تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
مجموعه تئاتر لبخند
تماشاخانه ملک
عمارت هما
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
تالار مولوی
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
تماشاخانه طهران
بلک باکس ایران مال
خانه نمایش داS2 > com/org | (HTTPS) 78.157.41.91 : 02:04:42
 (2).5f66e0.jpg)
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
در این اثر، کتاب و محتوا دستاویزی شده برای خلق چیزی که در ذهن کارگردان و هم‌تیمی‌هاش می‌گذره
قرار نیست یک نمایش یا یک تئاتر ببینید و اصلا با این پیش‌زمینه نباید به سراغ این کار برید
کارگردان هم همه‌جا سعی کرده به مخاطب بفهمونه که این اثر، صرفا یک تئاتر نیست. از توضیحات داخل بروشور تا استفاده از واژه‌ی «اجراگر» به‌جای بازیگر، و روشن بودن چراغ بخش تماشاگرها یا حضور اجراگران در زمان آنتراک، همگی قراره دیوار بین مخاطب و صحنه رو بشکونن و به شما یادآوری کنن قرار نیست یک اثر نمایشی ببینید!
این کار به‌نظرم یک اثر هنری پست‌مدرن محسوب میشه که قراره مخاطب رو به دل مدیوم‌های مختلف ببره، تئاتر فقط یکی از این مدیوم‌هاست
عکاسی، رقص، زندگی شخصی عوامل و حتی خود کتاب رو هم توی این کار تجربه می‌کنیم
برادران کارامازوف به‌نظرم یکی از واقعی‌ترین و مدرن‌ترین آثار هنریه که میتونید در ایران ببینید. یک کار جسورانه از اشکان خیل‌نژاد که میتونه به قیمت از دست رفتن نیمی از طرفدارانش باشه، اما میتونه پایه‌ریز یک جریان جدید ... دیدن ادامه ›› در ایران بشه
من به‌شخصه از این کار لذت بردم و امیدوارم فضای هنری ایران به این سمت حرکت کنه که فقط از یک مدیوم برای بیان بینش و تفکراتمون استفاده نکنیم تا دنیاهای جذاب‌تری خلق بشه
قرار نیست یک نمایش یا یک تئاتر ببینید و اصلا با این پیش‌زمینه نباید به سراغ این کار برید
کارگردان هم همه‌جا سعی کرده به مخاطب بفهمونه که این اثر، صرفا یک تئاتر نیست. از توضیحات داخل بروشور تا استفاده از واژه‌ی «اجراگر» به‌جای بازیگر، و روشن بودن چراغ بخش تماشاگرها یا حضور اجراگران در زمان آنتراک، همگی قراره دیوار بین مخاطب و صحنه رو بشکونن و به شما یادآوری کنن قرار نیست یک اثر نمایشی ببینید!
این کار به‌نظرم یک اثر هنری پست‌مدرن محسوب میشه که قراره مخاطب رو به دل مدیوم‌های مختلف ببره، تئاتر فقط یکی از این مدیوم‌هاست
عکاسی، رقص، زندگی شخصی عوامل و حتی خود کتاب رو هم توی این کار تجربه می‌کنیم
برادران کارامازوف به‌نظرم یکی از واقعی‌ترین و مدرن‌ترین آثار هنریه که میتونید در ایران ببینید. یک کار جسورانه از اشکان خیل‌نژاد که میتونه به قیمت از دست رفتن نیمی از طرفدارانش باشه، اما میتونه پایه‌ریز یک جریان جدید ... دیدن ادامه ›› در ایران بشه
من به‌شخصه از این کار لذت بردم و امیدوارم فضای هنری ایران به این سمت حرکت کنه که فقط از یک مدیوم برای بیان بینش و تفکراتمون استفاده نکنیم تا دنیاهای جذاب‌تری خلق بشه
۱۰ نفر
این را
خواندند
میثم هنزکی، احسان، امیرمسعود فدائی، مهسا مهدی، مهرداد رضایی، سینا دهقان، Hamid Reza Zarei، Mozhgan Soltani و نیکتا این را دوست دارند
میثم هنزکی، احسان، امیرمسعود فدائی، مهسا مهدی، مهرداد رضایی، سینا دهقان، Hamid Reza Zarei، Mozhgan Soltani و نیکتا این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
«واقعیتِ تو وجود ندارد، پس خودت هم وجود نداری!»
حرف زدن از «واقعیت» تو دنیای تئاتر یه پارادوکس جالب می‌سازه، مثلا میشه بدون وجود راکت و توپ، ... دیدن ادامه ›› یه بازی تنیس رو دید، بدون اینکه به چشمات شک کنی!
