تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تماشاخانه هیلاج
تالار هنر
خانه هنر دیوار
بلک باکس ایران مال
مجموعه تئاتر لبخندS3 > com/org | (HTTPS) 78.157.41.91 : 22:31:44
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
سمفونی اگر ها
نگاهی به نمایش "وقتی خروس غلط می خواند" اثر علی شمس
نویسنده: فرزام قدیری نیا
وقتی خروس غلط میخواند، روایتیست ... دیدن ادامه ›› لغزان میان واقعیت و رویا که دیالوگ " و چون بامدادان برآمد و خروس خواندن گرفت گفت ای ملک جوانبخت بدان که از جمله حکایتها این است که ماژور کارتاژی دیکتاتور کشور کارتاژ خواب فراوان میدید و او را کابوس س س س س... بوس فراوان بود" ساختار روایی هزار و یک شب را تداعی میکند و به گونه ای سیر چگونگی مواجهه مخاطب با روایت نمایش را مشخص می سازد.
کارتاژی (با بازی درخشان و دیدنی بانی پال شومون) فردی مستبد است که در طی نمایش شاهد کابوس هایش هستیم، وی که همچون هیتلر یا سایر جباران تاریخ از شکست متنفر است و نابودی را به شکست ترجیح می دهد، فرستاده ای (با بازی مهران امام بخش) را به زمان گذشته میفرستد تا کارتاژی جوان را قانع کند که دست به خودکشی بزند با این بهانه که بدین ترتیب از کشتارهایی که در آینده دست به آن میزند جلوگیری شود.
دکور انتزاعی نمایش و سپیدی کامل صحنه علاوه بر تاکید بر بی زمان و بی جغرافیا بودن اثر،سبب می گردد بیش از پیش مخاطب برای رویارویی با اثری نمایشی و دور از واقعیت آماده گردد.
مولانا می گوید علل سقوط آدمی از مقام انسانیت چهار دلیل دارد و این چهار عامل را به چهار مرغ شوم و فتنه گر در درون انسان تشبیه کرده است:
زان که این تن شد مقام چار خو
نامشان شد چار مرغ فتنه‌جو
خلق را گر زندگی خواهی ابد
سر ببر زین چار مرغ شوم بد
و در ادامه:
بط و طاوسست و زاغست و خروس
این مثال چار خلق اندر نفوس
در ابیات بعدی مولانا بط را نماد آز و طمع، خروس را نماد شهوت و قدرت، طاووس را نماد زیبایی مادی و ظاهری و زاغ را نماد خودپرستی بر می شمرد، هرکدام از این چهار علل در شخصیت کارتاژی نمود می یابد:
آز، طمع و میل تمام نشدنی به کشورگشایی های فراوان: آنجا که کارتاژی کشورها را چون زنانی میبیند که از او در خواست دارند که او آنها را فتح کند.
