بدونم که این مدل موی فرفری اناناسی آقایون که دورتادورشم ریسه می بندی که بالاتر وایسه رو کی مد کرد خودم میدونم باهاش چیکار کنم. دوست عزیز آقای محترمی که موهاتو میبری بالا اون نفر پشت سریت گناه داره والا اونم مثل شما اومده نمایشو ببینه نه جنگل پرپشتی که شما براش ساختی......

نمایش خوبی بود و امتیاز من بهش بالاست ولی....
به قول نمایش احتمالات احتمال هم‌نشین شدن هرکسی با هرکسی یا هرکسی با هرچیزی یا هرچیزی با هرچیزی در هر حالتی ممکن است.
احتمال این وجود داره که در سالن بشینی و یکی از دوستانی که خودش در نمایش همکاری میکنه و ردیف اولم نشسته یادش بیوفته چیزی تو کیفشه دو سه بار زیپ کیفشو باز و بسته کنه و از شانس بدش پشت سریشم من باشم که بیام اینجا بنویسم
احتمال این وجود داره که کسانیکه به عنوان مهمان میان ردیف اول بشینن و مدام گوشی چک کنن و با نور موبایلشون اعصابتو موقع دیدن نمایش بهم بریزن و در انتها موقعیکه کارگردان از اومدنشون تشکر میکنه وسط کار سالن و ترک کرده باشن!!
احتمال این وجود داره که نفر پشت سرتون سندروم پای بیقرار داشته باشه و مدام ریتم بگیره و بزنه به صندلیتون
احتمال این وجود داره که تعدادی تو سالن سندروم نشیمنگاه بیقرار داشته باشند و یک ساعت نتونن رو صندلی بشینن و به بازیگرا و بقیه احترام بزارن و ازسالن برن بیرون اونم ... دیدن ادامه ›› با سر و صدا
احتمال این وجود داره که فقط برای ادا اومده باشی تئاتر و وسطش به خودت بیای و بگه من اینجا چیکار میکنم و از سالن بری بیرون
احتمال این وجود داره که خانم عکاس بره این ور و اونور و بالا و پایین صدای پاشو دوربینشم که نگم براتون
احتمال این وجود داره که نیم ساعت تاخیر داشته باشه
احتمال این وجود داره که فاصله اجتماعیش الکی باشه
خلاصه احتمالات و نمیشه نادیده گرفت و مهمه که شانست و همنشینت تو اون اجرا چجوری باشه
در انتها بگم که نمایش خوبی بود سمفونی شلوغ

هماهنگی پایین، تئاتر مدرسه ای، بدون رعایت فاصله اجتماعی....