و کارگردان خیلی خوب از این پارادوکس توی کار استفاده کرد تا مرز واقعیت و دیدگاه‌های متعددی که توی این زمینه وجود داره رو به‌چالش بکشه، و ذهن تماشاگر اگه مریض باشه تا چند وقت درگیر این واقعیت‌هاست.
دو جا از کار رو خیلی دوست داشتم، یکی اونجایی که دختر توی استخر (استخری که وجود نداره!) دست از شنا کردن برمی‌داره و به پسر بزرگه میگه: اگه ما توی آب نیستیم پس من چطوری خیس شدم؟!
و دومین موقعیت جایی بود که پسر بزرگه با اینکه تعریفش از واقعیت با خانواده فرق داشت، صرفا برای اینکه «وجودش» انکار نشه، تصمیم گرفت معذرت‌خواهی کنه، ببخشنش تا «وجود» داشته باشه!
طراحی لباس رو چقدرر دوست داشتم، لباس مادر و مادربزرگ و تفاوت رنگی لباس دختر و پسرها
سالن هم برخلاف ردیف‌های تنگش، نورپردازی خوبی داشت و علی کوزه‌گر هم که استاده نوره و حرفی نمی‌مونه
خیلی لذت بردم از این کار، برای من که یه وعده‌ی غذایی ذهنی کامل بود! و خیلی خوشحالم که حسرت ندیدن این کار توی گذشته از بین رفت
حرف زدن از «واقعیت» تو دنیای تئاتر یه پارادوکس جالب می‌سازه، مثلا میشه بدون وجود راکت و توپ، ... دیدن ادامه ›› یه بازی تنیس رو دید، بدون اینکه به چشمات شک کنی!
و کارگردان خیلی خوب از این پارادوکس توی کار استفاده کرد تا مرز واقعیت و دیدگاه‌های متعددی که توی این زمینه وجود داره رو به‌چالش بکشه، و ذهن تماشاگر اگه مریض باشه تا چند وقت درگیر این واقعیت‌هاست.
دو جا از کار رو خیلی دوست داشتم، یکی اونجایی که دختر توی استخر (استخری که وجود نداره!) دست از شنا کردن برمی‌داره و به پسر بزرگه میگه: اگه ما توی آب نیستیم پس من چطوری خیس شدم؟!
و دومین موقعیت جایی بود که پسر بزرگه با اینکه تعریفش از واقعیت با خانواده فرق داشت، صرفا برای اینکه «وجودش» انکار نشه، تصمیم گرفت معذرت‌خواهی کنه، ببخشنش تا «وجود» داشته باشه!
طراحی لباس رو چقدرر دوست داشتم، لباس مادر و مادربزرگ و تفاوت رنگی لباس دختر و پسرها
سالن هم برخلاف ردیف‌های تنگش، نورپردازی خوبی داشت و علی کوزه‌گر هم که استاده نوره و حرفی نمی‌مونه
خیلی لذت بردم از این کار، برای من که یه وعده‌ی غذایی ذهنی کامل بود! و خیلی خوشحالم که حسرت ندیدن این کار توی گذشته از بین رفت
۱۴ نفر
این را
خواندند
محمد فروزنده، سجاد آل داود، شاهین ه، Nova، مهرنوش بیانی، رویا ۷۶۶، Rezajm و مریم علیپور این را دوست دارند
محمد فروزنده، سجاد آل داود، شاهین ه، Nova، مهرنوش بیانی، رویا ۷۶۶، Rezajm و مریم علیپور این را دوست دارند
خریدار سپهر (sepehr_r)
تیوال این کاربر
پروفایل
دنبال
از ۱۲ مهر ۱۳۹۳
به نظرم بهتره گزینه افشا رو فعال کنید
۲۳ بهمن ۱۴۰۳
دوستدارم
( ۱ )
پاسخ
مرسی گفتی سپهر جان، انقدر کم میام اینجا یادم میره این چیزا رو :))
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
من به شخصه پایان‌بندی اجرای قبلی (سال 1395) رو بیشتر دوست داشتم، اینکه نفر سومی در کار نبود و تمایل شخصی برای پاک کردن حافظه رو نشون میداد
در مجموع عوامل کار مثل همیشه درخشان بودند. خدا قوت
در مجموع عوامل کار مثل همیشه درخشان بودند. خدا قوت
حسین بهمنش، امیرمسعود فدائی، Fateme Nematy، امیر مسعود، نرگس رضوی، محمد فروزنده، دی نوش مومنی رخ، بهاره مکرم و میثم هنزکی این را
خواندند
۱۱ نفر این را دوست دارند
۱۱ نفر این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
«شاه‌نامه آخرش خوش نیست!»
