«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
در کل برای خندیدن به تئاتر نمیروم اما خوشبختانه از مرزهای طنز بی محتوا عبور نکرد.
کار کمی زرق و برق تجاری پیدا کرده بود که شاید میخواست بیشتر تماشاگرها را هم خوشحال از سالن بیرون ببرد.
موضوع توجه به تاریخ و لزوم مطالعه تاریخ توسط مردم نکته مهمی بود که میشد بیشتر روی آن تمرکز کنند.
4 ستاره از 5 ستاره
درود و خسنه نباشید...
ایده کلی نمایش خوب بود و شخصیت ها هم تنوع داشتند
ولی ایده های اجتماعی خوبی که در شخصیت ها از وضعیت محدودیت های زنان، اختلاف طبقاتی، ترس های اجتماعی، بیکاری و جایگاه هنر در جامعه مطرح شدند، خوب باز نشدند و خیلی سطحی در بستر کمدی جلو رفتند.
شاید هم نویسنده محترم محدودیت های خارج از صحنه داشتن ولی باز میشد عمیق تر بازشون کرد.
دکور، نور و صدا در حد قابل قبول بود.
3.5 از 5
با این حال که از ایده کلی اجرا اطلاع داشتم ولی در اجرا خلاقیت های خوبی داشت.
اجرا از نیمه به بعد بهتر شد.
در کل کار خوبی بود.
بطور سلیقه ای میپسندم که پرفورمنس پایانی اجرا بطور معمول برگزار بشه.
میشه گفت 3.8 ستاره از 5 ستاره
هنر پیام آور با هنر سرگرم کننده متفاوت است.
این نمایشنامه پیام آور است و همیشه این نوع هنر مخاطب کمتر اما خاص خود را دارد پس براتون سوال نشود چرا سالن پر نیست اما برخی اجراها سالن را پر می کنند.
بازی ها یکدست بود با این حال که سه نسل مختلف روی صحنه بودند.
درود بر شما که در دام شیرین آثار نمایشی تبلیغاتی - تجاری نیفتادید!
4 ستاره تابنده از آن شما!
اجرای خوبی بود و با وجود محدودیت های نویسنده، پیام مهمی را به زبانی قابل فهم به تماشاچی ارایه می دهد.
حرف های به روز برای گفتن دارد با وجود اینکه ماجرایی ساده را روایت می کند.
چقدر عالی که آقای یحیوی سال ها است با برخی سازمان های بی هنر کار نمی کنند و بازیشون تاثیر گذار بود.
خلق فضا و مکانی که باید در اثر دیده بشود را بنده دریافت نکردم.
بازیگران جوان و نیازمند حمایت تماشاگران هستند.
مشکلاتی مثل تپق زدن در اجرا دیده نمی شد.
شاید کارگردان محترم میتوانستند فراز و فرود متن خودشان را به فرم بهتری به نمایش بگذارند.
محتوای اثر جاودانه و انسانی شکسپیر در فرمی کاملا متفاوت، سرزنده و پویا.
کار خیلی خوبی بود!
کاش بازیگر کوردلیا و ادگار دو شخص مختلف می بودند که این امر باعث افزایش اثر بازی کوردلیا می گردید.
خوشبختانه استعدادهای فراوانی داریم و کمبود بازیگر جوان و ارزنده وجود ندارد.
نقش کوردلیا در این نمایش نامه کوتاه است اما اثر آن در طول نمایشنامه جاری است. بازیگر این نقش از پس کار برآمدند.
بازی تمامی نقش آفرینان بویژه آقایان احمد لشینی و مهرداد ضیایی ستودنی بود.
فرم نمایش چیز جدیدی نداشت و مجموعه ای از تک گویی ها و گاهی پرسش و پاسخ در بستری روایی بود.
اما بازی های خوب، کارگردانی و متن خوب کار را بسیار تاثیرگذار کرده بود.
ویژگی های خلق اثر را در این اجرا می توانید مشاهده کنید.
خیلی از کسانی که مهاجرت نکردن و نمی کنند برای دیدن همین اجراها است که ماندن را بر رفتن ترجیح داده اند.
