با توجه به اینکه در حال کار روی نمایشنامه ای صوتی از ایبسن هستیم ، تصمیم دارم هر اجرایی از ایبسن که اکران شود را تماشا کنم .
فکر می کنم مردم شمال شهر مظلوم واقع شده اند که سالن تاتر کمی در منطقه یک وجود دارد . اما ( خارج از مزاح) فی الواقع شاهد یک تاتر خوب در سالن گوشه بودند. عمده ی بازیگران تجربه دوم یا سومشان بود . من تیم روزهای فرد را مشاهده کردم. سه بازیگر خوب بودد بازیگر نقش کروگستاد، بازیگر نقش لینده و بازیگر نقش دکتر رنک که خیلی از چشم هایش برای نشان دادن حسش استفاده می کند.
با توجه به جوانی تیم ، انتظارات من براورده شد. اما در زمینه ی انتخاب دیالوگ و لحظه بیرون رفتن بازیگران به نظرم کارگردان در حد اسمش رفتار نکرد .یک ایراد دیگر هم متوجه سالن بود که وسط پرده ی اول عده ای تماشاچی وارد سالن شدند . گویا مدیریت سالن فرق سینما و تاتر را درک نکردند.
در هر صورت به تمامی بازیگران جویای نام این تاتر خسته نباشید گرمی می گویم.

نمی دانم سایت مشکل داشت یا مشکل دیگری بود، در زیربنا نوشته بودند ساعت دوازده ظهر سایت برای خرید باز می شود. ساعت دوازده دیدم تامری دارد که نخیر آغاز فروش یک ساعت دیگه هست . به کارهای دیگر مشغول شدن و بعد از نیم ساعت به سایت سر زدم دیدم باز شده و نود درصد از بلیط ها فروحته شده . و متاسفانه بلیت را در آخرین ردیف گرفتم.

اما در مورد نمایش، نمایشنامه را نخوانده بودم و ایده ای راجع به وقایع نداشتم، تا بحال فکر می کردم کاظم سیاحی یک بازیگر خیلی معمولی باشد ، اما چنان در بحر نقشش فرو رفت که به تمام معنا کارکترش باورپذیر شد، ستاره هم که همیشه خوب است . اما از مجتبی پیرزاد توقع بیشتری داشتم.
عجب طراحی صحنه ای، یک اتاق محدود روی سن، . شاید اگر کمی کاغذدیواری رنگ و رو رفته بود حس محیط بهتر می بود . اما در کل باید به طراح صحنه احسنت گفت .
نمایشنامه خیلی جذاب بود یه عالمه هیجان داخل یک اتاق دیالوگ ها خیلی واقع پذیر می بود و تغییرات حس کم کم رخ می داد .
در مورد کارگردانی خیلی نمی توانم نظر بدهم، چون نمایشنامه را نخوتندم و بازیهای خوب ممکن است ضعفی( اگر وجود داشته باشد) را ماسک کند.


لذت بردیم

انگیزه رفتن من به این تاتر کنجکاوی بود، چرا که تصور می کردم چطور از یک نمایشنامه ی دو نفره که کلش دو نفر نشسته و با هم دیالوگ می کنند، یک اجرای جذاب می توان در آورد . پیش از آمدن به این نمایش تعجب کردم که نعداد آدم های نمایشنامه دو تا بود، اما در مشخصات نوشته بود چهار تا، امیدوار بودم که وسط نمایش پشیمان نشوم .
با شروع نمایش میزانسن جالبی دیدم ، دو نفر رو به تماشاچیان بودند ولی با هم گپ می زدند، اینکه شخصیت ها جایشان عوض شود، یا اینکه شخصیت ها تکثیر شوند ایده ی جالبی بود. در واقع کنش( اکت) جالبی به نمایش داده بودند و متوان گفت نمایش عمق پیدا کرد .
کارگردانی خوب و خلاقانه بود، بازیگری طاها محمدی عالی بود ، چه در نقش کمیسر و چه در نقش خبرچین، بازیگری باقی دوستان هم خوب بود. اگر با پرفورمنس ، متن از ذهنتان خارج نمی شود، من این نمایش را به شما پیشنهاد می دهم.

عادت دارم که پیرنگ نمایشنامه را پیش از رهسپاری و تماشا نگاهی بیاندازم . کلی توی سایت های انگلیسی زبان گشتم تا اسم تانر و پلات آن را پیدا کنم ، یا نبود و یا خیلی جزیی بود. به نظر آمد که این تاتر با بایکوت ( در ینگه ی دنیا) سانسور شده . توی چند سایت فرانسه زبان با کمک گوگل ترنسلیت پیرنگ را خواندم . به نظرم موضوعش عجیب نیامد، پس خرق عادت کردم نمایشنامه را تهیه کردم و خواندم. در واقع موضوعی که جلب نظر می کرد این بود که آزادیخواهان فرانسه را همان مقدار ( یا حتی بیشتر) جنایتکار نشان می داد که حکومت دست نشانده ی ویشی.
اما نمایش
حذف کردن ژان و دادن دیالوگ های او به کانوریس کار سختی بود که فکر می کنم از پسش بر نیامدند.. از دیدگاه دراماتوروژی و کارگردانی کار خوبی بود، اما عالی نه . بازی ها به غیر از یک بازیگر ، قابل تامل و خوب بود . رویهم رفته تماشای آن را پیشنهاد می دهم . هم موضوع جالبی دارد و هم پرداخت خوبی انجام شده .

مدت های مدیدی بود تاتری با این کیفیت کارگردانی ندیده بودم . بازی گرفتن عالی از بازیگرانی که نام آشنا نیستند (حداقل برای من) خفظ میزانسن و دراماتوروژی عالی . واقعا دست مریزاد به آقای ارجمند

امشب به تماشای این تآتر نشستم . تنها انگیزه ام نمایشنامه نویس بود . معرفی اش توی ذوق زد ولی اولش بد شروع نشد و کمی ِلذت بردم با گذشت زمان هم‌ بازی بازیگران به نظرم خیلی خوب آمد هم کارگردانی و هم دراماتوروژی. جوری که تعجب کردم که چرا برای این اجرای خوب فقط بیست نفر آمده بودند . واقعا حیف است از دستش ندهید

تمام بار این اجرا را شهروز دل افکار کشید، یک تاتر کاملا معمولی که اگر شهروز نبود یک اثر افتضاح می بود . موومان اول را که دیدم انتظار یک تاتر مناسب ( و نه عالی ) را داشتم ، اما هر موومان بدتر از قبلی . پر واضح است که نویسندگان جوان بایست بدانند که هر در هم آمیزی و هر شلختگی در نقل روایت داستان اسمش خلاقیت نیست