به تماشای باغ وحش شیشه ای تنسی ویلیامز در سالن مرلین واقع در مالت هاوس تئاتر ملبورن نشستم، این نمایش در دو پرده ی ٧٠دقیقه ای با یه انتراکت ٢٠ دقیقه ای اجراشد. واما هرچی بگویم از بازی بازیگران و دکور و موسقی و کارگردانی، بازهم تمام نمیشود. استفاده از دو ال سی دی مختلف در دو گوشه ی صحنه بازیگران را در برخی صحنه ها از زاویه ی مختلف نشان میداد که به نظرم بسیار حرکت خلاقانه ای بود. بانویی به نام Pamela Rabe نقش مادر خانواده را بازی میکرد که به شدت متمرکز و حساب شده نقش خودرا ایفامی کرد، پسر خانواده که راوی داستان نیز بود با بازی luke mullins تماماً حضور خودرا روی صحنه به تماشاگر القا می کرد و گاهی هم تماس چشمی با تماشاچیان برقرار میکرد که بی شک به بازی بهتر او و روند داستان کمک بسیار میکر. و اما دختر خانواده که Rose Riley نقش ان را ایفا میکرد به شدت لحن جدی و محکمی داشت (من به شخصه اینقدر تحت تاثیر بازی مادر و پسر قرار گرفتم که با نقش دخترچندان ارتباط برقرار نکردم و این شاید به دلیل بازی فرق العاده درخشان مادر بود)مهمان که نقشش را Harry Greenwood بازی میکرد بسار بازی موثر و پررنگی داشت با وجود حضور نه چندادن زیاد در صحنه. دکور صحنه یاداور خانه ای محقر ولی باسلیقه چیده شده بود که من را به شدت یاد فیلم "اینجا بدون من"انداخت. در طول این نمایش نه تنها خسته نشدم بلکه ترغیب شدم تا بازهم به دیدن ان بنشینم، ضمناً تمام تلاشم را میکنم تا در اولین فرصت مصاحبه ای با عوامل گروه ترتیب دهم.
http://malthousetheatre.com.au/whats-on/the-glass-menagerie