(این متن شاید پیوسته به‌نظر نرسه، اما شاید پازل ذهنی بعضی دوستان رو تکمیل کنه)
حقیقت عریان قدرت و سیاست احتمالا برای خیلی‌ها جالب نیست، همونطورکه میشه توی کامنت‌ها هم دید.
بازیگران قدرت و سیاست همیشه خودی هستن و از داخل عمارت انتخاب میشن، اما وقتی همه عمارت رو ترک کردن شاید صاحبان قدرت مجبور بشن برای هم نقش بازی کنن یا همدیگه رو «سرگرم» کنن!
اما شاه‌نامه آخرش خوش ... دیدن ادامه ›› نیست...
/
برخلاف نظر سایر دوستان که متن رو پیچیده میدونند بنظرم داستان خیلی سرراست بود و بازی‌ها هم با منطق داستان همراه بودن.
دو پرده اول با حرکات بدنی اگزجره و بیان منقطع، نمایش سرگرم‌کننده‌ی دوناتا برای دوک و بلعکس رو نشون میده. پس حرکات بدن و بیان، منطق دارن تا بتونیم اون‌ها رو از پرده سوم که اکت بازیگرها برای مخاطبه تشخیص بدیم.
/
زئوس از ترس از دست دادن قدرت، همسر حامله‌ش رو بلعید و بعد دچار سردرد شد، سردردی که نتیجه‌ش زایش آتنا (خدای خرد و جنگاوری) بود
دوک خواب یه مگس بزرگ و زشت و پرسروصدا رو دید و اون رو در خواب بلعید که نتیجه‌ش در بیداری انقلاب مگس‌های جنگاور و به‌ظاهر خردمند بود!
(صدای اول نمایش میگه «حواستون باشه شما مثل زئوس دچار سوء برداشت نشید»، چون توهم خرد و آگاهی هیچ تغییر مثبتی در پی نداره)
/
اول نمایش صدایی میگه شما قراره یک ساعت تار ببینید و محو بشنوید، در طول نمایش هم جاهایی که دوناتا و دوک از اکت مصنوعی خودشون خارج میشن میگن «منتظر چی هستین، اینجا همه‌چی آزاده!» اما آزادی برای کسی که نه میتونه ببینه و نه بشنوه معنایی نداره.
انتهای نمایش که قدرت به کمک ما مگس‌ها تغییر میکنه، رهبر مگس‌ها میگه «حالا هم میتونید ببینید و هم بشنوید، اما اینجا هیچ‌چیز آزاد نیست!»
(جهنم یعنی تکرار مداوم!)
/
موضوع دیگه اینکه خیلی از دوستان این نمایش رو با سیزیف مقایسه کردن که این مقایسه از پایه اشتباهه، چون جهان این دو نمایش هیچ ارتباطی به هم نداره.
اکت و بیان منقطع دوناتا، مصنوعی و اگزجره‌س چون داره برای دوک نمایش بازی میکنه نه برای مخاطب؛
اما اکت و بیان منقطع بلانش مثل یه برگ روی رودخونه شناوره، چون می‌خواد روان‌پریشی و سردرگمی این کاراکتر رو نشون بده
و صرفا بخاطر واژه «حرومزاده» هم نمی‌تونیم این دو تا نمایش رو بذاریم رو کفه ترازو و مقایسه کنیم
/
جهانی که در نمایش «تاری» می‌بینیم جهانی نیست که بتونیم باهاش همذات‌پنداری کنیم، دیکتاتورهایی که انقدر ذلیل شدن که دارن تو جهنم‌شون زندگی می‌کنن، باز هم چیزی نیستن که بشه براشون دل سوزوند!