خودپرستی : پس از بیداری از کابوس آن زن سوار بر اسب میگوید: "من هیچ گاه شکست نمیخورم حتی اگر در پایان نمایش شکست بخورم"
دو مورد دیگر همچون دو مرغ فتنه گر در نمایش نمودی عینی می یابند:
خروس: که نماد قدرت پرستی و شهوت رانی است هم در نام نمایش از آن استفاده شده و هم در دو صحنه از نمایش(زمانی که کارتاژی جوان از معشوقه اش می خواهد گرسنگی خود را با خوردن خروسی زنده رفع کنند و جای دیگر، زمانی که ماژور در کابوس، زنی را سوار بر اسب خیال می بیند، در مکانی که زن، آنجا را زهدان یکی از هزاران دختر میخواندش، به کارتاژی می گوید: "تو منی من میشدی اگر دختر به دنیا می اومدی" او از ماژور می خواهد که بگذارد زن به جای وی شکل بگیرد تا ماژور درگیر رنج و شکست نشود، اما ماژور می گوید" اگر من تو باشم پس چه کسی هفتاد میلیون نفری که قرار است من بکشم را بکشد؟"، گویی وظیفه ای بر وی تحمیل شده است و در پایان که تهدید پوچ زن مبنی بر گره زدن بند ناف دور گردنشان و پایان دادن به زندگی نباتی هر دو، بی نتبجه می ماند، ماژور می گوید کاش زودتر خروس بخواند تا او از خواب بیدار شود، زمانی که کارتاژی بیدار میشود می گوید از دفعات بعد با سپاهیانش به خواب می رود شاید در اندیشه این که رنج و ترس ناشی از این کابوس بار دیگر تکرار نشود)نمود می یابد، این بار قرار است خروس غلط بخواند، با گریز به گذشته و درخواست پیک کارتاژی که از آینده می آید تا ماژور جوان را ، قانع به خودکشی کند، تا با تحریف و دست بردن در تاریخ از فجایع آینده جلوگیری کند و مانعی بر این تسلسل دیوانه وار چرخه قدرت باشد تا بلکه با غلط خواندن خروس دنیا جای بهتری شود.
طاووس: که نماد زیبایی پوشالی و ظاهری است در نمایش مردی سبزپوش ( با بازی امیر باباشهابی)که گویی توسط ملکه فنیقیه هدایت میشود جز ستایش و تعاریف کذب درباره ی کارتاژی نمی گوید و همچون دروغی فریبنده است که با خوش آیند کارتاژی گفتن او را از حقیقت دور می سازد،شاید انتخاب رنگ سبز نیز به همین سبب باشد
از طرفی کارتاژی جوان را میتوان همچون هر کدام از ما یافت که بنا بر سرشت بشری که آرمان هایمان را جستجو میکنیم، علیه استبداد و ستمگری فریاد سر می دهیم و مبارزه میکنیم، اما حکایت این است که وقتی خودمان فرمان را در دست می گیریم ممکن است حتی شریرتر و سفاک تر از فرمانده پیشین باشیم نوعی دیکتاتور، درون هر یک از ما وجود دارد که با تبلورش میل به تربیت کردن و فرمان راندن بر سایرین دارد، به عبارت دیگر شخص که در مقام مظلوم بر ظالم می آشوبد، ممکن است روزی خود ظالمی شود، چنان که کارتاژی چنین سیری را طی کرده است که در واقع تداوم این چرخه را می توان حاصل جبری تاریخی دانست که ابنای بشر سالهاست به آن گرفتارند و آن ها را راه نجاتی نیست.
در ادامه میبینیم، کارتاژی چه در زمانی که چریک بوده و چه اکنون که جباریست ستمگر، در نهایت به شخصیتی اقتدار گرا تبدیل می گردد که میل به تربیت کردن و فرمان راندن دارد، چنانچه میخواهد از ماتیلدا (با بازی مارال فرجاد) چریکی مقاوم بسازد که در نهایت میبینیم، ماتیلدا در صحنه مباحثه کارتاژی با پیک سفر در زمان کرده ، همچون میمونی از وی تقلید می کند همچنین صحنه مذکور را می توان از منظر نظریه یونگ درباره آنیما و آنیموس هم نگریست؛ پیرو این نظریه، آنیما در ضمیر ناخودآگاه مرد، به صورت یک شخصیت درونی زنانه و آنیموس در ضمیر ناخودآگاه زن، به صورت یک شخصیت درونی مردانه جلوه گر می شود، پیرو این نظریه، میتوان گفت در اینجا تبلور آنیما را در وجود کارتاژی و آنیموس را در ماتیلدا شاهد هستیم که در هنگام مباحثه با فرستاده چنان به اوج میرسد گویی عنصر زنانه (آنیما) در کارتاژی چنان متبلور است که گاهی کارتاژی ایستاده سخن گفتن ماتیلدا(آنیما)را از زبان خویش شاهد است، آنیموس نیز در طول نمایش در ماتیلدا با تن دادن به خواست های کارتاژی متبلور می گردد و در پایان همین صحنه ذکر شده را نیز به گونه ای میتوان به تبلور آنیموس در ماتیلدا تعبیر کرد.
