ولی واقعا اگر این نمایش به صورت کتاب صوتی با همین صداهای قشنگ و احساسات بازیگرانش در بیاد، من یکی که دوست دارم بخرم و دوباره صوتی گوشش کنم. به نظرم دیالوگ ها خیلی عمیق بود. صوتی باشه می تونیم چند بار گوش کنیم و به دیالوگ ها فکر کنیم.

من که داشتم بلیط این نمایش را می خریدم، 5 روز اول کامل پر بود، بعد الآن برای 4 روز از اون 5 روز هنوز بلیط هست! عجیب نیست؟!!

گذشتگان در ادبیات، همه از عشق گفتند. انگار چیزی به جز عشق نبوده که به نظرشون آنقدر مهم باشه که در موردش بنویسند.

من قبل این نمایش دو تئاتر، از آقای شهروز دل افکار دیده بودم و خیلی خوشم اومده بود، برای همین این تئاتر را با دوستانم خریداری کردم. به نظرم بسیاری از بازیگران اولین اجراشون بود و حرفه ای نبودند و یک جورهایی این نمایش هم به نظر قسمتی از کلاس بازیگریشون بود.این نابازیگر بودن بیشتر در تن صدا خودش را نشان می داد. به نظرم اصلا روی صدای بازیگران خوب کار نشده بود و داد می زدند! من قبلا هم یک همچین تئاتری رفته بودم که اکثرا اولین کارشون بود و مثل همین تئاتر یکی از سالن های کوچک تئاتر شهر بود و روی صداها خیلی بهتر کار شده بود و همچنین بازی ها هم کمی بهتر بود و بهش امتیاز پنج داده بودم اما به خاطر همین نکته به این نمایش امتیاز چهار می دهم. امتیاز چهار چون نکات مثبتی هم داشت. موسیقیش را دوست داشتم. بعضی شوخی هاش واقعا ازم خنده گرفت. اگر خود داستان رومیو ژولیت را از قبل خوانده باشید بهتر است، چون تغییر جالب و خلاقانه ای در داستان داده شده که جالبه! کلا فضاش شاد بود و نمایش خسته کننده نبود و آدم متوجه گذر زمان نمی شد.

نمی دونم چرا به این نمایش فقط دو نفر امتیاز دادند!؟ بعد من می گذارم در می خواهم ببینم، چندین بار دیدم از برگه خواسته هام اومده بیرون و نیست؟ یک جورهایی عجیبه!

قانون که انسانیت سرش نمی شه، این ما انسان هاییم که می فهمیم، وقتی یک بی گناهی را می گرفتند خوب ما کمکش می کردیم دیگه!

پی‌نوشت : مطمئن نیستم عین متن همین بود ولی مظمونش همین بود.

یکی از کاربردهای مهم تئاتر اینه که مطالبی که نمی دونی یا خواندن و فهمش برات سخته را آسان تر کنه. این تئاتر این رسالت را به طور کامل به انجام می رساند! استوار ساقی قسمتی از تاریخ بود که من نمی شناختم، صدیقه دولت آبادی هم همین طور! و قسمت استوار ساقی را من خیلی خیلی دوست داشتم. بازیگرش هم خیلی خوب بازی کرده بود و از این بابت ناراحتم که چرا این نوع نمایش ها با اینکه پر مغزند اون طور که باید مورد استقبال قرار نمی گیره و سالن پر نیست! یک نکته دیگری در مورد شخص خودم هست، من کمی کمرم درد می کرد و زمان نمایش طولانی کمی اذیتم کرد، اما همراهم مشکلی با زمان نمایش طولانی نداشت.

من از کارهای خلاقانه خوشم میاد. باعث می شه خودم هم بیشتر و آزادانه تر فکر خودم را باز بگذارم و خلاقانه تر به زندگی نگاه کنم. در کل خوشحالم که وقت گذاشتم و این نمایش را دیدم اما به نظرم در حد امتیاز 5 نبود، چون بعضی نمایش ها واقعا به نظرم فوق العاده هستند. هستند نمایش های که به نظرم امتیازشون واقعی نبوده و نیست و احتمالا مال دوست و آشناست ولی این نمایش امتیازش به نظرم واقعی است. همون حدود چهار باید باشه. در هر سه فصل زخم کاری نوشته شده که از یک نمایش از شکسپیر اقتباس شده، این نمایش کلا من را یاد زخم کاری می انداخت. بکشینش! قسمت آخرش و اشاره به پایان خوشش هم خیلی دوست داشتم.

