«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
حدس میزنم این اتفاق در شبهای اول اجرا تعبیه نشده بود. شبی که من اجرا رو دیدم (هفته قبل) در انتهای اجرا با پروژکتور روی دیوار یه متن رو انداختن که نوشته شده بود صدای نفرین هاویه و.. که در طول اجرا شنیدیم صدای زندهیاد پسیانی بوده و به وسیله هوش مصنوعی ساخته شده.
حدس میزنم این اتفاق در شبهای اول اجرا تعبیه نشده بود. شبی که من اجرا رو دیدم (هفته قبل) در انتهای اجرا با پروژکتور روی دیوار یه متن رو انداختن که نوشته شده بود صدای نفرین هاویه و.. که در طول ...
من شک کردم که این کار انجام شده باشه ولی گفتم شاید گوشای من اینطوری دلشون میخواسته بشنون یا صرفا یک شباهت بوده،پس درست بوده!✨️
کار عالی بود واقعا دوسش داشتم البته بازی نقش مترجم میتونست بهتر باشه.
کاش صندلیم جای دیگه بود، تمام مدت خانوم ردیف پشت سرم نور گوشیش گوشه چشمم بود یا صدای باز و بسته کردن کیفش یا صدای وویسی که پلی کرد یا بغل دستیش که موقع جملههای آخر داشت با گوشیش حرف میزد.
بازم امشب رفتم این اجرای فوقالعاده رو دیدم و باز هم مثل دفعه اول تحت تاثیرم قرار داد. خواهشا به جای اجراهای بیکیفیت دیگه که الکی اسم در کردن برید این اجرا رو ببینید که حیف بود واقعا تو این سالن کوچیک و جزو نماشهایی بود که تا ابد تو ذهنم میمونه.
نمایشی سخیف از نوع نگرش وودی به زندگی و کاربرد هنر.
پایه های سبک وودی که همان زن طنز و فلسفه بود وجود داشت ولی فقط سایه ای از هرکدام طنز را در شوخی های خیابانی و عامیانه خلاصه کرده بود فلسفه را به لفظ بازی فلسفی تقلیل داده بود.شاید این از نگاه سطحی باشید که گریبان ما و جامعه ما را گرفته همه ما اینجا بزرگ شده ایم.