سلام دوستان.... متن نمایشنامه دارم درباب موضوعی پلیسی و جنایی که مربوط به دورۀ قاجاریه می باشد. با دیالوگ های خاص آن دوره که 11 کاراکتر دارد با زمانی تقریبی 70 دقیقه... ممنون می شوم به دوستان تهیه کننده یا کارگردان معرفی کنید...
شماره تماس بنده: 09918422159
نمونه دیالوگ:
صدای طبل می آید. نور صحنه رنگ به رنگ می شود. جمال و نازی سمتی می روند و دور از هم می ایستند. خانم بزرگ داخل صحنه می شود. او لباس یک دست قاجاری به تن دارد و عصا به دست با تکبر راه می رود. جمال و نازی تعظیم می کنند و جلو می آیند. خانم بزرگ با غرور نگاهشان می کند.
خانم بزرگ: خورشید در حال غروب باشد، هر سایه نشینی هوس آفتاب شدن می کند
جمال: خانم بزرگ به سلامت باشند، جسارتاً منظورتان کدام خورشید است؟
خانم بزرگ: حکومت قاجار / متکبرانه راه می رود/ آغامحمدخان آن را به طلوع کشاند. ناصرالدین شاه به اوجش رساند. ولی حالا این بی لیاقت ها ... دیدن ادامه ›› به غروب نشانده اند
نازی: / در حالت تعظیم/ گوش من کر باد وقتی در باب حکومت قاجار چنین می شنوم
خانم بزرگ سمت جمال و نازی می آید.
خانم بزرگ: گوشتان کر است، چشمتان که بیناست. سربلند کنید آزادی و عدالت بخواهید. در این روزگار غریب هر بی سر و پایی مشروطه چی شده.
و.....

قسمتی از نمایش 7 قسمتی چشمانش ( برداشت آزاد از رمان کوری) پخش شده از رادیو نمایش و رادیو سلامت ( خرداد و تیر 98)
قسمت ششم
خانۀ معصومه ـ شب
/ داخل خانه، از بیرون صدای بارش باران می آید. صدای تکان خوردن استکان در سینی/
احتشام: دست شما درد نکنه
معصومه: / در حالیکه می نشیند و ناراحت/ خواهش می کنم
آقاابرام: داشتم عرض می کردم، درسته وحید یه کم بداخلاقه، ولی بچۀ بدی نیس
مهنازخانم: / عصبانی حرف می زند/ بچۀ بدی نیس، این طفل معصوم رو به این روز انداخته؟
کورش: مامان، من که چیزیم نشده
مهنازخانم: چرا چیزیت ... دیدن ادامه ›› نشده، فکر کردی نمی بینم چی به روزت اورده؟ خجالت هم نمی کشه، آدم روی یه نابینا دست بلند کنه
احتشام: / کمی عصبانی/ واقعاً شرم آوره
معصومه: / کمی جدی/ وحید روی پسر شما دست بلند نکرده
مهنازخانم: پس چیکار کرده؟ نوازشش کرده؟
کورش: نه، گردنمو گرفت، منم خودمو بیرون کشیدم، دیگه نمی دونستم روی زمین پرت میشم
احتشام: / عصبانی/ خوبه گردنتو بیرون کشیدی، معلوم نبود چه بلایی سرت می اورد
آقاابرام: حالام خدارو شکر چیزی نشده، شمام به بزرگی خودتون ببخشیدش
مهنازخانم: /جاخورده و عصبانی/ رو چه حسابی؟
آقاابرام: معرفت، انسانیت
احتشام: ببینید آقا ابرام، یه لحظه خودتونو جای ما بذارید، جیگر گوشۀ شما رو اینطور شل و پل می کردند، بازم رضایت می دادید؟
آقاابرام: / مردد/ والله سخته جواب بدم
مهنازخانم: خواهش می کنم رودربایستی نکنید، حرفتونو بزنید
آقاابرام: / مردد/ رضایت می دادم، نه به این راحتی
معصومه: / جاخورده/ دست شما درد نکنه آقا ابرام
آقاابرام: / مردد/ معصومه خانم، از دست من ناراحت نشید، راستش رو گفتم
مهنازخانم: حالام ما راستش رو میگیم، به هیچ وجه رضایت نمیدیم
آقاابرام: / مردد/ باشه، هر طور که راحتید
کورش: / کمی جدی/ ولی من ازتون خواهش می کنم
مهنازخانم: دیگه اصرار نکن کورش، تا اینجاش هم بسه، حالام پاشو بریم
آقاابرام: کجا؟ چایی تونو بخورید، بعد تشریف می برید
مهنازخانم: / کمی عصبانی/ نیازی به چایی نیس، احتشام، پاشو بریم
احتشام: باشه، بریم
کورش: / کمی جدی/ ولی من با شما نمیام
احتشام: / جاخورده/ نمیایی؟
کورش: / کمی جدی/ بله، نمیام
مهنازخانم: / کمی عصبانی/ نکنه می خواهی اینجا بمونی، توی این خونه و این محله؟ واقعاً شرم آوره