لطفا ساعت زودتر هم اجرا بگذارید، من آنقدر دیر سختمه که بیام.

به نظرم این تئاتر، مثل چند تئاتر دیگر که الآن سر کار هستند نه امتیازش درسته نه نظراتش. و هر چه بیشتر بگذره، امتیازش کمتر می شه و نظرات واقعی تر چون احتمالا روز اول اجرا را به آشنایان خودشون فروخته بودند! چون روز اول اجرا که معمولا هیچ کس خبر نداره، سالن تقریبا پر بود و امکان خرید سخت اما روزهای بعد خیلی راحت تر می شد خرید و اون کامنت هایی که فقط تعریف نوشته اند که مثلا بهترین اجرایی بود که در عمرم دیدم، اگر بروید روی اسمشون می بینید فقط برای این تئاتر کامنت گذاشتند!
من به تئاتر هایی که برگرفته از ادبیات کهن ایران زمین هستند، علاقه دارم و تا به حال دو مورد دیگر رفته بودم و باعث شده بودند آن متن ادبی را خیلی بهتر بفهمم و حتی بروم و متن را پیدا کنم و بخوانم. منطق الطیر عطار هم ساده شده اش را قبلا خوانده بودم، داستان پرندگان و داستان های درونش را تا یک حدی می فهمیدم ولی هفت وادی عشق را خوب نمی فهمیدم. خیلی برام جذاب بود که بیام ببینم و به فهم بهتر این قسمت سخت منطق الطیر در ذهنم کمک شود. از این بابت تئاتر خوبی نبود! به همراهم گفتم، گفت شاید هفت وادی عشق کلا هیچ کس کامل نمی فهمه و شاید هم به همین دلیل با رقص بیان شد که هنوز هم رازآلود باشد!
نورپردازی کار به نظرم خیلی حرفه ای بود، رقص ها و بیان قابل قبول بود اما فوق العاده نبود! البته که کارهای دیگری که من دیده بودم، کنسرت نمایش بودند، خواننده های خیلی خوب داشتند و بلیطشون هم دوبرابر بود!
به هر حال خوشحالم که به دیدن نمایش یک تیم جوان رفتم و ازشون حمایت کردم که ممکنه در آینده کارهای خیلی بهتری ارائه دهند و آن تیم جوان موضوع نمایششان را از ادبیات کهن انتخاب کرده بودند.

هفته پیش یک تئاتر رفتم که سه بازیگر داشت و دو تا از آنها نقش کلی آدم متفاوت را بازی می کردند، اما این تئاتر برعکس بود، شش نفر جای یک نقش بازی می کردند و خیلی برای من این تکنیک جدید و خلاقانه بود و هماهنگ کردن اینهمه بازیگر، اون هم در این سالن کوچک، خیلی کار سختیست. احسنت و صد آفرین به کارگردان کار.
دانشگاه خواجه نصیر که من سالها پیش در آن درس خواندم، با تخفیف ما را به تیاتر های معمولا خوب می برد، برای روز دوشنبه فراخوان این تئاتر را داد. من رفتم همه کامنت های زیرش را خواندم و دیدم خیلی دوست دارم بیام، اما همراهم نمی توانست بیاید، در نتیجه بلیط روز سه شنبه را خریدیم. بعدا نوشته شد که این روز، روز پایانی است. اون روز هم من خیلی کارهای مهم داشتم و وقت کم. آمدم به نمایش، و واقعا ارزشش را داشت.
اون بیست دقیقه اول هم که بعضی در کامنت ها نوشته بودند که اضافه است اصلا به نظر من اضافه نبود. نشون می داد که کارگردان با یک گروه آماتور چه مشکلاتی ممکنه براش پیش بیاد و از چی به چی رسید!
این که یک قسمت هایی همزمان به زبان انگلیسی هم بود، من خیلی دوست داشتم! چون متن شکسپیر انگلیسیش سخت و قدیمیه.
یکی هم در کامنت ها راهنمایی کرده بود که بهتره قبلا نمایشنامه هملت را خوانده باشید، دستش درد نکنه، منم رفتم در ویکی پدیا خلاصش را خواندم و باعث شد که خیلی بیشتر از نمایش بتونم استفاده کنم.