گویا اینشتین در جایی گفته است [ هیچ قانونی بالاتر از وجدان آدمی نیست]. شاید هم اینشتین چنین چیزی نگفته باشد و این یکی از جمله‌های قلابی فضای مجازی و نسبت داده شده به اوست.
این شانس را داشتم که اجرای پایانی نمایش تأمل برانگیز جوف را به تماشا بنشینم.
نمایش داستان و پیام قابل توجهی داشت! تقابل بین قانون بد و سوءاستفاده از آن و طغیان در برابرش! که به طور واضح و به زیبایی توسط هنرمندان اثر و توالی صحنه ها به تصویر درآمد!

انتخاب دکور و لباسها خیلی مورد پسندم بود طوری که واقعا فضای مناطق جنگی را به ذهن متبادر می‌کرد. به سلیقه من جای اندکی نی برای دادن حس رطوبت و گرما و نیش پشه ها در اطراف صحنه ... دیدن ادامه ›› خالی بود.

بازیها حرفه ای بودند و حرکت های رباتیک بدن بازیگر ها نظم ارتش و آمیختگی و حل شدن در فضای خشک جنگ و نظم خشک حاکم بر آن را به خوبی نشان می‌داد! نظمی که از آدمی امر بر و قاتلی رباتیک می‌سازد!

نور پردازی و موسیقی نمایش کاملا منطبق با تم این نمایش بود. شخصیت پردازی و دیالوگ های نمایش به زیبایی تاثیر مخرب جنگ را بر ذهن و جسم آدم ها نشان می‌داد که جا دارد به کارگردان و نمایشنامه نویس این اثر بابت آن تبریک بگویم. همجنین مجددا به آفای کارگردان اثر به خاطر اهمیتی که برای نظرات کاربران - علیرغم اتمام اجرا - قائل است تبریک عرض می‌کنم و تقدیر پایانی کار را از همه عوامل نمایش؛ قابل ستودن می‌دانم.

برای این گروه هنرمند آرزوی بهترین ها را دارم و امیدوارم بر صحنه های طنازی و هنر ورزی روز به روز بیش از پیش بدرخشند!

اول دوست دارم آن دختر خانم های گل و پر انرژی که پشت سر بنده و همسرم نشسته بودند و سالن تاتر را با کلاس ورزش یا طرح کاد قدیم دبیرستان اشتباه گرفته بودند، را مخاطب قرار بدم و ازشون خواهش کنم در سالن تاتر به احترام هنرمندان و سایر مخاطبین سکوت را رعایت کنند و از زدن حرکات آکروباتیک (اندکی اغراق) و حرف زدن مستمر و خوابیدن روی پای یکدیگر و همزمان تعریف کردن با صدای بلند بپرهیزند. درک میکنم ایام شور و حال جوانی است مخصوصا اینکه چندتا پسر خوشتیپ مجرد هم در همان ردیف نشسته باشند. اما خب به قول معروف هر سخن جایی هر نکته مکانی دارد. امیددارم این عزیزان این کامنت را بخوانند و از این پس بیشتر رعایت کنند!

و اما خود اثر، بر عکس انتظار بنده و بدبینی که در اثر تماشای چند کار بسیار بد و تعریف و تمجید های الکی و قربون صدقه رفتن های لوس و بی‌مورد برخی مخاطبان از آن کارها در من بوجود آمده بود، نمایش انصافا کار قشنگی بود! داستان روان و یکدستی داشت و این داستان روان و توالی صحنه ها اجازه خسته شدن به مخاطب را نمی‌داد. البته بر عکس نظر جناب کارگردان در انتهای نمایش بنده معتقدم نمایش در سبک و سیاق کمدی سیاه بود! دیالوگ ها دردی را به نمایش گذاشته بودند که درد امروز جوامعی چون ماست و خوشبختانه دیالوگ ها و حرکات کمیک نمایش توانستند خنده های (تلخند) خوبی از مخاطبین ... دیدن ادامه ›› بگیرند!

مهمترین مطلبی که بنده با چشمانی گشوده در آثار ادبی، فیلم ها و نمایش ها به دنبال آن میگردم پیام است و کاری که در بردارنده پیامی واضح و انتقال آن پیام به بهترین شکل نباشد را؛ نمی‌پسندم!
دکور، انتخاب لباس، گریم و نور پردازی نمایش، خوب و قابل قبول بود و بازی هنرمندان اثر صد البته قابل تحسین!

