«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
نمایش خوبی بود.
بنظرم قبل از نشستن به تماشای این نمایش، نمایشنامه کلهگردها و کلهتیزها رو بخونید تا بهتر متوجه موضوع داستان بشید؛ نه تنها چیزی از نمایش برای شما اسپویل نمیشه (چراکه نگاه کارگردان و نگاه برشت به قضیه متفاوته) بلکه باعث میشه از نمایش خیلی بیشتر لذت ببرید.
من خودم نمایشنامه رو قبل از نمایش خونده بودم ولی بعد از نمایش همش به این فکر میکردم که اگر اون نمایشنامه رو نخونده بودم چطوری میخواستم ارتباط بین این همه اسامی رو متوجه بشم؟
درکل این سبک از تئاتر که داستان نمایش راست و پوستکنده نیست و خیلی با خط زمانی بازی میشه باب میل من نیست؛ اما نمیتونم هم از این نمایش ایرادی بگیرم.
خارج از داستانِ نمایش چیزی که اذیت میکرد این بود که گاهی صدای بازیگران نامفهوم میشد (ردیف ۸) مخصوصا اسب سمت راست (آقا).
از لحاظ بازیگری هم تمام تیم یکنواخت و خوب بازی میکردند اما بازیگر اسبِ خانم و شخصیت آنجلو ایبرین بنظرم یک سر و گردن بالاتر بودند.
بهنظر بنده نمایش خیلی بهتر از اینی که اجرا رفت میتونست اجرا بره و حتما منتظر نمایشهای دیگهای با این مضمون میمونم.
دکور که بیش از حد ساده بود، میشد جور دیگهای از صحنهای به این بزرگی استفاده کرد که نیاز نباشه اینهمه جابجایی رخ بده.
از طرفی بخش صدا خیلی آزار دهنده بود، هزاران صدای بیمورد واذیت کننده میومد که نه تنها لزومشون رو بنده حس نمیکردم، بلکه اصلا نمیفهمیدم صدای چیه که داره پخش میشه؟( بیشتر شبیه نویز بود ولی نویز نبود:| )
بازیها هم خیلی متوسط و بیروح بود بجز آقای کیانیان که انصافا عالی بودند.
تنها چیزی که باعث میشه دستکم ناراضی از سالن بیرون نیایید متن داستانه ولاغیر.
آقای سجاد افشاریان، دستمریزاد؛ بسیار لذت بردیم.
امشب نمایش رو دیدم و ترجیح میدم که تکرار مکررات نکنم و شمارو پاس بدم به کامنت جناب محمد صالح محمدی (که اگه یکم اسکرول کنید و برید پایین تر میبینیدش)
با این حال دلم نمیاد که تشکر نکنم و نگم که بازی ها محشره، تک تک بازیگرا حسابی با نور و صدا هماهنگ و مسلط به متن هستند.
اما امان از داستان کلیشهای...
من ناخودآگاه یاد اپیزود هفتم از فصل اول ریک اند مورتی افتادم:)))
نمایشهای آقای کوشکی همیشه طراحی صحنههای جذاب و خلاقی داشته و این نمایش هم ازین جریان مستثنی نیست، خود نمایش هم تا حد اعلایی منطبق بر متن اصلی نمایشنامه هست مگر جاهای خیلی کمی که حذف شده اما لطمهای به داستان نمیزنه و با دیالوگهای مازاد بخش های حذف شده را به مخاطب میفهماند.
تمام بازیگرها به خوبی ایفای نقش میکنند مخصوصا شخصیتهای آریل و کالیبان که فوقالعاده بودند از طرفی موسیقی زنده و اجرای لذت بخش خواننده محترم که اسمشونو نمیدونم لذت تماشای نمیاش را دوچندان میکند.
درکل که نمایش جذاب و هیجان انگیزی بود و از تماشای آن لذت بردیم.