به همین خاطر سوژه‌ی این نمایش عجیب و جدیده و شاید شما رو به اوج احساساتی بودن نرسونه و همین موضوع باعث شه فکر کنید چقدر کار سخت بود، یا اینکه متن رو دوست نداشته باشید
/
در آخر باید بگم بازی بازیگران رو دوست داشتم، خصوصا بازی مهشید خدادی که اولین اجرای تئاتریش بود و انتظارها از خودش رو خیلی برد بالا، بازیگر آقا هم خوب بودن و با وجود نقش پرزحمت از پس کار بر اومدن
/
اما تنها وصله‌ی نچسبیده به نمایش به‌نظرم پرفورمنس‌هایی بود که با موزیک همراه میشد. انتظار داشتم وقتی این پرفورمنس‌ها به‌عنوان خواب دوک یا دوناتا معرفی میشن کمی روایی‌تر باشن و چیز جدیدی دستگیرمون کنن که اینطور نبود و حتی اگه حذف میشد، لطمه‌ای به کار نمیزد
/
یجاهایی هم نیازی به فریاد زدن موقع دیالوگ نبود و این موضوع نمایش رو کمی اگزجره نشون میداد
/
در مجموع کار رو دوست داشتم، شاهکار نبود، اما موضوع جذابی داشت و تجربه جدیدی بود
(این متن شاید پیوسته به‌نظر نرسه، اما شاید پازل ذهنی بعضی دوستان رو تکمیل کنه)
حقیقت عریان قدرت و سیاست احتمالا برای خیلی‌ها جالب نیست، همونطورکه میشه توی کامنت‌ها هم دید.
بازیگران قدرت و سیاست همیشه خودی هستن و از داخل عمارت انتخاب میشن، اما وقتی همه عمارت رو ترک کردن شاید صاحبان قدرت مجبور بشن برای هم نقش بازی کنن یا همدیگه رو «سرگرم» کنن!
اما شاه‌نامه آخرش خوش ... دیدن ادامه ›› نیست...
/
برخلاف نظر سایر دوستان که متن رو پیچیده میدونند بنظرم داستان خیلی سرراست بود و بازی‌ها هم با منطق داستان همراه بودن.
دو پرده اول با حرکات بدنی اگزجره و بیان منقطع، نمایش سرگرم‌کننده‌ی دوناتا برای دوک و بلعکس رو نشون میده. پس حرکات بدن و بیان، منطق دارن تا بتونیم اون‌ها رو از پرده سوم که اکت بازیگرها برای مخاطبه تشخیص بدیم.
/
زئوس از ترس از دست دادن قدرت، همسر حامله‌ش رو بلعید و بعد دچار سردرد شد، سردردی که نتیجه‌ش زایش آتنا (خدای خرد و جنگاوری) بود
دوک خواب یه مگس بزرگ و زشت و پرسروصدا رو دید و اون رو در خواب بلعید که نتیجه‌ش در بیداری انقلاب مگس‌های جنگاور و به‌ظاهر خردمند بود!
(صدای اول نمایش میگه «حواستون باشه شما مثل زئوس دچار سوء برداشت نشید»، چون توهم خرد و آگاهی هیچ تغییر مثبتی در پی نداره)
/
اول نمایش صدایی میگه شما قراره یک ساعت تار ببینید و محو بشنوید، در طول نمایش هم جاهایی که دوناتا و دوک از اکت مصنوعی خودشون خارج میشن میگن «منتظر چی هستین، اینجا همه‌چی آزاده!» اما آزادی برای کسی که نه میتونه ببینه و نه بشنوه معنایی نداره.
انتهای نمایش که قدرت به کمک ما مگس‌ها تغییر میکنه، رهبر مگس‌ها میگه «حالا هم میتونید ببینید و هم بشنوید، اما اینجا هیچ‌چیز آزاد نیست!»
(جهنم یعنی تکرار مداوم!)
/
موضوع دیگه اینکه خیلی از دوستان این نمایش رو با سیزیف مقایسه کردن که این مقایسه از پایه اشتباهه، چون جهان این دو نمایش هیچ ارتباطی به هم نداره.
اکت و بیان منقطع دوناتا، مصنوعی و اگزجره‌س چون داره برای دوک نمایش بازی میکنه نه برای مخاطب؛
اما اکت و بیان منقطع بلانش مثل یه برگ روی رودخونه شناوره، چون می‌خواد روان‌پریشی و سردرگمی این کاراکتر رو نشون بده
و صرفا بخاطر واژه «حرومزاده» هم نمی‌تونیم این دو تا نمایش رو بذاریم رو کفه ترازو و مقایسه کنیم
/
جهانی که در نمایش «تاری» می‌بینیم جهانی نیست که بتونیم باهاش همذات‌پنداری کنیم، دیکتاتورهایی که انقدر ذلیل شدن که دارن تو جهنم‌شون زندگی می‌کنن، باز هم چیزی نیستن که بشه براشون دل سوزوند!