این که عوامل نمایش برای بهبود هر چه بیشتر کار از مخاطبین در خواست نظر دادن در سایت تیوال را داشتند خیلی نکته مثبتی بود. بنده نمایشی را دیدم که کارگردانش به جای درخواست نظر برای بهبود اثر خیلی رک تقاضای دادن امتیاز پنج را مطرح کردند که به نظرم خیلی چیپ و دور از شان هنر و هنرمند است. مخصوصا این که بعدا دیدم علیرغم انتقادات تکرار شونده مخاطبان وقعی به آنها ننهادند!
در پایان نمایش، هم بنده از تماشای این طنازی ها راضی بودم و حس خوبی داشتم و هم همسرجان!

به خاطر این کار دیدنی به همه عوامل نمایش تبریک میگم و صد البته تماشای این نمایش زیبا و با مفهوم را به همه علاقه مندان به هنر نمایش پیشنهاد می‌کنم.

اما امتیازی که برای این نمایش در نظر داشتم عدد چهار بود تا این که امروز صبح با مطایبات جناب کارگردان اثر در پاسخ به کامنت های پرسشگرانه بنده مواجه شدم.

دیالوگ درونی من پس رویت نقطه نظرات مشعشع جناب کارگردان!
- پسر بد درونم : بهش ی یک بده حالشو ببره! مدل ژن خوب های لوس و آقا زاده ها از بالا به پایین حرف میزنه مخصوصا این که توپ تانک به رخت کشیده!
پسر خوب درونم: نه بابا هنرمندِ جوان و خوبیه البته گویا در تعاملات و قضاوت هاش با پرسشگر ها و منتقدین کارهاش عصبی و عجوله یک کم! ایشالا راه رضا کیانیان رو در تعامل با پرسشگرها پیش نمیگیره! شاید بخاطر سختی کارشونه! مهم اینه که میاد کامنت ها رو میخونه و براش مهمه! میدونی این مطلب از همه مهم تره. آدم ها رو به رشد هستند!
- پسر بد درونم : نه بابا از اوناس که عاشق قربون صدقه رفتن های بی‌خود و کامنت های ی خطیه شایدم نصف کامنت ها و امتیازهای پنج کار خودش و رفقاش باشه! از اون مدل هاست که میگه کامنت بنویس منتها ازم تعریف کن. مثل اون قضیه شعره! که به یکی گفته بودند شعر بگو منتها فلانی خوشش بیاد! طرفم گفته بود این که نمیشه شعر! میشه...!!!
- پسر خوب درونم: نه این طوری نیست! مهم اینه که کار را تماشا کردی. کارشون واقعا دیدنی بود اون کامنت ها و امتیازات بالا انصافا لایقشونه! تو هم کینه به دل نگیر!
خلاصه حوصله ندارم بقیه شو بنویسم! 😊 شاید ی روز کردمش ی نمایشنامه! (قابلیت اش را دارد).
بنابراین، یک ستاره چهار خوشگل تقدیم به همه شما هنرمندان گل، صبور و زحمت کش! از جناب کارگردان گرفته تا هنرمندان روی صحنه و سایر عوامل زحمتکش عالم هنر! شاد، تندرست، رو به رشد و در صلح باشید 🌿

