"مرگی زیبا یا زیبایی مرگ!؟"

برگ ریزان است...
غوغای پنجه های طلایی بر بلندای آسمان
وباد، این گیوتین بی رحم طبیعت!
سایش ملتمسانه برگ های بی تن
و عرشی که فرش میشود!

اما در جریان این کارزار سوزناک
قتل عامی زوزه کشان آسمان را به زمین میدوزد
نقاشی فرشی از زر بر زمین
و ابری ریزان بر آسمان

و ... دیدن ادامه ›› من
رهگذری بی برگ و بار
تعظیم کنان بر قامت عریان بلندقامتان سر به فلک کشیده
به نوازش شراره های خشک خورشید مینشینم!

نگارش مرگی حماسی در قلب پادشاه زیبایی ها
و شاهکاری عجیب از پیوند مرگ و زیبایی!

و ان چنان کنون میگریزم از خود
در پی یافتن دیگری دیگر
من گمشده خود شده ام در پی یافتن خودی جعلی
هر چند سرگردان ولی سرشلوغ تر از همیشه
کلماتی بی جان می آفرینند لحظات بی جانم را
گاه در بازگشتی به گذشته می یابم خود را در او
یافتنی بی وجود اما ارزش ناک
ارزشی از جنس از دست دادن
چنگ میزنم بر خاطراتی مبهم
التیام زخم های روح فراموشی ست
اما فراموشی به معنای پایان وجود است، وجودی قدسی
در ... دیدن ادامه ›› چرخش افکار دیروز امروز و فردا می یابم وجودش را
وجودی بی پایان
بودنم در بودنش گره خورده
گرفتاربودنش را میپسندم
اندک نقاط روشنم در گرفتاری اوست
کور سوی وجودم در تکرار گرفتاری اوست
تکراری ارزومند
...

دوستان تیوالی سلام.
بنظرتون واسه اردیبهشت چه تئاتری رو ببینم؟؟

... و این من هستم که گاه و بیگاه، حتی ناخودآگاه، غبار خاطرات تلخ بی پایان گذشته را میزدایم؛ تا مبادا پوست زخمی روحم تازگی اش ! را از دست بدهد ...
اما ...
اما غافل از اینکه نبود وجود با طراوتش، روحم را از درون خشکانده !

از: خود

تصویری کهنه ...
حک شده بر قلبم ...
غبار گرفته ...
وزش نسیمی ملایم ...
دوباره تصویری بدون غبار ...
دوباره چشم هایش ...
دوباره من و حسرت ...
.
چه دردناک است نسیمی بی پایان !

"آزادی بردگی است!
جنگ صلح است!
نادانی توانایی است!"

"1984،جورج اورول"

احساس خفقان محض!!
بعضی وقتا حس میکنم یک "ناظر کبیر" درونی دارم! حس غریبیه!

پاسخِ پرسشِ بی پاسخ پرنده ای اسیر در قفسی با میله های فراخ و قابل عبور، ریشه در دلبستگی پرنده به خاطراتی دارد که با "او" در قفس داشته است!!

دلبستگی به خاطرات و امید تکرار آنها، پرنده را پس از هر پرواز و تجربه آزادی؛ آزادی ای با طعم اسارت!؛ دوباره به قفس بازمیگرداند...
!!!
کاش عبور از قفس ناممکن بود ...
کاش دلبسته نمیشد ...
کاش طعم آزادی، دلبستگیش را از بین می برد ...
کاش کورسویِ امیدِ تکرارِ ِخاطرات وجود نداشت ...
...
کاش "او" بر می گشت !!!

"ساده" که باشی اول میان سراغ "تو"

از: خود

اون جنبه هایی از تئاتر که دوست دارم رو زیاد نداشت! بنظرم این همه سخنوری و سخنرانی واسه تئاتر مناسب نیست!!
ولی بهرحال به آقای میرطاهری خسته نباشید میگم و نمیخوام ارزش کارشون رو بیارم پایین، فقط نظر شخصیمو گفتم.