«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
این اجرا عالی بود همون چیزی بود که نیاز داشتم. این روزا با دست و سر زخمی مجبورم استراحت کنم همش و تئاتر پناهم واسه رفتن به داستانهای دیگهست. کاش اجراهای بیشتری به این خوبی بود این روزا ولی نیست. باید دوباره بیام همین کارو ببینم. حیفه یه بار فقط ببینیش. از اوناست که بعدا دلم واسش تنگ میشه و اجرای همه، مخصوصا خانوم افشار، چقدر میخکوب کننده قشنگ بود.
کاش شما که هنرمندید، برای هنرهای دیگه هم نه، اقلا برای زبان فارسی ارزش قائل شید و نوشتهی روی پوستر رو بدید کسی بنویسه که خواندن و نوشتن فارسی بلد باشه، نه هوش مصنوعی.
الان حس کردم عه وارد دوره ژانر جدیدی شدیم. بعد دلم خواست کاش یه چرخ بخوره زودتر برگردیم به ژانر جنگ جهانی که خیلی دوسش دارم. و تئاترای خوبی دیدم با این موضوع نزدیک به هم.
من با علم به اینکه قسمت طنز کار آزاردهنده قراره باشه رفتم چون دلم نمیومد اجرای کارولین خدادیان رو از دست بدم. و همچنین گروه موسیقی و گروه رقص عالی بودن.
حدس میزنم این اتفاق در شبهای اول اجرا تعبیه نشده بود. شبی که من اجرا رو دیدم (هفته قبل) در انتهای اجرا با پروژکتور روی دیوار یه متن رو انداختن که نوشته شده بود صدای نفرین هاویه و.. که در طول اجرا شنیدیم صدای زندهیاد پسیانی بوده و به وسیله هوش مصنوعی ساخته شده.
حدس میزنم این اتفاق در شبهای اول اجرا تعبیه نشده بود. شبی که من اجرا رو دیدم (هفته قبل) در انتهای اجرا با پروژکتور روی دیوار یه متن رو انداختن که نوشته شده بود صدای نفرین هاویه و.. که در طول ...
من شک کردم که این کار انجام شده باشه ولی گفتم شاید گوشای من اینطوری دلشون میخواسته بشنون یا صرفا یک شباهت بوده،پس درست بوده!✨️
کار عالی بود واقعا دوسش داشتم البته بازی نقش مترجم میتونست بهتر باشه.
کاش صندلیم جای دیگه بود، تمام مدت خانوم ردیف پشت سرم نور گوشیش گوشه چشمم بود یا صدای باز و بسته کردن کیفش یا صدای وویسی که پلی کرد یا بغل دستیش که موقع جملههای آخر داشت با گوشیش حرف میزد.