کارگردان گرامی و هنرمندان محترم نمایش مارماهی خدا قوت!
امشب، شاهد بازیهای خوبی بودم بویژه بازی دو کاراکتر اصلی نمایش خیلی حرفه ای و دلچسب بود. همچنین داستان نمایش برای من جذابیت داشت. اگر چه، دکور مینیمال نمایش، مورد علاقه من نیست زیرا عقیده دارم جلوه های دیداری نمایش خیلی در ارتباط گرفتن اجرا با مخاطب تاثیر گذار است.
واقعیت، دوستان برای یک تیم جوان و تازه کار [ به فرموده خودتون ] اجرای یک کار انتزاعی اینچنینی خیلی ریسک بالایی دارد و به نظرم اجرای آن؛ طوری که دلچسب مخاطب عام باشد بسیار سخت است! چون عنوان فرمودید در سایت تیوال از تیم خوبتون حمایت شود، ترجیحم این است که چند خطی از بضاعت اندکم را بعنوان یک مخاطب عام با شما به اشتراک بگذارم شاید که به کار آید.
به نظرم مخاطب عام زمانی از یک اجرا لذت می‌برد که بتواند با نمایشنامه و داستان کلی نمایش ارتباط برقرار کند و خاطره خوش یا قابل تامل و تفکری از اجرا در ذهنش نقش ببندد این مطلبی است که شاید این نمایش به دلیل انتزاعی بودن نمایشنامه اش موفق به انجام آن نمی‌شود! این مطلب را در نمایش هایی مانند تایتان نیز شاهد بوده‌ام .
به شخصه خط کلی داستان را متوجه شدم، متوجه حضور سنگین تعاملات و تصمیمات پدر و مادر در تمامی صحنه ها و تاثیر نمادین شان در تمام زمان ها بودم اما احساس میکنم اجرای این نوع نمایشنامه برای یک تیم تازه کار و جوان در تعامل با مخاطبین عام رمز و تضمین کننده موفقیت نخواهد بود! برای مثال در طول نمایش ... دیدن ادامه ›› علیرغم ثبات و شباهت مضمون گاها شاهد پرش های زمانی بودیم که به نظرم یک چنین مطلبی مخاطب عام را دچار سردرگمی می‌کند!
ای کاش برای هرچه شناخته تر شدن و جا افتادن بیشتر، کارهایی با داستان هایی آشنا را انتخاب کنید که مخاطب تا حدودی تجربه شخصی خود را در آن جستجو کند!
براتون بهترین ها را آرزومندم و امیدوارم در کارهای آتی بیش از پیش بدرخشید.
به عزیزانی که برای اخذ تصمیم جهت تماشای این نمایش این نظر را میخوانند؛ پیشنهاد میکنم، اگر علاقمند به کارهای انتزاعی و تا بخش زیادی منولوگ محور هستید به تماشای این نمایش و ملاقات با هنرمندان خوبش بنشینند!

[[[[ و اما چند مطلب سخت افزاری خیلی خوشحال شدم که سیستم قبلی سالن و آن نیمکت‌های چوبی جایگزین شده اند اما هنوز مشکل بهداشت و تهویه سالن متاسفانه برقرار است که امیدوارم مورد توجه عزیزان دست‌اندرکار قرار گیرد]]] .

دیشب انگاری دعوت شده بودیم به ی مهمونی خودمونی به صرف تماشای سیاه بازی! فضای نمایش خیلی گرم و صمیمی بود و نمایش با یک خوش آمدگویی گرم و موسیقیایی از همان درب ورودی سالن شروع شد که البته در نوع خودش برای من خیلی نوآورانه و دلنشین بود!
نمایش از آن کارهای پر بازیگر بود که هر کدام روایتگر داستانی بودند و انتظار برای شنیدن داستان هر کدام بر جذابیت های نمایش می افزود و از یکنواختی و خسته شدن مخاطب جلوگیری می‌کرد! همچنین از جمله نکات مثبت نمایش موسیقی زنده آن و فضای شادی بود که با طنازی و حرکات نمکین هنرمندان؛ برای مخاطب ایجاد می‌شد. در صحنه هایی وقتی همزمان همه بازیگرها با آن لباس های رنگین در حال اجرا بودند حس میکردم وسط یک عروسی سنتی هستم.
شوخی های نمایش اگرچه برخی همان دیالوگ های سنتی نمایش های سیاه بازی بودند اما دیالوگ های نوآورانه، به روز و نمکینی هم چاشنی کار شده بود که اثر را از آن حالت تکرار خارج می‌کرد! همچنین اضافه کردن برخی شخصیت ها با نقش های کوتاه به داستان و همین‌طور انضمام یک نمایش کوتاه عروسکی به اثر به دلنشین شدن هرچه بیشتر کار افزوده بود!
خدا قوت عرض میکنم به همه هنرمندان خوب این اثر و براشون بهترین ها را ... دیدن ادامه ›› آرزومندم!