به همین خاطر سوژه‌ی این نمایش عجیب و جدیده و شاید شما رو به اوج احساساتی بودن نرسونه و همین موضوع باعث شه فکر کنید چقدر کار سخت بود، یا اینکه متن رو دوست نداشته باشید
/
در آخر باید بگم بازی بازیگران رو دوست داشتم، خصوصا بازی مهشید خدادی که اولین اجرای تئاتریش بود و انتظارها از خودش رو خیلی برد بالا، بازیگر آقا هم خوب بودن و با وجود نقش پرزحمت از پس کار بر اومدن
/
اما تنها وصله‌ی نچسبیده به نمایش به‌نظرم پرفورمنس‌هایی بود که با موزیک همراه میشد. انتظار داشتم وقتی این پرفورمنس‌ها به‌عنوان خواب دوک یا دوناتا معرفی میشن کمی روایی‌تر باشن و چیز جدیدی دستگیرمون کنن که اینطور نبود و حتی اگه حذف میشد، لطمه‌ای به کار نمیزد
/
یجاهایی هم نیازی به فریاد زدن موقع دیالوگ نبود و این موضوع نمایش رو کمی اگزجره نشون میداد
/
در مجموع کار رو دوست داشتم، شاهکار نبود، اما موضوع جذابی داشت و تجربه جدیدی بود
منم باهاتون موافقم متن اصلاً پیچیده نبود.
در نهایت صحنه سوم به شدت مهم است که از دست می رود...
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
خسته نباشید به کارگردان و به خصوص بازیگران کار که واقعا از جون مایه گذاشتن واسه این اجرا
«پس از» نمایشیه که شاید به مذاق هر کسی خوش نیاد، اما یه کار عمیق با حرف‌های تازه‌س. اگه به موضوعات روانشناسی/روانشناختی علاقه دارید این کار رو از دست ندید
«پس از» نمایشیه که شاید به مذاق هر کسی خوش نیاد، اما یه کار عمیق با حرف‌های تازه‌س. اگه به موضوعات روانشناسی/روانشناختی علاقه دارید این کار رو از دست ندید
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
خلاقیت طراحی عروسک کاراکترهای مختلف با کمترین متریال رو دوست داشتم. کار اقتباسی بامزه‌ای بود، ولی داستان میتونست پرداخت بیشتری داشته باشه.
در مجموع اگه دنبال 40 دقیقه کار حال‌خوب‌کن هستید پیشنهاد میکنم ببینید
در مجموع اگه دنبال 40 دقیقه کار حال‌خوب‌کن هستید پیشنهاد میکنم ببینید
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
چی میتونم بگم، مثل اجرای سال ۹۸، عالی؛ یک مجموعه‌ی کامل که میشه اسمش رو نمایش گذاشت...♥️
درود خدمت شما..
از ورود ایبرین متن با مغز زمین می خوره، چرا که جذابیتی برای مخاطب نداره..
و بدتر از همه مانیفست مرد معلول که میگه:
" من فکر می کنم زندگی ۵۰ ۵۰ است و.... "
از یک اجرای قدرتمند در ۲۰ دقیقه آخر تبدیل به یک اجرای سانتی مانتال و خسته کننده تبدیل میشه..
دقیقاً در نقطه حساس و زمانی که ... دیدن ادامه ›› مرد می گوید: من دیگه بازی نمی کنم، آدم گشنه نمی تونه بازی کنه... لحظه درخشانی بوجود میاد که می تونست ۲۰ دقیقه آخر یکی از ماندگارترین پرده های ۱۰ سال اخیر تئاتر باشه اما نشد...
یک لحظه دقیق و اپیک...
یک نقطه عطف قدرتمند..
همه آنی از دست میره..
حیف از این همه زحمت...
از ورود ایبرین متن با مغز زمین می خوره، چرا که جذابیتی برای مخاطب نداره..
و بدتر از همه مانیفست مرد معلول که میگه:
" من فکر می کنم زندگی ۵۰ ۵۰ است و.... "
از یک اجرای قدرتمند در ۲۰ دقیقه آخر تبدیل به یک اجرای سانتی مانتال و خسته کننده تبدیل میشه..
دقیقاً در نقطه حساس و زمانی که ... دیدن ادامه ›› مرد می گوید: من دیگه بازی نمی کنم، آدم گشنه نمی تونه بازی کنه... لحظه درخشانی بوجود میاد که می تونست ۲۰ دقیقه آخر یکی از ماندگارترین پرده های ۱۰ سال اخیر تئاتر باشه اما نشد...
یک لحظه دقیق و اپیک...
یک نقطه عطف قدرتمند..
همه آنی از دست میره..
حیف از این همه زحمت...
قطعا متن جا برای بهتر شدن داره، اما تصور من اینه که یجاهایی نویسنده و کارگردان به خاطر جبر جغرافیایی مجبور بودن متن و نمایش رو متعادل کنن. وگرنه حرف نمایش مشخصه...