در پایان کارتاژی چریک، پس از کشتن پیک خویش که از آینده آمده، برای رهایی از رنج شکستی که در آینده گریبان گیرش میشود، دست به خودکشی میزند و بدین سان کارتاژی جبار هم زندگیش خاتمه می یابد و از مرگش درختی می روید، در قاب پایانی نمایش میبینیم چیزی جز درختی هرچند کوچک بر پهنه ای سفید نمایان نیست که نشانه ی است از زندگی،صلح و آرامش و پایانیست دلنشین بر یک رویا...
وقتی خروس غلط میخواند تاکید می کند خشونت با همان شدت و بدویت قرن ها پیش در حال تکرار است و این مناسبات خشن و انتقام جویانه مدام در اسم ها، فرهنگ ها و جغرافیاهای مشترک و زمان های متفاوت تکرار می شود،نمایش علی شمس مرثیه ایست بر "ای کاش" ها و "اگر" ها،اتفاقاتی که اگر رخ نمیداد شاید جهان بهتری داشتیم، اگر کسی رفتار دیگری داشت، اگر کسی بر سر دو راهی زندگیش تصمیم دیگری میگرفت، اگر کارتاژی ها نابود می شدند،اگر...اگر.... اگر...سمفونی متوازنی از اگر ها
منابع:
۱- دفتر پنجم از مثنوی معنوی براساس نسخه تصحیح شده نیکلسون
۲- مقاله یونگ در باب آنیما و آنیموس
نگاهی به نمایش "وقتی خروس غلط می خواند" اثر علی شمس
نویسنده: فرزام قدیری نیا
وقتی خروس غلط میخواند، روایتیست ... دیدن ادامه ›› لغزان میان واقعیت و رویا که دیالوگ " و چون بامدادان برآمد و خروس خواندن گرفت گفت ای ملک جوانبخت بدان که از جمله حکایتها این است که ماژور کارتاژی دیکتاتور کشور کارتاژ خواب فراوان میدید و او را کابوس س س س س... بوس فراوان بود" ساختار روایی هزار و یک شب را تداعی میکند و به گونه ای سیر چگونگی مواجهه مخاطب با روایت نمایش را مشخص می سازد.
کارتاژی (با بازی درخشان و دیدنی بانی پال شومون) فردی مستبد است که در طی نمایش شاهد کابوس هایش هستیم، وی که همچون هیتلر یا سایر جباران تاریخ از شکست متنفر است و نابودی را به شکست ترجیح می دهد، فرستاده ای (با بازی مهران امام بخش) را به زمان گذشته میفرستد تا کارتاژی جوان را قانع کند که دست به خودکشی بزند با این بهانه که بدین ترتیب از کشتارهایی که در آینده دست به آن میزند جلوگیری شود.
دکور انتزاعی نمایش و سپیدی کامل صحنه علاوه بر تاکید بر بی زمان و بی جغرافیا بودن اثر،سبب می گردد بیش از پیش مخاطب برای رویارویی با اثری نمایشی و دور از واقعیت آماده گردد.
مولانا می گوید علل سقوط آدمی از مقام انسانیت چهار دلیل دارد و این چهار عامل را به چهار مرغ شوم و فتنه گر در درون انسان تشبیه کرده است:
زان که این تن شد مقام چار خو
نامشان شد چار مرغ فتنه‌جو
خلق را گر زندگی خواهی ابد
سر ببر زین چار مرغ شوم بد
و در ادامه:
بط و طاوسست و زاغست و خروس
این مثال چار خلق اندر نفوس
در ابیات بعدی مولانا بط را نماد آز و طمع، خروس را نماد شهوت و قدرت، طاووس را نماد زیبایی مادی و ظاهری و زاغ را نماد خودپرستی بر می شمرد، هرکدام از این چهار علل در شخصیت کارتاژی نمود می یابد:
آز، طمع و میل تمام نشدنی به کشورگشایی های فراوان: آنجا که کارتاژی کشورها را چون زنانی میبیند که از او در خواست دارند که او آنها را فتح کند.