((( تنها خواهش و پیشنهادی که دارم و یک بار هم در نقد کاربران نمایش خیابانخانه مطرح کردم موضوع تهویه سالن است که واقعا باید از این حالت خارج شود زیرا میزان غبار در فضای سالن بسیار زیاد است امیدوارم مسئولین امر به این موضوع رسیدگی نمایند. همچنین بد نیست جهت رفاه حال مخاطبین سالن نیمکت های مناسبی در همان فضای راهرو تعبیه گردد. با سپاس حسن توجه دوستان )))

نمایش، داستان قدیمی و سه گانه معروف [ظلم ظالم، درد مظلوم و طغیان نهایی] بود که پیاده سازی داستان و چیدمان شخصیت ها چندان دلنشین من نبودند!
موسیقی و صدا گذاری نمایش، فنی نبود و خیلی غیر حرفه ای انجام می‌شد. واقعا پیشنهاد میکنم مسئول صدا یکبار خودشون بنشینند و با ولووم های مختلف کار را تماشا کند تا بلکه بهترین ولووم دستشان بیاید و صدای پس زمینه باعث سوار شدن بر دیالوگهای بازیگر و عدم شنیده شدن درستشان نشود. البته، در انتهای کار این مشکل تا حدودی مرتفع شد.
نمایش دکور ضعیف و مینیمالی داشت و درگیر یک سری حرکات بدنی اضافی از سوی بازیگران بود. خلاصه حس میکردم ی مطالبی را مانند یک کلاژ نا فرم به هم چسبونده بودند! واقعیت من چندان لذتی از کار نبردم با علم به اینکه این سه گانه خیلی خیلی بهتر از اینها می‌توانست اجرا شود و قبلا کارهای قابل قبولی منطبق بر این سه گانه انجام شده و بعید میدونم محدودیتی هم ایجاد می‌کرد!
تنها بخشی که خیلی به دلم نشست منولوگ انتهایی مدیر شبانه روزی بود که طعنه ای می‌زد به حرف های مفت جماعت سیاّس در اعصار مختلف! همچنین تنها بازی که به دلم نشست بازی ایشان بود و با عرض پوزش سایر بازیها چنگی به دل نمی‌زدند! امیدوارم در پروژه های بعدی اصطلاحا کارهای جون دار تری از این تیم جوان شاهد باشیم.
اگر احیاناً انتقادات مطرح شده در این کامنت تند هستند از عزیزان پوزش میخواهم اما باور بفرمایید نیّت صرفا کمک اندکی است در حد خود برای بهتر شدن کار! خدا قوت و به امید کارهای قدرتمند آتی!

پاداش جنگ، نمایش کمدی قشنگی بود که از تماشایش لذت بردم و البته مهمتر از همه خندیدم! اگر برای خنده گرفتن تاترهای کمدی درجاتی از 1 تا 5 قائل باشیم امتیاز من به این نمایش 3.5 تا 3.8 خواهد بود! هرچند میدانم که این مطلب صد البته سلیقه ای است!
شخصیت پدر شدیدا منو به یاد یکی از اقوام دور میانداخت که شامورتی بازی است برای خودش و اگر مجال یابد سر آرسن لوپن هم کلاه می‌گذارد!
دیالوگ های کمیک و بازیها دلنشین بودند هرچند کمی طول کشید که اصطلاحا موتور کمدی کار راه بیافتد! در برخی صحنه ها کمدی نمایش اوج میگرفت مخصوصا با ورود و اضافه شدن شخصیت های جدید به صحنه . دکور و نور پردازی کار به نسبت نوع نمایش قابل قبول بود و روال داستانی نمایش طوری بود که اجازه خستگی را به مخاطب نمی‌داد!
خسته نباشید میگم به این تیم و براشون بهترین ها را آرزومندم.
اگر به دنبال دیدن یک نمایش کمدی قابل قبول هستید از ملاقات با این نمایش و هنرمندان خوبش پشیمان نخواهید شد.

تا اواسط این نمایش خوش ساخت با آن نمایشنامه قابل تامل اش و علیرغم تلاش قابل توجه و واقعا در خور تحسین بازیگرها، تیم گریم و انتخاب لباس، نور پردازی و جلوه های ویژه درخور، بسیار از دست آقای کارگردان نمایش عصبانی بودم!