قطعاً.. هولوکاست...
این ایرادی که من دیدم به این موضوع ربطی نداشت..
به خراب کردن نویسندگان مربوط بود...
این ایرادی که من دیدم به این موضوع ربطی نداشت..
به خراب کردن نویسندگان مربوط بود...
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
نمایش خوبی بود؛ جا داشت یه بخش‌هایی حذف بشه که حوصله مخاطب سر نره. به شخصه دوست داشتم یکم نگاه فلسفی‌تر و عمیق‌تری به بینایی/نابینایی بشه. در مجموع طراحی صحنه، نور، موسیقی و بازی‌ها رو پسندیدم.
پ.ن: با شروع نمایش، «این یک پیپ نیست» تو ذهنم تداعی شد که بی‌دلیل نبوده.
پ.ن: با شروع نمایش، «این یک پیپ نیست» تو ذهنم تداعی شد که بی‌دلیل نبوده.
نوید عسکری فراهانی، سپهر، امیرمسعود فدائی، آیلار، هانیه مدرس، نیلوفر ثانی و امیر مسعود این را
خواندند
مریم هادوی این را دوست دارد
مریم هادوی این را دوست دارد
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
ایده خوبی که خام مونده و بازیگری که مخاطب رو میکشونه به سالن...
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
این کار چیزی فراتر از نمایش تئاتره، اگه بخوام با ذهن تماشاگر تئاتر نگاهش کنم شاید یه کار کسل‌کننده به نظر برسه
اما تمام تلاش کارگردان از طراحی داستان، حرکات تا فرم و اجرا برای اینه که تماشاگر صرفا به تماشای یک نمایش نشینه
«اکنون...اکنون... اکنون...» اگه کار رو در اکنون ببینید یک مواجهه و تجربه شخصی خواهید داشت که قطعا ارزشمنده
بعد از کار هم همچنان سکوت بین من و همراهم فاتح صحنه بود!
از کارهای مساوات نمایش «این یک پیپ نیست» رو دیده بودم که مفاهیم اون نمایش توی این کار هم دوباره به چالش کشیده شد (هست نیست و نیست هست)
نمیدونم باید بگم از این نمایش لذت بردم یا نه، چون کار عجیبی بود و بیشتر از هرچیزی تو رو به درونت می‌کشوند
پس باید ببینم از درونم لذت می‌برم یا نه....
«چیستی جز تصویر ابری بر چالهٔ آبی که خرگوشی از آن می‌نوشد و طعمه ببری گرسنه می‌شود.»
پ.ن: ردیف ۵ صندلی‌های ۱۱ تا ۱۴ جای خوبیه و همه نوشته‌ها بدون مشکل دیده میشه
اما تمام تلاش کارگردان از طراحی داستان، حرکات تا فرم و اجرا برای اینه که تماشاگر صرفا به تماشای یک نمایش نشینه
«اکنون...اکنون... اکنون...» اگه کار رو در اکنون ببینید یک مواجهه و تجربه شخصی خواهید داشت که قطعا ارزشمنده
بعد از کار هم همچنان سکوت بین من و همراهم فاتح صحنه بود!
از کارهای مساوات نمایش «این یک پیپ نیست» رو دیده بودم که مفاهیم اون نمایش توی این کار هم دوباره به چالش کشیده شد (هست نیست و نیست هست)
نمیدونم باید بگم از این نمایش لذت بردم یا نه، چون کار عجیبی بود و بیشتر از هرچیزی تو رو به درونت می‌کشوند
پس باید ببینم از درونم لذت می‌برم یا نه....
«چیستی جز تصویر ابری بر چالهٔ آبی که خرگوشی از آن می‌نوشد و طعمه ببری گرسنه می‌شود.»
پ.ن: ردیف ۵ صندلی‌های ۱۱ تا ۱۴ جای خوبیه و همه نوشته‌ها بدون مشکل دیده میشه
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
برهمنی با این کار سه گانه خودشو بست!
نمایش با ذهنت بازی میکنه، انقدی که بعدش مغزت پر از حرفه، اما نمیدونی از کجا شروع کنی و چی بگی!
پ.ن: دوباره دوباره یه بار فایده نداره!
نمایش با ذهنت بازی میکنه، انقدی که بعدش مغزت پر از حرفه، اما نمیدونی از کجا شروع کنی و چی بگی!
پ.ن: دوباره دوباره یه بار فایده نداره!
وای اصلاً شک در این موارد جایز نیست مریم جانا!
:)) من هم اغفال شدم گویا :دی رفت تو لیست سه باره
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
نمایش حرف خاصی برای گفتن نداره، به عنوان زنگ تفریح خوبه!