خودپرستی : پس از بیداری از کابوس آن زن سوار بر اسب میگوید: "من هیچ گاه شکست نمیخورم حتی اگر در پایان نمایش شکست بخورم"
دو مورد دیگر همچون دو مرغ فتنه گر در نمایش نمودی عینی می یابند:
خروس: که نماد قدرت پرستی و شهوت رانی است هم در نام نمایش از آن استفاده شده و هم در دو صحنه از نمایش(زمانی که کارتاژی جوان از معشوقه اش می خواهد گرسنگی خود را با خوردن خروسی زنده رفع کنند و جای دیگر، زمانی که ماژور در کابوس، زنی را سوار بر اسب خیال می بیند، در مکانی که زن، آنجا را زهدان یکی از هزاران دختر میخواندش، به کارتاژی می گوید: "تو منی من میشدی اگر دختر به دنیا می اومدی" او از ماژور می خواهد که بگذارد زن به جای وی شکل بگیرد تا ماژور درگیر رنج و شکست نشود، اما ماژور می گوید" اگر من تو باشم پس چه کسی هفتاد میلیون نفری که قرار است من بکشم را بکشد؟"، گویی وظیفه ای بر وی تحمیل شده است و در پایان که تهدید پوچ زن مبنی بر گره زدن بند ناف دور گردنشان و پایان دادن به زندگی نباتی هر دو، بی نتبجه می ماند، ماژور می گوید کاش زودتر خروس بخواند تا او از خواب بیدار شود، زمانی که کارتاژی بیدار میشود می گوید از دفعات بعد با سپاهیانش به خواب می رود شاید در اندیشه این که رنج و ترس ناشی از این کابوس بار دیگر تکرار نشود)نمود می یابد، این بار قرار است خروس غلط بخواند، با گریز به گذشته و درخواست پیک کارتاژی که از آینده می آید تا ماژور جوان را ، قانع به خودکشی کند، تا با تحریف و دست بردن در تاریخ از فجایع آینده جلوگیری کند و مانعی بر این تسلسل دیوانه وار چرخه قدرت باشد تا بلکه با غلط خواندن خروس دنیا جای بهتری شود.
طاووس: که نماد زیبایی پوشالی و ظاهری است در نمایش مردی سبزپوش ( با بازی امیر باباشهابی)که گویی توسط ملکه فنیقیه هدایت میشود جز ستایش و تعاریف کذب درباره ی کارتاژی نمی گوید و همچون دروغی فریبنده است که با خوش آیند کارتاژی گفتن او را از حقیقت دور می سازد،شاید انتخاب رنگ سبز نیز به همین سبب باشد
از طرفی کارتاژی جوان را میتوان همچون هر کدام از ما یافت که بنا بر سرشت بشری که آرمان هایمان را جستجو میکنیم، علیه استبداد و ستمگری فریاد سر می دهیم و مبارزه میکنیم، اما حکایت این است که وقتی خودمان فرمان را در دست می گیریم ممکن است حتی شریرتر و سفاک تر از فرمانده پیشین باشیم نوعی دیکتاتور، درون هر یک از ما وجود دارد که با تبلورش میل به تربیت کردن و فرمان راندن بر سایرین دارد، به عبارت دیگر شخص که در مقام مظلوم بر ظالم می آشوبد، ممکن است روزی خود ظالمی شود، چنان که کارتاژی چنین سیری را طی کرده است که در واقع تداوم این چرخه را می توان حاصل جبری تاریخی دانست که ابنای بشر سالهاست به آن گرفتارند و آن ها را راه نجاتی نیست.
