دیشب بعد از دو سال دوری این نمایش براساس نقد کاربران انتخاب کردم و باامید به اینکه همه پروتکلها رعایت میشه و تالار حافظ طبق تجربه گذشته از تهویه مطبوعی برخورداره رفتم ،که ای کاش نمیرفتم!
نمایش قرار بود ساعت ۷:۳۰ شروع بشه،تماشاگران ساعت ۸ همچنان تو سالن انتظار بودن،دربها که باز شد بعنوان اولین نفر میخواستم واردبشم تا شلوغ نشده که سرکار خانم شاکری جلوی راه گرفتن و گفتن اجازه بدید اول مهمانان و هنرمندان گرامی واردبشن،یعنی به این صورت بود که میرفتن از توحیاط مهمانان رو صدا میزدن،یکی یکی جمعشون میکردن میاوردن اما نمیذاشتن مردم وارد بشن.این از احترام و خیر مقدم اولیه!
به این بهانه که شب اختتامیه ست و مهمانان زیادی دعوت کردن،مردم مجبور کردن کاملا کنار هم بدون فاصله بشینن و سه چهار ردیف پایین روبروی استیج اختصاص دادن به مهمانانشون،به این ترتیب که مردم به زور بلند میکردن میفرستادن ردیفهای بالاتر یا جایگاه چپ و راست،خانومی اعتراض کردن که میخوان خودشون و همراهشون روی صندلی خودشون بشینن،کلی اصرارکه جابجا بشن و ایشون قبول نکردن،درنهایت مهمانان محترم قبول زحمت کردن رفتن به جایگاه دست چپ ردیف دوم نشستن و خانوم شاکری کلی عذرخواهی کردن که تماشاچی نامحترم!جابجا نشدن،انگار نه انگاراون صندلیها فروخته شده و حق مسلم اون خانوم بوده اعتراض و اصرارش،خلاصه که ایشون سالن تئاتر با هیات اشتباه گرفتن و تاجایی که تونستن مردم جابجاکردن وکیپ تاکیپ نشوندن و بازهم عذرخواهی کردن که یه امشب ببخشید دیگه،شب آخر هست،مهمان زیاد داریم!!فکر میکنم قبلا باکرونا هماهنگ کرده بودن که شب اختتامیه بااین سالن کاری نداشته باشه،خداروصدهزارمرتبه شکرهیچ کاری هم نداشتن که کسی ماسک زده یا نه،ما به آقای ردیف پایینترگفتیم ماسکتون لطفا بزنید،خیلی راحت گفتن من واکسن زدم ماسک نمیزنم،الحمدالله از این دست نخبه ها که حتی کاربرد واکسن نمیدونن و به خودشون و مردم رحم نمیکنن کم نبود تو سالن!!!
ازخانوم شاکری که بگذریم،مسئول تهویه سالن سنگ تموم گذاشتن،هر یک ربع یک بار زحمت میکشیدن به اندازه نسیم دو ... دیدن ادامه ›› دقیقه ای تهویه ای رو روشن میکردن،فکر میکنم هزینه قبوض مجموعه بالا اومده بود،مجبور به صرفه جویی حتی دراین شرایط کرونایی وبااون حجم ازآدمهای داخل سالن بودن!!!
عجیبترین نکته درموردتشویق مهمانان درپایان نمایش،حضورهمسرودختر مرحوم سلیمانی درسالن بود،یعنی ماایستادیم به افتخار خانواده و به یاد عزیزی دست زدیم که خودشون براثر کرونا فوت کرده بودن و خانواده شون کیپ تا کیپ در ردیف سوم کنار مابقی مهمانان نشسته بودن وظاهراهیچ اعتراضی هم نداشتن به شرایط موجود،بهرحال احتمالا شرایط مهمان بودنشون اینطور ایجاب میکرد!!
واما خود نمایش،من فکر میکنم تو این وقفه طولانی که تو برگزاری تئاترها بخاطر کرونا انجام پذیرفت،ذائقه عده ای از مردم تقلیل یا تغییر پیدا کرد،چون الان داریم امتیاز چهار برای نمایشی میبینم که همه فاکتورها درپایین ترین سطح خودش اجرا شد،حتی تئاتر دانشجویی هم نبود،یه نمایشنامه شبیه سریالهای تک قسمتی تلویزیونی که میخوان مثلا ملت بفکر فرو ببرن و به راه راست هدایت کنن و بگن هرکاری عوضی دارد و نتیجه کارخوب یابد هرکس بخودش برمیگردد و.. بود باشوخی های بسیار سطحی و نازل که فقط مبتذل نبود و مثلا میخواست جو سنگین!! نمایش عوض کنه،ما چندبار خواستیم همون اوایل و اواسط نمایش هم بدلیل شرایط محیطی که به زور برما حاکم کرده بودن هم سطح نازل نمایش،از سالن خارج بشیم،فقط به این دلیل که باید از وسط صحنه رد میشدیم منصرف شدیم،اونهم نه بخاطر عوامل اجرایی،چون ما ذره ای احترام ندیدیم که بخوایم احترام متقابل بذاریم،فقط و فقط به احترام سالن تئاتر و صحنه نمایش که فوق العاده برای ما مهم و قابل احترام هست.
ودرپایان کار که فقط باید بودید و میدید که کل صحنه نمایش عوامل اجرایی که برحسب اتفاق!! هیچکدوم ماسک نداشتن به همراه خیل جمعیت غالبا بدون ماسک دروسط صحنه درهم تنیده میشدن و بوسه ها و آغوشهابودکه ردوبدل میشد وما به زحمت تونستیم یک راه باریکی پیدا کنیم و ازسالن بزنیم بیرون.
من ازدیشب خودم تو اطاقم حبس کردم،ازهمون داخل سالن گلو درد گرفتم و تب کردم و حتی امروز سرکار نرفتم از ترس.همراه منم به همین ترتیب نزدیک خانواده ش نشده از دیشب.خانواده هردوی ما سنشون بالاست،قطعا تو خیلی از خانواده ها افرادی هستن که به هردلیلی در زمره گروههای حساس قرار دارند،من حالا یاواقعا مبتلا به بیماری شدم یا انقدر استرس گرفتم و عصبی شدم و نگران که تبم قطع نمیشه وگلو درد پابرجاست.
عوامل اجرایی و علی الخصوص سرکار خانم شاکری بخاطر یه نمایش و چهارتا مهمان اینطور خودتون مدیون مردم نکنید،هرکسی دیشب تو اون سالن مبتلا شده باشه و خانواده ش درگیر کنه دینش به گردن شما و مدیریت تالار هست،چون نه شما رعایت کردید نه ایشان نظارتی داشتند و حتی تهویه سالن رو هم فعال مستمر نکردن،گرچه بعید میدونم اصلا براتون اهمیتی داشته باشه این موارد و صرفا در فکر حفط و ارتقای شغلی خودتون به هر طریقی هستید.هدف وسیله رو توجیه میکنه!
بهرحال من فعلا دیگه هیچ نمایشی نمیرم،بااینکه خیلی دوست داشتم نمایش سرکار خانم آدینه عزیز برم اما خانم شاکری من بعد تو هرنمایشی اسم شما رو تحت هر سمتی ببینم بدون هیچ درنگی از خرید بلیت منصرف میشم،چون شما به آدمها به چشم انسان نگاه نمیکنید به چشم پله نگاه میکنید،دیشب ذره ای احترام در وجود و رفتار شما نسبت به تماشاچیان عادی وجود نداشت،صرفا مهمانانتون مهم بودن،اگر مردم عادی نمیومدن و بلیتهاتون نمیخریدن اصلا روتون میشد مهمانانتون دعوت کنید یا اصلا قبول میکردن بیان نمایشی که تماشاگر نداره؟؟!!