پ.ن: شاید اگه در یه موقعیت زمانی و جغرافیایی دیگه بودم، نظرم عوض میشد
ایده های نمایش خوبه، ولی ناب نیست، بازی ها هم در حد متن قابل قبول هستن
پ.ن: شاید اگه در یه موقعیت زمانی و جغرافیایی دیگه بودم، نظرم عوض میشد
ایده های نمایش خوبه، ولی ناب نیست، بازی ها هم در حد متن قابل قبول هستن
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
چقدر خوب چقدر خوب چقدر خوب
خسته نباشید تک تک بازیگرها، کارگردان، نور، لباس، گریم، موزیک
چقدر کیف کردم، حس کردم، گریه کردم و لذت بردم
داستان سیاست تکراریه، ولی وقتی بتونی یه داستان تکراری رو قشنگ تعریف کنی، یک ساعت و نیم میخکوب میشه بهش گوش داد
مرسی از تمام عوامل فوق العاده این نمایش
خسته نباشید تک تک بازیگرها، کارگردان، نور، لباس، گریم، موزیک
چقدر کیف کردم، حس کردم، گریه کردم و لذت بردم
داستان سیاست تکراریه، ولی وقتی بتونی یه داستان تکراری رو قشنگ تعریف کنی، یک ساعت و نیم میخکوب میشه بهش گوش داد
مرسی از تمام عوامل فوق العاده این نمایش
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
یادمه سال 97 که این نمایش برای بار اول اجرا داشت، بخاطر ساعت نمایش که آخر شب بود نتونستم به دیدنش بشینم و فقط کامنت هایی که از کار تعریف می کردن رو با حسرت می خوندم :)
اول این که واقعا با پر شدن سالن ها تو سال 1401 خیلی خوشحال شدم، انگار روح به صحنه برگشته و امیدوارم همین سالن های پر بدون مشکلی تا سال ها ادامه داشته باشن
دوم اینکه «فرایند» رو دوست داشتم، همه چیز نمایش به جا بود. شروع خوب، نورپردازی ها، لباس ها، اکت ها، کارگردانی، موسیقی و چیدمان داینامیک صحنه.
درسته که نشانه های سیاسی تو نمایش خیلی بولد به چشم میومد، ولی برام جالب بود که میشه از هر بُعدی هم داستان نمایش رو تحلیل کرد.
همیشه یه دری تو زندگی شخصی‌مون، توی افکارمون، تو جامعه یا تو کشور هست که شاید ما فقط بازش کردیم به انتخاب خودمون! اما این انتخاب به قیمت از دست دادن حتی هویتمون ... دیدن ادامه ›› تموم شده
در متحرک نمایش رو خیلی دوست داشتم و به نظر من می تونست نمادی از هویت باشه، هویتی که با فرآیند مسخ شدن تدریجی آقای کا، از دست رفت و چیزی از آقای کا که شهروند متعهد جامعه بود باقی نموند جز یک موجود مسخ شده به ظاهر زنده.
خدا قوت به عوامل کار و امیدوارم اجراهای بهتر و بیشتری از این تیم ببینیم و حالمون با دیدن تئاتر خوب شه :)
اول این که واقعا با پر شدن سالن ها تو سال 1401 خیلی خوشحال شدم، انگار روح به صحنه برگشته و امیدوارم همین سالن های پر بدون مشکلی تا سال ها ادامه داشته باشن
دوم اینکه «فرایند» رو دوست داشتم، همه چیز نمایش به جا بود. شروع خوب، نورپردازی ها، لباس ها، اکت ها، کارگردانی، موسیقی و چیدمان داینامیک صحنه.
درسته که نشانه های سیاسی تو نمایش خیلی بولد به چشم میومد، ولی برام جالب بود که میشه از هر بُعدی هم داستان نمایش رو تحلیل کرد.
همیشه یه دری تو زندگی شخصی‌مون، توی افکارمون، تو جامعه یا تو کشور هست که شاید ما فقط بازش کردیم به انتخاب خودمون! اما این انتخاب به قیمت از دست دادن حتی هویتمون ... دیدن ادامه ›› تموم شده
در متحرک نمایش رو خیلی دوست داشتم و به نظر من می تونست نمادی از هویت باشه، هویتی که با فرآیند مسخ شدن تدریجی آقای کا، از دست رفت و چیزی از آقای کا که شهروند متعهد جامعه بود باقی نموند جز یک موجود مسخ شده به ظاهر زنده.
