«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
ای کاش فرصتی بود تا باز هم به اجرای این نمایش بنشینم.
ای کاش اجراهای این چند روز را تعطیل کنید. خیابونها بستهس... چهطور خودمون رو برسونیم؟
بسیار ناامیدکننده بود. برای دکور هیچ زحمتی را متقبل نشدند که جناب مارلون براندو به راحتی از تشتشان آب بنوشند! یک ساعتش را به زور می شد تحمل کرد. با این اطلاعات ویکی پدیایی، نقل قول از نیچه واقعا مضحک بود. فقط نوازنده خیلی خوبی داشت.
این نمایش را با نیمساعت تأخیر دیدیم ولی بسیار تأثیرگذار بود. سه اپیزود اول بسیار عالی بود ولی بعد از آن، کمی افت کرد. اپیزود دونکیشوت و سوفوکل بسیار جذاب بود. اپیزود سوفوکل نشان از سواد بالای نویسنده داشت و ادای احترامی هم به محمد چرمشیر. بازی نادر فلاحی هم مثل همیشه قوی و جذاب. با تمام تأثیرگذاری و محتوای غنیاش، لحظات طنز خوبی را رقم زد ولی به ابتذال کشیده نشد. اشتیاق دوباره دیدنش را دارم. این نمایش در ذهن من همچنان ادامه دارد...
- این فیلم نیز مانند "بیگناهان" بسیار جذاب و پرگره بود. فرد بیگناه (میلاد کی مرام) تاوان عدم همکاری خود را به پلیس پس داد. اگر چه برای درک بهتر فیلم، باید دوباره آن را تماشا کرد اما به نظر من، پلیس در نهایت موفق شد؛ چون در آخرین صحنه فیلم، پاترول به دنبال سرژیک رفت و فیلم به پایان رسید.
حتی به عنوان فیلم اول کارگردان نیز قابل تحمل نبود.
شوخی که نه، لودگی های آقای عطاران نخ نما شده...
بنظرم بالاتر از فاجعه بود!
توقع من از فیلمنامه نویس توانمندی مثل آقای رضا مقصودی خیلی بیشتر از این بود. فیلمی خسته کننده از آقای کمال تبریزی که شوخی هایش درنیامد و اصلا دلچسب نبود. بنظرم اگر 6 سال قبل هم اکران می شد، موفقیتی به دست نمی آورد.
به عنوان تجربه اول فیلمنامه نویس، فیلم خوبی بود و ارزش یک بار دیدن را داشت. با اینکه جواد عزتی را بازیگر بسیار فوقالعاده ای می دانم اما احساس میکنم نقش روحانی، خوب در نیامده بود.
فیلم بسیار زیبایی بود. البته فیلم که نه، یک روایت واقعی و بسیار باورپذیر از زندگی بود.
نماهای بسیار زیبای این فیلم، من را در خود غرق می کرد؛ مانند یک کتاب مصور
بازی ها، بسیار دلچسب بود طوری که باور نمی کردی داری فیلم می بینی انگار در حال تماشای واقعی یک خانواده بودی. دورهمی های خانوادگی مرا یاد فیلم یک حبه قند انداخت.
آذر، شهدخت، ... فیلمی که دوست دارم چند باره ببینم...