علاوه بر یک اجرای بسیار روان و ساده کردن یک رمان نسبتا سخت،شاهد اجرای بسیار عالی یک نوازنده گیتار بودم که اگه بخوام صداقت داشته باشم برخی قسمتهای نمایش مجذوب اجرای ایشون میشدم و تمرکز کاملی روی اجرا نداشتم،اونهم سازی که مورد علاقه م نیست ولی بخاطر هماهنگی و تمرکز و تبحری که نوازنده ش داشت واقعا ازش لذت بردم.

یک اجرا و کارگردانی بسیار خوب از گروهی جوان که تمام تلاش و انرژی شون برای اجرای بهینه گذاشته بودند،تنها ایراد متن بود که از اجرا عقب تر بود و خودش نشون میداد.
اگر این سبک اجرا رو دوست داشته باشید با وجود کاستی های متن از نمایش لذت خواهید برد و فکرتون بعد از نمایش بخاطر اجرای خوبی که دیدید مشغول خواهند ماند اما اگه علاقه ای به این سبک نداشته باشید احتمالا مثل همراه من کل نمایش به چرت زدن و بی حوصلگی میگذره براتون.

دارم به یقین میرسم از نمایشهای کم هیاهو تر و با عوامل کم نام تر بیشتر لذت خواهم برد!!

سه ستاره فقط به مونولوگ گویی سیاه آقای رحمتی!

