تله تئاتر این نمایش رو قبلا با گروه بازیگران دیگه ای دیدم و خیلی خوشم اومده بود.

گفتگو با کارگردان

http://www.namayesh24.com/%D8%AF%D8%A7%D9%88%D9%88%D8%AF-%D8%A8%D9%86%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%D8%B1%D8%AF%D9%84%D8%A7%D9%86-%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4-%D8%AF%D9%87%D9%86%D8%AA/

یک نمایش واقع گرای تأمل برانگیز. نمایش خوبی بود. به دیدنش می ارزید. اپیزود اول به شدت تماشاگر رو جذب خودش میکرد و دو اپیزود بعدی هم غافلگیرکننده بود اما چند جا دچار کُندی شد ولی در کل منسجم بود.

موضوع نمایش کاملا جدیده و کمتر به اون پرداخته شده. موضوع نمایش کاملا جدی هست و اصلا خنده دار نیست و لحظاتی واقعی (که ممکنه قبلا نمونه اونها رو دیده یا شنیده باشید) از چند مشکل اجتماعی رو به تصویر میکشه. ویژگی خاص این نمایش اینه که شما رو درگیر خودش میکنه و به فکر وا میداره.

به بازیگران نمایش هم باید گفت: واقعا خسته نباشید. خیلی خوب بازی کردند (بعضی توپوق ها رو میشه با توجه به موقعیت نمایش طبیعی انگاشت). بروشور نمایش رو که به ما ندادند ولی خب حتما در شبهای آینده آماده میشه. خیلی خوشحالم که چنین نمایشی اجازه اجرا گرفته. باز هم میگم به دیدنش می ارزه.
ضمنا از عزیزان خواهش میکنم حین نمایش صحبت نکنند (مثل بعضی دوستانی که امشب به تماشای نمایش نشستند.) چون مکث ها برای اینه که به تماشاگر فرصت ارتباط با موقعیت داده بشه.

این بررسی رو از این نمایش خوندم که یک مقدار موضوع رو لو میده اما جالبه. دوستانی که دوست ندارند قبل از نمایش چیزی از اون بدونند، این بررسی رو نخونند بهتره. :)
http://akbarjamshidimansh.blogfa.com/post/3

این کار دومی بود که از آقای پیروزفر دیدم و کارگردانی اش رو دوست دارم. هیچ جا نمایش رها نمیشه و تماشاگر رو تا آخر با خودش میبره جلو. درونمایه نمایش هم که به نظرم تقریباً میتونه به هرکسی تو دنیا مربوط بشه، به خصوص مردم کشورهای در حال توسعه. به نظر من نورپردازی کار توی القای حس ها موثر بود. همینطور حرکات دو تا هنرپیشه موقعی که نقششون میخواست عوض بشه طوری تنظیم شده بود که باورپذیر بود. کلا اجرای چنین نمایشی (مثل نمایش قبلی آقای پیروزفر) واقعا تنوعه بین نمایش های دیگه و از نوع اجرای متفاوتی که داشت (با دو هنرپیشه) خوشم اومد.