سلام و عرض خسته نباشید خدمت دست اندرکاران نمایش شیزوفرنی.
کار پرزحمتی بود واقعا، ولی به شخصه نپسندیدم کار رو. انتظارم از گروهی با این سابقه
... دیدن ادامه ››
بیشتر بود. البته چند نفر از همراهانم رو خیلی تحت تاثیر قرار داد و بهشون انگیزه مضاعف داد برای بیشتر تئاتر دیدن، که اتفاق فوق العادیه.
فقط یک پیشنهاد خدمت دوستان داشتم، جسارته البته. نمایش با ریتم کندی شروع میشه و بعد به تدریج اوج می گیره تا جایی که پروفسور (جناب رحیمی نصر) وارد میشن. به قدری اون لحظه ریتم و نبض نمایش میفته که انگار کل سالن دچار ایست قلبی میشن چند لحظه. اگر هم دقت داشته باشید تعدادی از تماشاچی ها همون لحظه ترک میکنن سالن رو. لااقل شبی که ما بودیم (پنجشنبه 17 اسفند) این اتفاق افتاد. به نظرم بد نمیشه اگه پارتی رو که پروفسور در اون هست 2 قسمت بشه؛ پارت اول در ابتدای نمایش با کوتاه تر کردن دیالوگ ها و تا جایی ادامه داشته باشه که آرامبخش بهش تزریق میکنن (و بعد شاهد حضور آقایان رازانی و غفارمنش باشیم)؛ دوم هم در پایان کار و با چند تا دیالوگ کوتاه (در مورد کتاب ایشون مثلا) و بعد هم اون رقص فوق العاده اجرا بشه. باز هم جسارت بنده رو میبخشید. فقط یک ایده بود که خواستم شریک بشم باهاتون.