با احترام به نظر سایر دوستان از نظر من نمایش آلنده تا نیمه ی راه اسیر حواشی و بیان روایات سطحی در مورد ساخت نمایش اصلی و شخصیت کارگردان روشنفکر و منفعل است که شاید همین موضوع نمایش را به ریتم مقبولی نمی رساند و تماشاگر در نیمه ی اول نمایش با یک ساعت خسته کننده روبرو است.در ادامه اجرای نمایش، اگرچه کارگردان تلاش می کند تا روایات برخی شخصیت ها را روشن کرده و به تعادل برساند و از همان مسیر به نقطه اوج روایت اصلی اش نزدیک شود اما تکرار برخی صحنه ها نمایش را از آنچه انتظار می رود دور می کند تا جاییکه نقطه اوج نمایش صحنه ی سخنرانی آلنده با بازی جناب گرجی و خانم صمدی اگرچه از قدرت و انسجام کاملی برخوردار است اما مخاطب دوست دارد تا هر آنچه که روی داده زودتر به پایان برسد تا بلکه سالن را ترک کند و از شر نمایش آلنده ی نازنین خلاص شود.