بر بلوار کشاورز خرده مگیرید
که چرا زخم هاى شان را دیده است
فواره هاى فراوانش بسته ماند.
بر بلوار کشاورز خرده مگیرید
که چرا برگ هاى شفا بخشش
سیمرغش رااز صندوقچه ى تاریکش پَر نداد.
بر بلوار کشاورز خرده مگیرید
به نورافکن ماه بنگرید
و سایه روشن برگ هایش
به سایه روشن هر برگى معتادى خفته است
که یگانه عضو زنده ى اوگوش اوست.
بیست و دو مرثبه در تیرماه/ شمس لنگرودی