در ادامه میبینیم، کارتاژی چه در زمانی که چریک بوده و چه اکنون که جباریست ستمگر، در نهایت به شخصیتی اقتدار گرا تبدیل می گردد که میل به تربیت کردن و فرمان راندن دارد، چنانچه میخواهد از ماتیلدا (با بازی مارال فرجاد) چریکی مقاوم بسازد که در نهایت میبینیم، ماتیلدا در صحنه مباحثه کارتاژی با پیک سفر در زمان کرده ، همچون میمونی از وی تقلید می کند همچنین صحنه مذکور را می توان از منظر نظریه یونگ درباره آنیما و آنیموس هم نگریست؛ پیرو این نظریه، آنیما در ضمیر ناخودآگاه مرد، به صورت یک شخصیت درونی زنانه و آنیموس در ضمیر ناخودآگاه زن، به صورت یک شخصیت درونی مردانه جلوه گر می شود، پیرو این نظریه، میتوان گفت در اینجا تبلور آنیما را در وجود کارتاژی و آنیموس را در ماتیلدا شاهد هستیم که در هنگام مباحثه با فرستاده چنان به اوج میرسد گویی عنصر زنانه (آنیما) در کارتاژی چنان متبلور است که گاهی کارتاژی ایستاده سخن گفتن ماتیلدا(آنیما)را از زبان خویش شاهد است، آنیموس نیز در طول نمایش در ماتیلدا با تن دادن به خواست های کارتاژی متبلور می گردد و در پایان همین صحنه ذکر شده را نیز به گونه ای میتوان به تبلور آنیموس در ماتیلدا تعبیر کرد.
در پایان کارتاژی چریک، پس از کشتن پیک خویش که از آینده آمده، برای رهایی از رنج شکستی که در آینده گریبان گیرش میشود، دست به خودکشی میزند و بدین سان کارتاژی جبار هم زندگیش خاتمه می یابد و از مرگش درختی می روید، در قاب پایانی نمایش میبینیم چیزی جز درختی هرچند کوچک بر پهنه ای سفید نمایان نیست که نشانه ی است از زندگی،صلح و آرامش و پایانیست دلنشین بر یک رویا...
وقتی خروس غلط میخواند تاکید می کند خشونت با همان شدت و بدویت قرن ها پیش در حال تکرار است و این مناسبات خشن و انتقام جویانه مدام در اسم ها، فرهنگ ها و جغرافیاهای مشترک و زمان های متفاوت تکرار می شود،نمایش علی شمس مرثیه ایست بر "ای کاش" ها و "اگر" ها،اتفاقاتی که اگر رخ نمیداد شاید جهان بهتری داشتیم، اگر کسی رفتار دیگری داشت، اگر کسی بر سر دو راهی زندگیش تصمیم دیگری میگرفت، اگر کارتاژی ها نابود می شدند،اگر...اگر.... اگر...سمفونی متوازنی از اگر ها
منابع:
۱- دفتر پنجم از مثنوی معنوی براساس نسخه تصحیح شده نیکلسون
۲- مقاله یونگ در باب آنیما و آنیموس
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
تو این کشور مجری قانون موظفه، چون به قانون گذار جواب میده، قانون گذار موظفه چون به شهروند جواب میده،و شهروند موظفه، چون خودش مجری قانونه.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
معلومم شد که هیچ معلوم نشد
این یک پیپ نیست اثر جدید محمد مساوات که این روزها در سالن تئاتر مستقل اجرا میرود بی شک بهترین اثر در حال اجراست
این یک پیپ نیست را مساوات با الهام از نقاشی رنه مگریت و کتابی تحلیلی در باب همین نقاشی از میشل فوکو نوشته است
نقاشی مگریت نگاره ای که یک پیپ را نشان میدهد که متنی در زیر آن