خدا قوت به عوامل کار و امیدوارم اجراهای بهتر و بیشتری از این تیم ببینیم و حالمون با دیدن تئاتر خوب شه :)
امیر مسعود، امیرمسعود فدائی، شاهین ه، مهرنوش مومنی و سید حسام حجازیان این را
خواندند
۱۰ نفر این را دوست دارند
۱۰ نفر این را دوست دارند
سپاس از شما. خوشحالم که اجرا رو دوست داشتید و حالتون باهاش خوب بوده??☘️
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
با توجه به کار قبلی گروه (لوله)، انتظار بیشتری داشتم
البته فضای شروع کار و تکه اول خوب بود (زنونه و مردونه مردن فعل‌ها)، ولی هر چی کار جلوتر می‌رفت، متن ضعیف‌تر و پریشان‌تر میشد
در کل خسته نباشید میگم به عوامل اجرایی
البته فضای شروع کار و تکه اول خوب بود (زنونه و مردونه مردن فعل‌ها)، ولی هر چی کار جلوتر می‌رفت، متن ضعیف‌تر و پریشان‌تر میشد
در کل خسته نباشید میگم به عوامل اجرایی
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
کار متوسطی بود
نقطه قوت کار بازیگر و آمادگی بدنی بالا بود
موزیک خیلی از صدای بازیگر بالاتر بود و جایی که دیالوگ و موزیک داشتیم تقریبا چیزی جز صدای موزیک شنیده نمیشد
نورپردازی خیلی خوب بود، استفاده از یه پارچه به عنوان صحنه رو دوست داشتم و خلاقیت زیادی هم توی استفاده از پارچه دیده شد
کاش مینیمالیستی که توی صحنه دیده میشد رو میتونستیم توی طراحی لباس و گریم هم ببینیم
متن حرف جدیدی نداشت و متوسط بود
به عنوان اجرای روزهای اول تسلط روی متن و بازی عالی بود
نقطه قوت کار بازیگر و آمادگی بدنی بالا بود
موزیک خیلی از صدای بازیگر بالاتر بود و جایی که دیالوگ و موزیک داشتیم تقریبا چیزی جز صدای موزیک شنیده نمیشد
نورپردازی خیلی خوب بود، استفاده از یه پارچه به عنوان صحنه رو دوست داشتم و خلاقیت زیادی هم توی استفاده از پارچه دیده شد
کاش مینیمالیستی که توی صحنه دیده میشد رو میتونستیم توی طراحی لباس و گریم هم ببینیم
متن حرف جدیدی نداشت و متوسط بود
به عنوان اجرای روزهای اول تسلط روی متن و بازی عالی بود
فرزاد جعفریان، یلدا معصوم، Reza1991s، پرستو جمشیدی، سالار ناجی، مرجان آقانوری، میشا آشتیانی، مهرنوش مومنی و حسین سامانی این را
خواندند
سپهر، امیرمسعود فدائی، محمد مجللی و امیر مسعود این را دوست دارند
سپهر، امیرمسعود فدائی، محمد مجللی و امیر مسعود این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
یه کار خوش فرم که حال و هوای پرفورمنسش بیشتر از روایته، به جز قصه که می تونست فراز و فرودهای جذاب تری داشته باشه همه چیز عالی و درجه یک بود، خسته نباشید به بازیگرها به خاطر هماهنگی‌شون و کارگردان بخاطر خلاقیت‌های جذاب
??????☄️?????? ارادت ممنون برای زمان و انرژی که برامون گذاشتین
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
این همه مشاهیر یه جا جمع بشن، بازم نتونن بگن نویسنده چی می‌خواد بگه...
سپهر و حسین جمشیدی این را
خواندند
افشین واعظی، محمد مجللی، نیلوفر ثانی و سعیده شریفی این را دوست دارند
افشین واعظی، محمد مجللی، نیلوفر ثانی و سعیده شریفی این را دوست دارند
فرزند مسیح حرف و گفته جدید با خود می آورد
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
تمدید می‌کنید؟
میم این را
دوست دارد
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
داستان غیر خطی و قاب های بی نظیر؛ سینما باید اینجوری باشه!
محسن جوانی و پویا فلاح این را
خواندند
سپهر، امیر مسعود، جعفر میراحمدی و محمد مجللی این را دوست دارند
سپهر، امیر مسعود، جعفر میراحمدی و محمد مجللی این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۷۶۱,۰۰۰ نفر
+۳۰,۶۹۰ برنامه
+۱۰,۲۰۶,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۵۰,۴۳۸ برگه
۹,۸۳۲ آلبوم
۵,۶۲۶ پادکست
