‌پناه بقایی فعال هنری

همیشه وقتی وارد سالن تئاتر میشم انگار که با جهان بیرون خداحافظی میکنم و وارد یک دنیای جدید میشم، دنیای نمایشی که تماشا میکنم و توش غرق میشم... گرامر ولی یک تجربه متفاوت بود، انگار دنیای واقعی خود ما بود که هرروز داریم با این مسئله دست و پنجه نرم میکنیم، بودن یا نبودن ..... ماندن یا رفتن .....
یک تجربه جمعی با دوستان حاضر در سالن و خارج از سالن و حتی خارج از کشور. بسیار تاثیر گذار بود.
تشکر ویژه از حسین برفی نژاد برای انتخاب هوشمندانه و پرداختن به مسئله مهاجرت و فائزه یوسفی همیشه درخشان بر روی صحنه.