اصلا استفاده از زبان بیگانه برای مخاطب پارسی زبان برایم قابل هضم نبود تا اینکه بلاخره دیالوگ های پارسی شروع شد و بعد هم متوجه شدم که این نمایش گویا بالانویس هم داشته که از تماشاچی ها متاسفانه دریغ شده بود! خب این مدل سهل انگاری و بی‌برنامه گی ها هم ظلم و کم لطفی به مخاطب است و هم خود اثر و زحمتی که عوامل و بویژه بازیگران روی صحنه می‌کشند!

این نمایش سیاسی اجتماعی با آن پیام ارزنده ای که سعی در انتقال آن داشت حیف بود که چنین مورد کم لطفی قرار گیرد. باور بفرمایید یکی از تماشاچی ها حین اجرای نمایش در حال بازی با موبایل بود که دیدن هم زمان این صحنه و تلاش بازیگران برایم خیلی دردناک بود.

علیرغم عدم رضایتی که به خاطر این بی‌برنامگی دارم، تنها به احترام هنرمندان اثر از گریم و نورپردازی، جلوه های ویژه گرفته تا هنرمندان بازیگر ... دیدن ادامه ›› امتیاز 3 ای را که در نظر داشتم تبدیل به 4 میکنم و به علاقه‌مندان پیشنهاد میکنم حتما بلیط را حضوری تهیه کرده و قبل از تهیه بلیط از داشتن بالانویس مطمئن شوید. با آرزوی سلامتی و پیشرفت روز افزون برای همه عوامل محترم این اثر 🌿.

سییر را یک تأتر سیاسی اجتماعی یافتم که سعی در نقد و به تصویر کشیدن خصوصیات اخلاقی جوامعی همچون جوامع خاورمیانه (مردمان و سیّاس های تک بعدی اش) و البته جامعه خودمان داشت که تا حدودی در به تصویر کشیدن آن موفق بود! از این جهت به کارگردان اثر و هنرمندان پر انرژی آن تبریک عرض میکنم.
دکور کار و نمادهای استفاده شده در دکور خوب و مرتبط بود و بویژه نوع پوشش بازیگرها دقیقا به انتقال پیام اثر کمک می‌کرد!
با این حال به نظرم این اثر ایراداتی سخت افزاری و نرم افزاری هم داشت.
علیرغم این که مخاطبان محترم قبل بعضا در این مورد تذکر داده بودند باز شاهد اشکالاتی در اجرا بودم و گویا تیم کارگردانی عملا توجهی به نظر مخاطبان نکرده بودند!
اولا به نظرم نیاز نبود تعداد بازیگرها تا این حد زیاد باشد! با نصف این تعداد بازیگر هم می‌شد کار را ارائه کرد و از تشویش و آشفتگی صحنه کاست.
صدای موسیقی بویژه در ابتدای کار بر صدای بازیگرها و دیالوگ های آنها سوار بود و خیلی از دیالوگ ها عملا شنیده نمی‌شدند. از طرف دیگر صدای خود هنرمند ها هم متاسفانه رسا نبود و دیالوگ ها را جویده جویده ادا می‌کردند! واقعا چه عجله ای برای ادای دیالوگ ها بود طوری که مخاطب بسیاری از آنها را ... دیدن ادامه ›› نمی شنید.
ای کاش در پایان کار جناب کارگردان نقد واقعی مخاطبان را جویا میشدند و صرفا تقاضای دریافت یک ستاره بزرگ را مطرح نمی‌کردند! یادمان باشد کیفیت بسیار ارزشش بالاتر از کمیت است.
(( حال خیال دارم با توجه به علاقه آقای کارگردان به ستاره شماره پنج یک فرضیه را مطرح کنم که امیدوارم ناشی از بدبینی ام باشد. فکر میکنم مجموع عوامل این تاتر 35 نفر است بنابراین اگر این عزیزان ستاره شماره 5 را به کار داده باشند 35 امتیاز کاذب باید کسر گردد از طرف دیگر اگر هر کدام همسر، دوست، شوهر یا پارتنری داشته باشند خوشبینانه ترین حالت باید 35 عدد دیگر هم از امتیاز این تاتر بعنوان عدد کاذب کسر شود که مجموعا میشود 70 ستاره شماره پنج. حالا با دو شماره ها و چند اکانت ها کار ندارم که دیگه خیلی عدد بالا میرود و شاید نزدیک به عدد واقعی خواهد شد. دریافت 189 ستاره پنج متاسفانه برای بنده باور پذیر نیست آن هم برای کاری که از 21 مرداد ارایه شده است)) .

