سلام و عرض ادب خدمت عوامل محترم نمایش. از خانم نسیم ادبی واقعا تشکر می کنم بابت به صحنه آوردن چنین نمایش زیبایی. بیان دایلوگ ها به سبک حماسی واقعا ایده جالبی بود و با چه نوای دانشینی اجرا میشد. من بی نهایت لذت بردم. متاسفانه برخی فاکتورها مانند طراحی لباس ابهت نمایش را تقلیل داده بود انتظار بیننده نمایش آنتیگون که جزء برترین اسطوره های یونان است قطعا پوشیدن لباس هایی شبیه یونانیان آن دوره بود نه لباس های سراسر مشکی که بیشتر در مراسم تعزیه خوانی کاربرد دارد. همچنین تماما استفاده از افراد کم سن و سال به عنوان مردم کلیشه ای و پیش افتاده بود به نظرم استفاده از طیف وسیعی از افراد میتوانست تاثیر گذارتر باشد.با این همه اینقدر موسیقی زنده و اجراهای حماسی زیبا و دلنشین بودند که می توان از تمام کاستی ها چشم پوشی کرد. خسته نباشید خدمت همگی عوامل محترم و منتظر درخشش بعدیتان هستم.

سلام و عرض خسته نباشید خدمت گروه محترم، دیشب موفق به دیدن این نمایش شدم و با افتخار نظری که چند روز پیش داده بودم رو تمام قد تایید میکنم. واقعا اجراهای بی‌نظیری بود و نمایشنامه به شدت بی نقص نگارش شده بود. در صحنه هایی به یاد فیلم whiplash می افتادم مخصوصا اونجایی که گودرزی گردن جوشقانی رو گرفته بود و صحنه آخر تلاش های خستگی ناپذیر جوشقانی که برای من یادآور خونریزی دستان تلر از شدت ضربه های درام بود. در فضای فکری حال حاضر من، این نمایش به شدت تاثیرگذار بود، فکر می کنم اکثرا، در جامعه ای که داریم زندگی می کنیم، به نوعی، جوشقانی هستیم. در علم روانشناسی واژه ای مطرح هست به نام سیسو، کلمه ای که از سال 1939، جنگ فلاند و شوروی بدلیل مقاومت بینظیر سربازان فنلاندی در مقابل ارتش کمونیست و متجاوز شوروی، وارد دایره المعارف علم روانشناسی شد. در واقع این واژه، بیانگر تلاش و پشتکار یک فرد هست، زمانی که هیچ امیدی به پیروزی نیست زمانی که تنها خود اوست و باید نهایت تلاشش رو ارائه بده و در میان تحمل رنج ها برای رسیدن به هدف، ممکن به درک معنای عمیق تر و ارزشمند تری برسه چه بسا ارزشمند تر و گران بهاتر از هدف نهایی. در صحنه آخر بطور بی‌نظیری شاهد این بودیم که جوشقانی حتی با تمام شدن موسیقی، دوباره و دوباره و دوباره با گذاشتن صددرصد تواناییش، "تو گویی انگار که می خواست خودش را به خودش ثابت کند." و این میشه که یه اثر ناب و بی‌همتا اجرا میشه و ما به عنوان تماشاچی لذت تمام می بریم. لذتی بی حد و حصر و ماندگار. به افتخار تمامی اعضا گروه، کلاه از سر برمی‌دارم و به خودم می بالم که با وجود تمام محدودیت ها، ناامیدی ها و سرخوردگی ها، می تونم شاهد نور امیدی باشم از میان قشر فرهیخته جامعه که بیانگر پویایی، سرزندگی و تفکر عمیق این قشر در جهت بیان مسائل و چالش های بنیادین است. مجددا خسته نباشید و بینهایت سپاسگذارم بابت چنین ارزش دادن همه جانبه‌ به مخاطب.
صدای باران دیشب هم که در سالن می پیچید و واقعا چه فضای سورئالی ایجاد کرد. خوش بحال ما که دیشب نمایش رو دیدیم. کاش عساکره که بداهه میگفت از صدای باران هم میگفت.

