ادبیات نمایش مهمیست و دیدنش برای هر آن کس که علاقه به تاریخ دارد توصیه میشود به این دلیل که تنهآ در پی سرگرمی مخاطبش نیست بلکه از مخاطب توقع دارد و حتآ اگر آگاهی از روایات مطرح شده نداشته باشیم بعد از نمایش جبری در جهت خوانش وجود دارد لکن به نظر من اکثر اوقات تمام دانستگی مآ کامل نخواهد بود،البته این هم باید اضافه بکنم که صرف علاقه در این باب کفایت نمیکند و نیاز به اطلاعات زمینه ای را نباید نادیده گرفت...

تآتر مستند در ایران سالهاست که طفلی صغیر مانده که هر چقدر آب و نانش داده اند به همآن اندازه توی سرش هم زده اند امّا مهام میقانی با شجاعت و پشتکار به دور از هرگونه شعار این متن را مینویسد و قدمی بلند برمیدارد در مسیر تآتر مستند که گونه بسیار سختیست که نیاز به پژوهش و مطالعه زیاد دارد.
طراحی صحنه در جهت اثر و دیدنی بود،هارمونی رنگ در طراحی لباس باعث می‌شد احساس بکنم چقدر به عنوان تماشاگر برایم ارزش قائلند و آن ماسک داروغه به واقع وجد آور بود✌🏼
روایت در کلیت اجرا نقش اساسی ایفا میکرد، بازیگران به اندازه و تمیز روایتگر/پژوهشگر بودند.
دیالوگ ها اگر با دقت شنیده نمیشد از دست می‌رفت و همانند موجودی که مرگش رنج آور است در ادامه باعث مرگ نمایش میشد در نتیجه تلاش کنید حتآ یک ... دیدن ادامه ›› دیالوگ هم از دست ندهید چرآکه سوگوار خواهید شد 🩶

ارجاع میدهم به کاتالوگ اجرا که پیشنهاد میکنم دقیق و کامل خوانده شود : تاریخ یک تکه زمان بی حرکت نیست،برای بسیاری بخش عمده ای از تاریخ «عهد بوق» است؛قدیم است و در این واحد زمانیِ قدسی اتفاق ها نه در امتداد هم که بر روی هم رخ می‌دهند.

من بلیت را از گیشه تهیه کردم و همین موجب شد در ردیف هفت تماشایتان کنیم فاصله تنهآ به این جهت آزاردهنده بود که صدای بازیگر به دلیل سیستم سرمایشی سخت به منِ مخاطب می‌رسید،البته که سالن گرم بود و فکر میکنم باید موجبات صدایی رساتر برای بازیگران فراهم کنید برای مثال بلندگویی در سقف سالن نصب کنید :)

چقدر زود پر شد !

چقدر دعوا،خسته شدم.
کاش یک مقدار باهم بحث میکردید به سبک غیرایرانیزه...
ناامیدم -_-
لحظه حضور سگ دم در ایراد داشت،همش ادا بود.
دلم میسوزد که این اجرا با این سطح پایین در سالن ناظرزاده جا خوش کرده 📎
قاب عکس گرگ بسیار مضحک جلوه میکرد در صحنه به علاوه اینکه نقش تراپیست واقعاً اضافه به نظر میرسید، این نمایش طراحی نور و موسیقی ندارد در نتیجه از این جهت هم بسیار آسیب دیده...
حیف وقت،من در طول اجرا نزدیک به پنج بار ساعتم چک کردم چون واقعاً این حجم از خشم بازیگران داشت اذیتم میکرد و فقط به احترام گروهشون سالن ترک نکردم.

کاش تمدیدش کنید.

این یک نقد وارد به اثر شمآست...
حقیقتاً تلخ است نه زهر است که همه تمرکز و عشق که من داشتم در جهت دیدن این نمایش تلف فروش خارج از ظرفیت شود و استرس که بر من در تمام طول اجرا تحمیل شد چرآ که سالن در حد انفجار بود و جنابتان که بلیط چک میکردند هم متعجبْ از این حجم بودند و بیسیم زدند و گلایه کردند و گفتند : که یک شب دیگر تشریف فرمآ شوید و از دوستان اصرار و از ایشآن انکار، همین مانده بود به این پنج نفر آخر تشکچه بدهند به همآن رسم قدیم امّا این پنج نفر پله و نشستن فکر میکنم بدون فاصله را ترجیح دادند؛ بمآند وقاحت فروش خارج از ظرفیت با همآن قیمت گزافه شصت هزار تومان و حدوداً بیست دقیقه انتظار در جهت شروع که عذاب آور بود در آن محیط شلوغ و نداشتن نظم در ورود دادن که ترس کرونا لرزه به تنم انداخت چون تازه نوبت اول واکسن را زده ایم فکر میکنم همه... آوا جان فیاض خطاب به شمآ میگویم چرآ که در انتظار پاسخم، رواست در این شرایط اینگونه اجرا رفتن؟!
هنر نظم میشناسند و دوست نداشتم اینگونه بنویسم چرآ که قلبم میتپد هر زمان که نام هنر نمایش آمد و بس ✨
جناب نامور در پینوشت پیام دوست دارم یادآور شوم که کاش خاطرات سالن مستقل را برایمآن زنده نکنید و همآن نوفل لوشاتو سابق بمآنید چون دوست ندارم نوفل لوشاتو هم در مجمع عزیزانن هنردوست تحریم شود.