به عنوان یک علاقه‌مند به هنر خواهشمندم به مخاطبانمان خیلی خیلی بیشتر اهمیت بدیم تا بحث های جانبی و البته مهم دیگر که آنها هم قابل درک است. امتیازی که یرای این اثر ارزنده در نظر دارم با در نظر گرفتن مجموع عوامل عدد سه خواهد بود.

در پایان به همه عوامل محترم این اثر پر بازیگر و همه بازیگران و سایر عوامل پشت صحنه خدا قوت میگم و براشون آرزوی پویندگی هرچه بیشتر و سلامت دارم 🌿

معجونی از نمایشنامه های هملت، مکبث و اتللو شکسپیر بعلاوه عروسک گردانی هنرمندانه و دیالوگ ها و حرکت هایی آمیخته به طنز و تشبیهات می‌شود نمایش عمدتاً عروسکی مَثلِث!
من از این نمایش عروسکی لذت بردم و بعد از تماشای اثر و خروج از سالن حال خوبی داشتم. انصافا هر دو هنرمند عروسک گردان خیلی به کارشون مسلط بودند و دیالوگ ها را خیلی زیبا و با هماهنگی کامل با حرکات این مدل خاص از عروسک (نشانک های روی دربهای توالت) که البته راحت هم نیست، ادا می‌کردند! برای این تیم هنرمند و با استعداد که لحظات خوشی را برای مخاطبانشان رقم زدند، بهترین ها و برای همکارشان صمیمانه سلامت آرزو دارم.

اول باید عرض کنم که نمایش با تاخیری 40 دقیقه ای شروع شد که واقعا قابل قبول نیست چنین تاخیری آن هم در آن ساعت خاص.
با احترام به همه عوامل و هنرمندان این اثر متاسفانه، این نمایش برای من علیرغم داستان روانِ کوتاهش و صد البته زحمتی که برای آن کشیده شده، جذاب نبود! بیشتر شبیه به یک نمایش خیایانی بود فاقد کمترین دکور و جذابیت بصری! برخی از حرکت های بازیگران به نظرم بسیار نچسب بود دقیقتر یگویم شخصیت (کرین) و حرکت های خاص زبانش که مدام از کام بیرون می‌جهید! از طرف دیگر نمایش حاوی پیامی هم نبود و فقط گویا روایتگر یک داستان بسیار کوتاه دوران قجر بود! نه حرکت ریتمیکی یا حتی موزونی که بر جذابیت کار بیافزاید. به نظرم اوج نمایش آنجایی بود که هنرمندانش با حرکات دست ها و پاها شروع به نواختن یک موزیک کردند که جالبترین قسمتش برای من بود. بازی هنرمندان نمایش در کل خوب و پر انرژی بود ولی من نمیفهمم برای چه باید به جای یک بازیگر خانم، یک آقا لباس زنانه به تن کند و نقش یک کلفت را بازی نماید مگر در دوران شکسپیر زندگی میکنیم؟ از همه بدتر شبیه یکی از نمایندگان مجلس هم شده بود که اصلا ازش خوشم نمیاد! 😅
از طرف دیگر، برای بنده جای سوال است واقعا ملاک قیمت گذاری نمایش ها چگونه است؟ بنده همین اواخر نمایشی دیدم به مبلغی منصفانه که واقعا همه جوره فوق العاده یود. ای کاش نمایش ها نیز توسط کارشناسان مانند همه دیگر چیزها یا آثار هنری قیمت گذاری می‌شد که البته در این صورت یحتمل موجب غنای بیشتر آثار می‌شد. آدرس دقیق هم بدهم نمایش زاد روز زار! که واقعا از نظر بنده عالی بود . پیشنهاد میکنم عزیزان جهت پروژه های آتی سری به آن نمایش بزنند یا کارهای موفق قبل را در این سبک و سیاق بازبینی کنند!
امیدوارم این تیم کارهای یهتری را در آینده به نمایش بگذارد. این مطلب را در مقام مقایسه به این دلیل قید کردم که نه خدای ناکرده قصد مقایسه ای منفی داشته باشم، بلکه پیشنهادی است آموزشی برای ارائه کارهای پربارتر در آینده! با آرزوی بهترین ها برای همه هنرمندان و اهالی هنر این سرزمین.

