دیشب این نمایش رو دیدم البته با شناختی که از کارگردانی دکتر دلخواه داشتم احتمال میدادم که کار فاخری خواهم دیدم و قبل از دیدن نمایش هم نقدی از جناب آقای صمد چینی فروشان که در روزنامه شرق چاپ شده بود به دستم رسید ....نقد رو خوندم اینقدر این نقد کامل بود که دیگه حرفی باقی نمیمونه برای گفتن امثال من.....و با آگاهی بیشتر برای دیدن اجرا رفتم ....سه ساعت و نیم شاید هم بیشتر، زمان اجرا طول کشید و من حتی یکبار به ساعتم نگاه نکردم یعنی اصلن گذر زمان رو حس نکردم همه چیز اجرا ، دکور...صحنه...نورپردازی ... موسیقی ...طراحی لباس ...با دقت چیده شده بود یعنی فکر شده بود یعنی کارگردان به شعور مخاطب احترام گذاشته بود یعنی به معنای واقعی تئاتر می دیدی که از ادا و اطوارهای تو خالی به دور بود...موضوع نمایش قابل تعمیم به هر دوره و کشوری بود....این اجرا ذهن آدم رو انگار جراحی میکرد و من هنوز از دیشب درد دارم ....ممنون جناب آقای دکتر دلخواه عزیز ممنون از اینکه تئاتر کار میکنید ممنون از اینکه با اجرای خوبتون اندیشه و احساس رو باهم هدف قرار میدید....ممنون از گروه اجرایی و کلیه عوامل خوبتون که عاشقانه روی صحنه زندگی کردند و یه شب خوب رو برای ما رقم زدند....

درود بر تیوال عزیز... همراه همیشگی تاتر دوستان و چند گله....
دیشب بنده هم به همراه بیست نفر از دوستانم به تماشای این نمایش رفتیم.. فعلا به اجرا نمیپردازم اما چند گله از تیوال عزیز و مسئولان سالن چهارسو دارم ...اولا من از داوران جشنواره ذکر خیر این نمایش رو شنیده بودم و شاهد بودم در جشنواره پارسال جوایزی زیادی رو در بخش های مختلف دریافت کرد.. و قطعا به دیدن این نمایش میرفتم ..برای خرید بلیط برای دوستانم وارد سایت شدم باکس A به جز ردیفهای آخر ما بقی غیر قابل فروش بود و فقط باکس B برای فروش باز بود و من سریعا باکس B از ردیفهای اولش رو برای دوستانم خرید کردم وقتی وارد سالن شدیم دیدیم باکس مورد نظر اولا صندلی نیست و سکوهاییست برای نشستن که امکان تکیه دادن هم نداره اونم برای نمایشی با 110 دقیقه زمان... در صورتیکه در تیوال به عنوان صندلی ذکر شده با شماره صندلی !!! حال بماند... وارد سالن میشی و چون این باکسها شماره گذاری نیست و اصلا قابل شماره گذاری نیست بنابراین افرادی که بلیط بدون شماره صندلی دارند و یا میهمان گروه هستند در این جایگاهها نشستند و شما که برنامه ریزی کردی و از مدتها قبل و بلیط به اصطلاح با شماره صندلی! تهیه کردی سر پا میمونی... و مسئولان سالن رو به مدد میخوای که به زور موفق میشی فقط یک نفر رو بلند کنی ... و از این بیست نفر هر کسی مجبوره دنبال جایی برای خودش بگرده و با سردرگمی بالاخره خودش رو در ردیفهای آخر جا کنه ...خوب تیوال گرامی در توضیحات قسمت خرید ذکر میکردی که صندلی نیست بلکه جایگاههای سکو ماننده ... تا افرادی که کمر درد دارند برای خرید در این باکس اقدام نکنند به همراه ما دوستی بود که تازه پاشو از گچ باز کرده بود و از علاقمندان تاتره با شرایط بسیار بدی این نمایش رو به تماشا نشست.... من دوستانی رو برای دیدن این نمایش دعوت کرده بودم که برخی سن های بالایی داشتند و اصلا این جایگاه مناسب برای نشستنشون نبود و من شرمنده تک تک این دوستان شدم ... جای بد بماند ... جر و بحث اول نمایش برای اینکه شخصی رو از همین جایگاه هم بلند کنیم تا دوستانمان لا اقل سر پا نمانند بماند... کودکی یک دو ساله هم در سالن با گریه و سرو صدا حداقل تمرکزت رو هم میگرفت... خارج و وارد شدن پدر به همراه کودکش به داخل سالن...خلاصه اینقدر عصبانی هستم که نه تنها از دیدن نمایش لذتی نبردم بلکه تمام ... دیدن ادامه ›› مدت به خاطر دوستانم ناراحت بودم گرچه خودم به لطف دوستان هنرمندم در جایگاه مناسبی نشسته بودم ... اما فکر دوستانم لذت دیدن نمایش رو کاملا از من گرفته بود واقعا حق کسی که زودتر برنامه ریزی میکنه و به تیوال اعتماد میکنه و شماره صندلی تهیه میکنه اینه که بره نه صندلی ببینه نه شماره ای و سر پا بمونه و با عده ای هم درگیر بشه تا شاید سرپا نمونه ... لطفا قبل از به فروش گذاشتن یه توضیحی هم در مورد جایگاهها بدین ...کدام صندلی؟ کدام شماره؟ هر کسی زودتر وارد سالن شد در همین جایگاهها که شماره گذاری نیست میشینه... لطفا به مسئولین سالن ها هم تذکر بدهید از ورود کودکان و طفلان به سالن جلوگیری کنند ( گر چه این مورد مربوط به تیوال نیست من خودم هم به مدیریت تاتر شهر خواهم گفت)...امیدوارم با احترام گذاشتن به مخاطب و تماشاگر تئاتر همین اندک دوستداران تاتر رو هم از دست ندیم.... بنده این احترام به مخاطب رو احترام به ارباب رجوع رو از جناب آقای بهروز غریب پور آموختم وقتی دانشجویی بیش نبودم و در خانه هنرمندان ایران مشغول به کار شدم ... از استاد انتظامی و مرحوم استاد سمندریان اموختم وقتی در خانه تئاتر در خدمتشان بودم... و هنوز هم که خودم با برخی از گروههای تئاتری همکاری دارم تمام سعی ام رو میکنم مخاطب و تماشگر تاتر نرنجه...به مخاطبی که با تمام وجودش در این راه هزینه میکنه ...مخاطبی که با این حجم ترافیک ... هوای آلوده ... مشغله کاری و زندگی باز هم تاتر رو در سبد کالای خانوارش قرار میده....گرچه من و دوستانم باز هم به تئاتر خواهیم آمد ... من بارها روی زمین نشستم و اجراهای استاد بیضایی رو تماشا کردم و لذت بردم و دیالوگهای استاد ما رو به رگبار بسته و نمایش رو بلعیدیم... اما این زمانی بود که خودم انتخاب میکردم و شرایط رو میدونستم...اما برای مخاطبان تازه وارد این عرصه باید دقت بیشتری کرد تا رنجیده خاطر سالن رو ترک نکنن.. و باز به دیدن تاتر مشتاقانه بیان....به امید اینکه تئاتر در جایگاه واقعی خودش قرار بگیره...و بر شمار مخاطبان فهیمش چونان نیلوفر ثانی ها ...حدادی ها ... ابرشیرها ... نصیریها ...ذوق زدهها... قسمتی ها ...آریو ها ... پرند محمدیها ... رحمانیها.... و ..... افزوده بشه......آمین...