(Ceci n'est une pipe) به معنای "این یک پیپ نیست" را کار کرده است جمله ای که در ظاهر با محتوای اثر متناقض است اما به واقع ... دیدن ادامه ›› کاملا صحیح است زیرا این یک پیپ واقعی نیست بلکه تصویری از یک پیپ است
اجرا با ایده های دیداری و شنیداری جذابی همراه است که نمونه ی آن را حداقل من تا به حال ندیده ام، فرمی که کاملا در اختیار محتواست،درامی معمایی که مخاطب را با چالش جالبی رو به رو میکند
کارگردان به مدد بازی خوب بازیگرانش، با اجرایی دقیق و حساب شده مخاطب را 100 دقیقه درگیر میکند و در میان پرده ها هم فرصتی برای استراحت به مخاطب نمیدهد و با رورانسی خلاقانه مخاطبش را مبهوت و متفکر به بیرون از سالن میفرستد
این یک پیپ نیست شاید از آدم هایی صحبت میکند که آنقدر حقایق را انکار کرده اند که چشم هایشان کور شده است یا چه کسانی که هستند اما انگار هیچگاه نبوده اند یا شاید از واقعیات متکثری صحبت میکند که هیچ کدام قطعیت ندارد و تماشاگر را به کشف روایت مستقل خود از حقیقت دعوت میکند روایتی که ممکن است با تردید همراه باشد؛تردید هایی در بودن یا نبودن
این یک پیپ نیست اثر جدید محمد مساوات که این روزها در سالن تئاتر مستقل اجرا میرود بی شک بهترین اثر در حال اجراست
این یک پیپ نیست را مساوات با الهام از نقاشی رنه مگریت و کتابی تحلیلی در باب همین نقاشی از میشل فوکو نوشته است
نقاشی مگریت نگاره ای که یک پیپ را نشان میدهد که متنی در زیر آن
(Ceci n'est une pipe) به معنای "این یک پیپ نیست" را کار کرده است جمله ای که در ظاهر با محتوای اثر متناقض است اما به واقع ... دیدن ادامه ›› کاملا صحیح است زیرا این یک پیپ واقعی نیست بلکه تصویری از یک پیپ است
اجرا با ایده های دیداری و شنیداری جذابی همراه است که نمونه ی آن را حداقل من تا به حال ندیده ام، فرمی که کاملا در اختیار محتواست،درامی معمایی که مخاطب را با چالش جالبی رو به رو میکند
کارگردان به مدد بازی خوب بازیگرانش، با اجرایی دقیق و حساب شده مخاطب را 100 دقیقه درگیر میکند و در میان پرده ها هم فرصتی برای استراحت به مخاطب نمیدهد و با رورانسی خلاقانه مخاطبش را مبهوت و متفکر به بیرون از سالن میفرستد
این یک پیپ نیست شاید از آدم هایی صحبت میکند که آنقدر حقایق را انکار کرده اند که چشم هایشان کور شده است یا چه کسانی که هستند اما انگار هیچگاه نبوده اند یا شاید از واقعیات متکثری صحبت میکند که هیچ کدام قطعیت ندارد و تماشاگر را به کشف روایت مستقل خود از حقیقت دعوت میکند روایتی که ممکن است با تردید همراه باشد؛تردید هایی در بودن یا نبودن
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
ضیافتی شریف
نمایش مفیستو اثر آریان منوشکین(اقتباس از رمانی به همین نام نوشته ی کلاوس مان)به کارگردانی مسعود دلخواه که این روز ها در تالار مولوی در حال اجراست،سرگذشت اعضای یک گروه تئاتری هامبورگی در میانه به قدرت رسیدن حزب ناسیونال سوسیالیست و به تبع آن هیتلر در آلمان است و داستان اعضای این گروه را در مواجهه با قدرت و قوانین تازه روایت میکند. این گروه تئاتری مجموعه‌ای متفاوت از آدم‌هایی با سلایق و جهت‌گیری‌های گوناگون را در برمی‌گیرد که در ابتدای نمایش مشغول اجرای نمایش “فاوست” هستند و قرارداد اجراییشان برای تمام سال اجرای همین نمایش است
