با وجود اینکه پاییز طلایی رو قبلا بارها گوش کردم، از آخرهای پرده آخر "هتلی ها" (که نزدیک بود بزنم زیر گریه) تا حالا اینقدر تحت تاثیر قرار نگرفته بودم.
کار های بعدی ایشون رو که در حال آماده شدنه، به کسانی که از موسیقی سنتی لذت میبرن قویا توصیه میکنم.
فقط اگر بتونین از صندلیهای نزدیک راهروها دوری کنید. تا صدای شاتر عزیزان زحمتکش عکاس نیاد، دیگه نور علی نور میشه.