داستایوفسکی یعنی رنج …
من آدم شریفیام
من آدم با اخلاقیام
سرم تو زندگی خودمه
______________________________________________
متن و مونولوگ گیرایی بود ؛ دکور عالی ، نورپردازی فوق العاده بود ، مخاطب دیده شدنش رو در تکتک لحظات اجرا حس میکنه فرقی نمیکنه کجا نشسته باشه ؛ چیزی که برای من خیلی جذابیت داشت جزیی نگری صابر ابر و نگاهِ متفاوت ایشون بود .
در کل باز هم نظرم اینه که خیلی
... دیدن ادامه ››
سلیقه ایه .
و تجربه حضور در سالن ، تجربه خوبی نیست ، صندلی ها ناراحتن و من کل اجرا گردن درد گرفتم و یه موضوع دیگه که پایان اجرا هم موقع خروج برق سالن روشن نمیشه ، و شما در تاریکی مطلق باید خارج شید از سالن که همین موضوع باعث شد و من خوردم زمین « به این هم حواستون باشه »
در کل بین دیدن ُ ندیدن من میگم ببینید ؛ متفاوته 🌿