آقاابرام: / کمی جدی/ معذرت می خوام، مگه این خونه و این محله چشه؟
مهنازخانم: / کمی عصبانی/ چیزیش نیس، فقط روی آدم نابینا دست بلند می کنند، بلند شو دیگه احتشام
احتشام: / در حالیکه بلند می شود/ باشه، بریم تا همین جاش هم کلی وقت مون تلف شده
آقاابرام: / کمی جدی/ یه دقیقه بفرما بشین، کارت دارم
احتشام: / در حالیکه می نشیند و مردد/ بفرما نشستم آقا ابرام، فقط زود حرفتونو بزنید، دیرمون شده
آقاابرام: / کمی جدی/ راستش درسته که من صابخونه ام، ولی خب، از چیک و پیک مستأجرهام باخبرم
مهنازخانم: / با تمسخر/ هوم، چه ربطی به ما داره؟
آقاابرام: / کمی جدی/ ربطش اینه، این دختر، یعنی معصومه مثل دختر خودمه، بعدِ این که شما باهاش اون برخورد کردید، این طور آشفته حال شده
مهنازخانم: / کمی جاخورده/ ما؟ کدوم رفتار؟
آقاابرام: / کمی جدی/ خبر دارم، چند سال پیش، با همین آقاپسرتون برای خواستگاری میایید، ولی شما جز تحقیر و حتی توهین کار دیگه ای نمی کنید
معصومه: / جاخورده/ آقا ابرام!؟
آقا ابرام: خودم همه چی رو می دونم
مهنازخانم: / کمی جدی/ ببینید آقای محترم، این خانوم به خاطر اتفاقاتی که براش افتاده، اینطور شده، لطفاً خونش رو گردن ما نندازید
آقاابرام: مثلاً کدوم اتفاق ها؟
مهنازخانم: مرگ مادرش، بعدشم پدرش و اون وضعیتی که توش بوده / کمی عصبانی/ نذارید، گفتنی ها رو بگیم
معصومه: / بغض کرده/ خواهش می کنم بس کنید
کورش: / ناراحت/ تو خودتو ناراحت نکن، اینا همش حرفِ
احتشام: / جاخورده/ چطور شد؟ کورش، معلومه چی داری میگی؟
کورش: / کمی جدی/ راس میگم، چه معنی داره این بنده خدا رو اینقدر اذیت کنید؟
مهنازخانم: اذیت چیه؟ حقایق رو گفتم
کورش: / کمی عصبانی/ ولی من دوست ندارم اعصاب این خانم بهم بریزه؟
مهنازخانم: / جاخورده/ می شنوی احتشام؟ می شنوی؟
احتشام: / ناراحت/ بله، به خاطر / با تمسخر/ همین آقاکورش، امشب چند بار مُردیم و زنده شدیم، اینم دستمزدمون
آقاابرام: / کمی جدی/ خوشم میاد، پسرتون منطقیه
مهنازخانم: / در حالیکه بلند می شود و عصبانی/ هیچ هم اینطور نیس، یه عشق مسخره، اونو از حقیقت دور کرده، بلند شید بریم
آقاابرام: ولی چایی تون
مهنازخانم: میل نداریم / با تمسخر/ آقا!
احتشام: / در حالیکه بلند می شود/ بریم، تو اینجا می مونی دیگه ؟
کورش: نه
احتشام: پس همراه مون میایی؟
کورش: نخیر
مهنازخانم: / کلافه/ معلومه می خواهی چیکار کنی؟
کورش: توی این شهر درندشت، یه جایی برام پیدا میشه
احتشام: / کمی عصبانی/ اگه به زور بردیمت چی؟!
کورش: تا رضایت ندید من نمیام
احتشام: / کمی عصبانی/ پسر، حواست کجاست؟ اون پسره روی تو دست بلند کرده، اگه همسایه ها نمی رسیدند، معلوم نبود، چه بلایی سرت اورده بود، اونوقت رضایت بدیم؟
کورش: / کمی جدی/ همین که گفتم
مهنازخانم: / کمی عصبانی/ احتشام بریم کلانتری
احتشام: / جاخورده/ شوخیت گرفته؟ اونجا واسه چی؟
مهنازخانم: / عصبانی/ نشنیدی که چی گفت؟!
احتشام: / عصبانی/ انگار چاره ای نیس، باشه بریم
آقاابرام: / کمی خوشحال/ دست شما درد نکنه، به این میگن معرفت
مهنازخانم: / کمی عصبانی/ رضایت نه، بفرمایید اجبار
معصومه: / با خجالت/ ازتون ممنونم
احتشام: / عصبانی/ هوم، بایدم تشکر کنی
مهنازخانم: / کمی جدی/ بریم دیگه احتشام
کورش: / در حالیکه بلند می شود/ پس وایسید منم بیام
مهنازخانم: / عصبانی/ احتشام؟!
احتشام: / عصبانی و هول کرده/ بله خانم؟
مهنازخانم: مراقبش باش
احتشام: / عصبانی/ باشه بابا، باشه
/ صدای رعد و برق و به دنبالش بارش باران/
/ موزیک/