پایان نمایش انصافا دل شکسته شدم! حتی وقتی رسیدم منزل این دل شکستگیِ آمیخته به خشم و غصه رهایم نکرد! همش با خودم زمزمه میکنم ایبسن نیستی ببینی اصحاب هنر ما چه به روز نمایشنامه ات آورده اند! شخصیت اصلی نمایشت را که تا آخر مدافع حقیقت بود و در روشنایی ماند، باژگونه به تصویر کشیده اند! وقتی پسران ایبسن و کاپیتان از شخصیت ها حذف شدند باید حدس میزدم که چیزی در راه است😔 خوشحالم که قبل از دیدن این اثر نمایشنامه اش را مطالعه کردم! واقعا این برخورد و شقه کردن اثر یک نویسنده روا نیست... اخلاقی نیست... هم توهین به نویسنده است و هم...
به هر روی بازیهای خوب و درجه یکی را شاهد بودم با یک دکور و نورپردازی قابل قبول! امیدوارم همه تا جای ممکن پوینده راه راستی باشیم... مخصوصا اهالی فرهنگ، هنر و رسانه که نقش بسیار بسیار خطیری در آموزش و سرنوشت ملت ها بازی می‌کنند!
الان واقعا چه امتیازی باید به این نمایش داد؟ 🤔 😐 پنجی که به احترام و پاسداشت ایبسن و راستی تبدیل به یک میشود!

از قدیم گفته اند ترک عادت موجب مرض است. بنابراین، علیرغم این که به رسم معمول نمایش ها در پایان تایتان از مخاطبین نمایش درخواستی نشد برای درج نظرشان در تیوال، بنده نظر تشعشع وار مشعشعم را در مورد این نمایش مینویسم باشد که جمیعا به عنوان فرزندان بشر رستگار شویم و کارمان به جناب زئوس و سفر اجباری به تایتان نکشد! 😉

شاید هم یادشون رفته بود....

اول این که فردی که به دیدن این اثر میآید بهتر است با اساطیر یونان باستان، کوه اُلمپ و الهه ها تا حدودی آشنایی داشته باشد در غیر این صورت سر در گم خواهد شد و لذتی از نمایش نخواهد برد. این مطلب را با احترام حضورا خدمت جناب کارگردان عرض نمودم. نشان به آن نشان که به جای واژه مشعشع اساطیر از واژه اشتباه و نیمه مشعشع اسطوره استفاده کردم 😉.
دوم این که موسیقی نمایش بلند بود طوری که بعضی وقت ها اصطلاحا بر دیالوگ هنرمندان نمایش سوار و جلو شنیدن کامل دیالوگ ها را میگرفت! مخصوصا ... دیدن ادامه ›› در ابتدای نمایش و معرفی جنابان درست اندرکار سرنوشت نوع بشر!
دکور نمایش خیلی میتوانست بهتر از این باشد و صد البته بسیار جای کار داشت.
برخی هنرمندان محترم خانم قادر به ادای رسای دیالوگ ها نبودند! این مطلب در هنرمندان آقا البته دیده نمی‌شد.
نور پردازی نمایش خوب به جا بود.
پیام نمایش شاید خیلی بهتر و روان تر از این و به دور از آشفتگی می‌توانست منتقل شود که خب حتما تصمیم جناب کارگردان طی طریق از این مسیر پر پیچ خم بوده است.
استفاده نمادین از اشیایی مانند توالت فرنگی، ماسک، گلدان، درخت خشکیده و البته کودک معصومی که گاه به صحنه میآمد تشبیهات و استعارت بجایی بودند که سعی در کمک به انتقال پیام نمایش داشتند.
در نهایت خسته نباشید میگم به عوامل نمایش و البته تبریک میگم به دوستان کاخ هنر و کافه آن که فضای مطبوع و نوستالژیکی را برای انتظار مخاطبین فراهم کرده اند و اگر بدجنسی 😈 کنم باید بگم در قبال مخاطب نمایش قبل از اجزا به نوعی جبران مافات نموده‌اند . جای پوآرو و زیر سیگاری و مدل راه رفتن و قهوه خوردنش خالی 😀
پاینده و پیروز باشید!