دیشب شاهد یک نمایش عالی از همه جهت بودم. داستان، متن، دکور عالی .
بازیها در حدی زیبا که لحظاتی چنان محو بازیها میشدم داستان رو از دست میدادم.
اوج بازیها صحنه عروسی بود. خدای من چقدر زیبا چند موضوع مختلف با حسهای متفاوت رو همزمان تونستن به نمایش بذارن.
دست مریزاد گروه خوب نمایش عمل آقای عرفان ابراهیمی معرکه بودید.
فزون باد چنین کارهای حال خوب کنی .
دوست دارم دوباره و چندباره این کار زیبا رو ببینم.

امکان تمدید هست؟

دیدن یه تئاتر خوب آخر هفته خیلی حال ادمو خوبتر میکنه. حالا بماند که خیلی کارای پرفروش و پر استقبال رو رفتیم و حالمون خوب که نشد بدتر هم شد. از تماشای میرغضب لذت بردم. متن، کارگردانی، انتخاب بازیگر و بازیها همه عالی بود. هم خندیدیم و هم وقتی از سالن اومدیم بیرون به مفهوم عمیق نمایش فکر کردیم.
فقط دوباره تشویق حضار وسط اجرا بد جور رو اعصاب بود یا من اینطوری هستم آیا؟ ادم یاد تبارک الله و از این حرفا میفته !!!بگذریم.
نقطه عطف کار مونولوگ سیاه در انتها بود.
آی جنازه ها نترسید، جنازه ها دوباره جنازه نمیشن!
راستی مرسی از سالن استاندارد و آن تایم سنگلج (ناگفته نماند بر خلاف خیلی سالن ها گرم که نبود حتی زیادی خنک بود).

آبی
صورتی
آبی مایل به صورتی
صورتی مایل به آبی
اصلا هر چی، فقط انسان فقط با شرف
سپاس خانم بیان و گروه خوب آبی مایل به صورتی که در این جامعه به شدت قضاوت محور که حاضر نیستیم هیچ تفاوتی رو تحمل کنیم و همه را با سنگ محک خودمان میسنجیم و اعتبار می دهیم، جور دیگر نگاه کردن و دیدن رو به ما آموختید.
ای کاش فرزندانمان هم می توانستند آبی مایل به صورتی را تماشا کنند.

من دیشب به اتفاق دو تا از دوستام به دیدن این نمایش رفتم این نکات به نظرم رسید:
1- اگر تاکنون به تالار محراب نرفته اید باید بگویم اصلا در حد سالنهایی مثل شهرزاد، مستقل، سالنهای خیابان شهریار و پارک هنرمندان نیست. از لحظه ورود با سیستم جایگذاری دستی مامور گیشه بهت زده میشوید تا صدای چیپس و پفک تماشاگران و چراغ قوه ماموران سالن که خیلی از اجرا گذشته و باز ادم میارن تو سالن.
2- متن و موضوع نمایش زیبا و پرمحتوا بود. طنز کلامی نمایش عالی بود. بعضی از حرفها طنز ظریف، دلچسب و کنایه امیزی داشت ولی در حیرتم از این حجم فعالیت بدنی، از این همه سنگ تموم و انرژی جسمی گذاشتن واقعا در بعضی از صحنه های زدوخورد نگران بودم اتفاقی برای بازیگرا بیفته. به نظرم با نصف این انرژی گذاشتن و جسم رو داغون کردن هم میشد نقشهای این نمایش رو باورپذیر و ملموس از کار درآورد. شاید صحنه های زدو خورد و درگیری فیزیکی در این نمایش برای پسربچه های نوجوان که با این مدل حرکات به وجد و هیجان و خنده میان لذت بخش باشه.
بازیگر نقش مادر خانواده بازی قشنگتری نسبت به بقیه داشت.
4- چند تا از دیالوگها رو به خاطر تشویق و هیجان زدگی تماشاگرا وسط اجرا از دست دادیم. ای کاش یا کارگردانها برای این موقعیتها فکری بکنن مثلا بازیگر در اون لحظات استاپ کنه (نمی دونم البته از نظر فنی امکان داره یا نه) یا تماشاگرا همه ی انرژی برای تشویق رو بذارن آخر نمایش. اینطوری ... دیدن ادامه ›› بهتر نیست؟
5-در نهایت خوشحالم از این گروه تئاتر حمایت کردم. با اینکه بعد از یک هفته پراسترس هوس یک نمایش طنز کردم و انتظارم برآورده نشد. اعتقاد قلبی دارم دیکته نانوشته هست که اشتباه ندارد و امیدوارم انقدر تئاتر ساخته شود و انقدر کارشناسی و کار شود تا به سطحی برسیم که دیگر چراغ به دست دنبال طنز فاخردر تئاتر نباشیم.
ارادتمند
یک مخاطب عادی تئاتر

ژوله قدرت سحرآمیزی در خنده گرفتن از مخاطب داره اصلا نمیدونم چطوریه راه رفتن این موجود روی صحنه نمایش هم خنده داره به قول دوستی موندم بین قلم ژوله و بازیش کدوم رو انتخاب کنم. یک ساعت ارامش موضوع قشنگی هم داشت. انقدر برای خودمون دغدغه درست کردیم که نمی تونیم حتی برای یک ساعت بریم تو غار تنهاییمون و در اخر ما میمونیم و و باز هم تنهایی تلخ در حالیکه هیچ دستاوردی در زندگی نداشتیم. ممنون از همه به خاطر بازیای خوبشون اصلا تحت تاثیر بازی ژوله نبودن و همه عالی از بازی پاول لذت بردم و السا هم زیبا بازی کرد. موسیقی ابتدا تماشاگر رو تههیج میکنه به دیدن یک کار زیبا و موسیقی پایان هم لذت تماشا رو دو چندان کرد. ولی باز هم ای امان از تماشاگرایی که هنوز فهم تماشای تئاتر ندارن دیشب سه تا خانم با هم حرف میزدن موبایل چک میکردن رفتن بیرون برگشتن و خنده هایی چندش(ببخشید اینطوری میگم). آها یه چیز دیگه چرا وسط اجرا دست میزنیم؟ این یعنی چی؟ یعنی به قیمت تشویق بازیگر حواسشو پرت کنیم؟

قطعا اگر 12سال پیش فرصت و توفیق دیدن رقص روی لیوانها رو داشتم الان سالگشتگی برام قابل درک تر بود. نفهمیدم چرا اگر یک اثری خوب از آب درمیاد 12 سال بعد باید در مورد اون دوباره یه کار ساخت. هر چند از بازی زیبای آقای معجونی و دیالوگهای ناب زن و شوهری (البته از نوع سابق) لذت بردم.