نکات مثبت:
طراحی صحنه و دکور نوآورانه و جالب بود.
بازیگرها با انرژی کامل به ایفای نقششون پرداختن بخصوص آقای دل افکار
گریم ها خیلی خوب بود و همینطور طراحی لباس
همراهم شب قبل به دیدن نمایش اومده بود و عنوان کرد مدت نمایش 10تا15 دقیقه کاهش پیدا کرده نسبت به شب قبل و بهتر شده.
نکات منفی:
داستان خاصی نداشت نمایش و صرفا سرگرم کننده بود،به صورتی که میشه به نمایشنامه امتیاز یک داد که خب طبعا باعث میشه این احساس ایجاد بشه که بازی ها ضعیف بود،درصورتیکه بازیگرها واقعا انرژی زیادی گذاشته بودند و تلاششون کرده بودند اما چون متن ضعیفه و محتوای خاصی نداره این تلاش کمتر ... دیدن ادامه ›› بچشم میاد.
من ندیدیم تو این صفحه ذکر محدودیت سنی برای این نمایش شده باشه اما بنظرم باید به این موضوع توجه بشه و محدودیت حداقل زیر 12 سال گذاشته بشه.
دوستان تئاتر مستقل اوایل نمایش به تماشاچیان رحم نموده بودند و اندک تهویه ای انجام می شد اما از اواسط نمایش لطف کردن و سونا خشک رایگانی برای تماشاچیان ترتیب دادند!!
نکته حاشیه ای:
کودکی کمتر از دو سال در باکس کناری با پدر و مادرش به تماشای نمایش نشسته بودن که با دیدنش به همراهم گفتم قراره کل نمایش صدای گریه و نق نق بچه رو تحمل کنیم اما عجیب بود که تا پایان نمایش اصلا این اتفاق نیفتاد و آروم تو بغل پدرش و عروسک به بغل نشسته بود و با دقت نمایش نگاه میکرد و میخندید و دست میزد، انقدر که من با وجودی که دل خوشی از بچه ها ندارم و علاقه خاصی بخاطر سر و صداشون ندارم مجذوبش شده بودم و همزمان با نمایش نظاره گر این خانوم هم بودم :-)

من امشب بخاطر اینکه شرط ضروری نمایش رو که حضور یک ربع قبل از شروع نمایش رعایت کنم و احیانا نمایش از دست ندم،چهارراه ولیعصر از ماشین پیاده شدم و تو بارون و سرما پیاده تا عمارت اومدم اما با کمال تاسف نمایش با یک ربع تاخیر شروع شد و ما تمام این مدت تو سرما و بارون بودیم و تقریبا میلرزیدیم.
فکر میکنم همین عامل کافی بود که بخش شاید زیادی از تمرکز از دست بره و من وقتی وارد اطاق اول شدم،تقریبا نصف صحبتها رو از دست دادم چون داشتم گرم میشدم و دست و پاهام میلرزید،بعد از نمایش متوجه شدم همین حس همراهمم داشت که در اطاق اول که اجاق روشن بوده فقط به این فکر میکرده که خودش گرم کنه!!

من کودکی سالم و خوبی داشتم،برای همین خاطره تلخی رو برام زنده نکرد اما حداقل تو اون دو اطاق که من شاهدش بودم مشخص بود که بازیگران داشتن تلاش خودشون برای همراه کردن مخاطب انجام میدادن و بعد هم در اطاق آخر که واقعا به فکر فرو میبرد.
به هرحال ممنونم از تلاش گروه اما ای کاش عوامل جانبی باعث نمیشدن مثل نمایشهای دیگه با تمرکز کامل در جریان نمایش قرار نگیرم!

جزء معدود نمایشهایی بود که دوست دارم مجدد به دیدنش برم.
تو یک ماهه اخیر زندگی در تئاتر و سیزیف دو تا تئاتری بودند که چند روزی فکرم مشغول کردند.
امیدوارم این گروه محترم،همچنان به این روند موفق ادامه بدهند.

بنظرم متن ضعیف،ساده و چند صفحه ای، باعث لطمه جدی به کار و کش اومدن و خسته کننده شدن کار شده بود.
در کل از جناب پیروز فر با توجه به سوابقشون انتظار بیشتری داشتم اما با توجه به چند نمایش اخیری که دیدم ظاهرا باید عادت کنم به اینکه از کارگردانهای خوبمون انتظار کارهای بهتر نسبت به کارهای گذشته شون نداشته باشم تا هربار با حال بد از سالن خارج نشم.
امیدوارم بیماری نداشتن فیلمنامه خوب که مدتهای زیادی هست گریبانگیر سینمامون شده،در تئاتر و نمایشنامه هامون اپیدمی نشه!