نمایشنامه نه ایرانی بود نه فرنگی... در کل کار خوبی بود!
بعضی جاها تا مرز خسته کنندگی جلو میرفت ولی خوشبختانه تغییر به موقع از راه می رسید.
بازی آقای صدیقی مهر به خوبی نمایش دهنده احساسات انسانی بود که به کار خیلی کمک می کرد...
در پایان تشکر ویژه از صندلی های گرم و نرم سالن استاد ناظر زاده !
سپاس از تمامی گروه... جناب ابراهیمی با کلامشون تمام موقعیت های حسی را برای تماشاگر ارایه کردند.
معمولا این سبک کارها تا حدی خسته کننده می شوند ولی این کار همه چیزش اندازه بود نه کوتاه بود نه بلند...
به دور از روش های غیرتمیز برای جلب مخاطب بود...
از نمایش لذت بردیم. با این حال که ردیف اول بودم ولی به نظرم بازیگرها کمی از تماشاگران دور بودند.
شاید می شد بیشتر نزدیک تماشاگرها باشند و بازی آقای همت هم بسیار دلنشین بود.
درود! یک اجرای بی آلایش و روان...
وقتی افراد در جای درستی قرار بگبرند و پافشاری بر خودنمایی یا اغوای تماشاگر نداشته باشند نتیجه کار هنری همینقدر رضایت بخش خواهد بود...
سپاس
بدون بزرگنمایی باید گفت ترکیب متن، بازی ها، نور و موسیقی این اجرا به لایه های درونی تماشاگر نفوذ می کند.
واقعا این گونه اجرا ها هستند که ارزش دارند تا مرکز شهر بیایم با این همه شلوغی و به تماشاگر و وقت او احترام می گذارند. چیزی به وجود او اضافه می کنند.
5 ستاره درخشان برای ستارگان جوان این اجرا!
با کمال احترام به این گروه جوان که گویا بار اولی بود که روی صحنه می آمدند.
بازی ها، بجز آقای راد که خوب بودن، در حد کار دانشجویی بود و دیالوگ ها رو از آن خود نکرده بودند و فقط می خواستند با ضرب هماهنگ باشن.
بنده معمولا کار گروه های جوان رو شرکت می کنم ولی انتظار بیشتری از این کار داشتم.
روی صدای بازیگران بویژه صدای خانم ها باید بیشتر کار بشود.
نوازنده محترم کارشون خوب بود ولی اشکالی نداشت اگر دو یا چند نوازنده استفاده می شد به کلیت کار کمک می شد.
همچون نوبت های گذشته از فعالیت زلال و بی پیرایه جناب شهرستانی و همکاران جوانشان لذت بردم.
کاری بدون ویژگی های هنرفروشی رایج در اجراهای پر سروصدای کنونی...
از خانم رضایی بازی بهتری دیده بودیم ولی این اجرا هم با وجود تعدد شخصیت ها درخشان بود... بازی آقای ارجمند در پرده پایانی شایان توجه بود...
یکپیشنهاد: بروشور هر اجرا می تواند سندی ماندگار باشد.
همانطور که کتاب های الکترونیکی جای کتاب های کاغذی را نگرفته اند، بروشور الکترونیکی هم جای بروشور کاغذی را نمیتواند بگیرد. چاپ بروشور کاغذی ،جدا از اینکه هزینه زیادی همندارد، می تواند سندی انضمامی از تئاتر کنونی باشد.
سپاس
با دید اینکه گروهی جوان کاری را ارائه داده اند به تماشای این اجرا رفتم...
دو پرده اول کمی ضعیف تر بود ولی هرچه جلوتر رفت بهتر شد.
بازی آقایان اختری و محسن اکبری بسیار خوب بود و جنس صدای مناسبی هم داشتند که اثر خوبی در کل کار داشت.
عزیزانی که مخاطبین همیشگی تئاتر هستند حتما از اینگونه اجراها حمایت کنند و امیدوارم در برنامه شون بگذارند که از اجراهای گروه های جوان بیشتر دیدن کنند.
سپاس