همین الان تبلیغ نمایشی برام اس ام اس شد که از نام نمایش زیبای شما برای تبلیغ کارش استفاده کرده بود و واقعا طی این مدت من کاری ندیدم که بپای اجراهای بینظیر شما هنرمندان عزیز برسه، خلاصه اینکه من هنوز به یاد نمایش بی نقص و ماندگار شما هستم و واقعا فکر کردن بهش لبخند بر لب‌ هایم جاری می کنه. موفق و سربلند باشید

من واقعا متاسفم از این حجم عظیم بیهودگی که بعضی جاها واقعا شعور مخاطب رو نشانه می‌گرفت. زحمات گروه قابل احترام ولی نگارش نمایشنامه واقعا غیرحرفه ای بود که تنها اتلاف وقت و بازی با اعصاب بیننده رو در پی داشت. من به حساب تماشای نمایشی مانند " قتل در کاخ" که یک سال پیش به تماشا نشستیم و هنرمندان لحظات بینظیر طنزی واقعی و درخور ستایش رو خلق کردند به دیدن این تاتر آمدم و در کمال ناباوری سرخورده و مایوس از سالن بیرون آمدم. در هرحال امیدوارم در کارهای بعدی موفق باشید.

با سلام و عرض احترام. نمایش بسیار عالی در حد استاندارهای جهانی بود. به نظرم صددرصد این نمایش باید در دیگر کشورها به روی صحنه برود و قطعا مورد تحسین در سطح بین المللی قرار خواهد گرفت. حقیقتش چون گویش هنرمندان بواسطه نوع نمایشنامه می بایست در حد فریاد می بود، واقعا از یه جایی به بعد چنان تشویشی در من ایجاد کرده بود که ادامه تماشای نمایش رو سخت میکرد. و خب البته این هم برام قابل درک بود که باید اینچنین باشه. صدای موسیقی هم مضاف الیه. در هر صورت باز هم تاکید میکنم کارگردانی، نگارش نمایش نامه، طراحی لباس، گریم، دکور صحنه استفاده از مکعب های چرخان شیشه ای که چه ایده خلاقانه ای بود، همه و همه عالی و بسیار سطح بالا بود. خسته نباشید به هنرمندان عزیز. با آرزوی مانا و همیشه در صحنه بودن تک تک اعضا محترم گروه.

سلام و عرض خسته نباشد به گروه محترم. من یکم نظرم رو با تاخیر نوشتم. ما 8 تیر ماه به تماشای این نمایش نشستیم. ابتدای نمایش من واقعا حس عجیبی داشتم بازی ها بسیار روان، هنرمندان بسیار مسلط و وفادار به متن بودند و روند نمایش رو بجلو و خوب پیش می رفت ولی من بشدت خسته و کلافه شده بودم طوری که چندبار تصمیم گرفتم تماشای نمایش رو نصفه نیمه رها کنم و برم و واقعا دلیل این حس عجیب و دوگانه ای که در من ایجاد شده بود رو متوجه نمیشدم. به تدریج که کار پیش رفت متوجه شدم متاسفانه نگارش متن بسیار مشکل داره و شاید اگر شاید کمی بومی سازی میشد یا هنرمندان عزیز بداهه رو هم در پیش میگرفتند و اینقدر وفادار به متن نبودند واقعا این نمایش به شاهکاری تبدیل میشد. در هرصورت موفق باشید.

واقعا کار خوب و قابل قبولی بود ولی ایکاش دیالوگ ها بیشتر بود ایکاش حس ها عمیق تر بود من منتظر یک شاهکار بودم. در ابتدای نمایش انگار به مخاطب قول دیدن یک نمایش معرکه داده میشه چون واقعا این کار ظرفیت ایجاد یک نمایش بینظیر و بدون نقص رو داشت. ولی خب حاشیه بیشتر از اصل مطلب بروز میکنه و پیام اصلی متن متاسفانه به انزوا میره. در کل خسته نباشید میگم به گروه .ممنونم بابت لحظات زیبایی که خلق کردید.

من 5 مرداد این نمایش رو دیدم. شاید فقط بازی مرتضی امینی تبار ادامه دیدن این نمایش کسل کننده رو قابل تحمل کرد برام. واقعا همه چیز در سطح پایین و بسیار ضعیف بود. امیدوارم در کارهای بعدی موفق باشین.

من نمایش پایانی این کار قوی و تاثیرگذار رو دیدم فوق العاده بود. بازیگران بسیار قوی و مسلط نمایش رو اجرا کردند و صحبت های بعد از نمایش جناب کاظمی هم بسیار درخور تامل. واقعا حسرت خوردم که ایکاش یه اجرای دیگه هم فرصت داشتم که دوباره این کار ماندگار رو به تماشا بنشینم. بسیار ممنونم از زحماتتون و واقعا خسته نباشید.