«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
"... تئاتر یه همچین وضعیت متزلزلی داره تو این مملکت... "
من شاعر نیستم
هر زمان می خواهم
که معانی بلورین و درخشان درون ذهن خود را
به زبان کلمات
به شما بنمایم
از دهان من بلوک سیمانی
به سر مستمعین می بارد
و من این را می فهمم
از خطوط لب و ابروی شما
که به سان دو سر آب نبات
دور هم می پیچند
واقعا خوب بود!
من که در"یحی سکوت نکرد" از بازی خانم معتمد آریا واقعا راضی بودم، به نظرم ظرافت هنرشون در این فیلم خیره کنندس!
و دیگه اینکه ایشون دارن در چه فیلمهایی با چه مضامین اجتماعی عمیقی بازی میکنن که بین خطوط زیاد داره! (همین دوتایی که من اخیرا دیدم).
حالا شاید من یه کم عامی ام اشکالی نمیبینم، ولی تماشای این فیلم کیف داشت.
... باز دم گربه ها گرم، حداقل کثافت کاریشونو پنهان میکنن!...
با وجود اینکه پاییز طلایی رو قبلا بارها گوش کردم، از آخرهای پرده آخر "هتلی ها" (که نزدیک بود بزنم زیر گریه) تا حالا اینقدر تحت تاثیر قرار نگرفته بودم.
کار های بعدی ایشون رو که در حال آماده شدنه، به کسانی که از موسیقی سنتی لذت میبرن قویا توصیه میکنم.
فقط اگر بتونین از صندلیهای نزدیک راهروها دوری کنید. تا صدای شاتر عزیزان زحمتکش عکاس نیاد، دیگه نور علی نور میشه.
اگر میخواین یه نمایش تفکر بر انگیز با نمایشنامه پیچیده و استعاری و "پیش پاش" ببینید این اجرا انتخاب خوبی نیست.
ولی اگر یه کم دمغین یا میخواین حالتون خوب بشه و دلتون شاد شه، از این نمایش لذت خواهید برد.
همراه با اجرای عالی موسقی و ترانه های مفرحی که اجداد ما با اونها شبهای بلند رو در کنارهم خوش می گذروندن.
وقتی اجرای یه کار شروع میشه و صدای ساز نوازنده سر صحنه رو میشنوم واقعا احساس میکنم با اینکه برای دیدن تاتر اومدم یه کنسرت رایگان هم هدیه گرفتم.
حالا چه نوازنده خودش هم دیالوگ داشته باشه (برگزین) یا سایه اش هم به زیبایی بخشی از صحنه نمایش باشه(پیکر زن همچون میدان نبرد در جنگ بوسنی) یا نوازندۀ ملودی آواز بازیگرها هم باشه(جنایت و مکافات) یا پشت یه پرده صرفا نقش اجرای موسیقی متن رو داشته باشه(اژدهاک)
یک لذتی به آدم میده که فقط به خاطرشنیدن صدای زیبا و شفاف یک ساز زنده نیست.
بلکه اثر تقویت کننده متقابلیه که بازیگر و نوازنده روی هم میذارن و باعث میشن حسی که مد نظر گروه اجراییه به قلب آدم تزریق بشه و حس بعضی صحنه ها رو هیچ وقت فراموش نکنه.
با سپاس ویژه از هنرمندانی که این لطف رو به ما میکنن.
با توجه به اینکه بضاعت سالنهای تاتر اینیه که هست، خواهش میکنم بر بچه های تو اتاق فرمان یه ذره بیشتر رعایت کنید، صدای صحبت و خندتون تو سالن میاد.
من این نمایش رو واقعا دوست دارم فقط یه ایراد کوچیک بگیرم. یزدیها به عَروسی نمیگن عِروسی، همون عَروسی میگن مثل تهرونیا. خداشاهده نمیخوام ایراد پیش پا افتاده بگیرم فقط این چون چند بار تکرار میشه، برا یزدیا آزار دهندس و تو کار به این روونی حیفه.
در اجرایی که من تماشا کردم اتفاق منحصر به فرد و جالبی افتاد.
این کار سطحش بالا بود و لذت ازش نیاز به تمرکز زیادی برای من داشت.
بخصوص بخشهایی که به جای تمرکز روی بازیگرها، باید فقط اثر کارشون رو میدیدیم.
در همین حین20 دقیقه بعد از شروع اجرا دونفر از تماشگران خیلی فهمیده وسط اجرا وارد سالن شدن و نشستن کنار من.
بعد از ده دقیقه یکیشون شروع کرد به صلوات فرستادن بین پرده های اجرا (وقتی پرژکتورها خاموش میشد) و سبحان الله گفتن در حین اجرا، بغل دستیشون هم میخندید. و به این وضع تا پایان نمایش ادامه دادن.
بنابراین اگر در نمایشی حضور داشتین که شرایطش ایده آل نبود... یاد این خاطره من بیفتین و خدا رو شکر کنین.
اگر کسی به من میگفت که در تهران نمایشی داره اجرا میشه که در اون تماشاگری بدون اینکه خطری متوجهش باشه از وحشت جیغ میکشه در صداقتش شک میکردم.
برای من غیر حرفه ای، موزیک و صحنه های اول، همراه با کاریوگرافیهای پیچیده و در حد بدل کاری و شنیدن حرفایی که بعضا از دهن نسل ما خطاب به نسل گذشته در میاد، در بین این شلوغی بالا رفتن بعضی چیزا و پایین افتادن
یه چیزای دیگه، همراه با انیمیشن القای جو محیط، جای زیادی برای شکایت نمی ذاره.
دسدتون درد نکنه و امیدوارم کارهای مثل این خیلی بیشتر اجرا بشه.
من بلیت این نمایش را گرفتم برای بعد از بارانداز (که عالی بود)، با این که بار انداز طول کشید با 10 دقیقه وقت اضافه به این نمایش رسیدم. و واقعا فراتر از انتظارم بود. اینقدر دیالوگ ها رو خوب و با تسلط اجرا میکردن که می شد چشم بسته از نمایش لذت برد. وقتی یه نمایش یه کم طولانی میشه من فورا یاد مسایل روزمره میافتم و حواسم از نمایش پرت میشه ولی این اجرا بدون اینکه کار خیلی غیر عادی توش انجام بشه واقعا گیرا بود. تماشاش خیلی حال داد، مرسی!