مفیستو به گونه ای چگونگی به قهقرا رفتن یک جامعه را نشان میدهد، نمایش در دو پرده اجرا میشود که حدفاصل این دو پرده را یک آنتراکت پانزده دقیقه ای تشکیل می دهد
دکتر دلخواه در نگاهش به مفیستو با تغییراتی اندک در متن و میزانسن های چشمگیر اجرایی خوش سر و شکل،دیدنی و جذاب را برای مخاطب به نمایش می ... دیدن ادامه ›› گذارد که به سبب متن و قرابت هایی که اجرا با آنچه در یک بازه ی زمانی بر مردم گذشته است دارد ، مخاطب را به همذات پنداری با فضای شکل گرفته وا می دارد و یا به عبارت بهتر به قول دکتر دلخواه مفیستو نمایشنامه ای برای همه ی زمان ها به حساب می آید نمایشنامه ای که اجرای آن به سبب شخصیت های گوناگون سخت و دشوار به نظر می رسد که دلخواه به خوبی از پس کارگردانی آن برمی آید
استفاده از مایه های موزیکال و همچنین اپرایی در نمایش و طراحی درست آن ،چیزی که متاسفانه کمتر تماشاگر ایرانی آن را تجربه کرده است سبب حفظ ریتم مناسب و عدم خستگی مخاطب از این نمایش سه ساعت و نیمه می شود
دکتر دلخواه با انتخاب دقیق بازیگران خود از میان بیش از 700 متقاضی حضور در نمایش و ترکیب آن با بازیگرانی حرفه ای چون مرتضی اسماعیل کاشی، تمام ممارست و تلاش خود را به کار بسته است تا تیمی یکدست و پرشور گردهم آورد
پس از پایان اجرا و هنگام رورانس، میتوان شور و شوق و حال خوب بازیگران را به خوبی دید که این حال خوب چه در طول اجرا و چه در پایان اجرا در مخاطب نیز تجلی می یابد همیشه بر این عقیده بوده ام که هر وقت حال بازیگر روی صحنه خوب باشد و از اجرای نمایشش لذت ببرد و برای آن شور و شوق داشته باشد این حس به مخاطب اثر نیز منتقل می شود
مفیستو اگر بهترین اجرای سال نباشد، بی شک یکی از بهترین های امسال است
دیدن مفیستو را از دست ندهید
نمایش مفیستو اثر آریان منوشکین(اقتباس از رمانی به همین نام نوشته ی کلاوس مان)به کارگردانی مسعود دلخواه که این روز ها در تالار مولوی در حال اجراست،سرگذشت اعضای یک گروه تئاتری هامبورگی در میانه به قدرت رسیدن حزب ناسیونال سوسیالیست و به تبع آن هیتلر در آلمان است و داستان اعضای این گروه را در مواجهه با قدرت و قوانین تازه روایت میکند. این گروه تئاتری مجموعه‌ای متفاوت از آدم‌هایی با سلایق و جهت‌گیری‌های گوناگون را در برمی‌گیرد که در ابتدای نمایش مشغول اجرای نمایش “فاوست” هستند و قرارداد اجراییشان برای تمام سال اجرای همین نمایش است
مفیستو به گونه ای چگونگی به قهقرا رفتن یک جامعه را نشان میدهد، نمایش در دو پرده اجرا میشود که حدفاصل این دو پرده را یک آنتراکت پانزده دقیقه ای تشکیل می دهد
دکتر دلخواه در نگاهش به مفیستو با تغییراتی اندک در متن و میزانسن های چشمگیر اجرایی خوش سر و شکل،دیدنی و جذاب را برای مخاطب به نمایش می ... دیدن ادامه ›› گذارد که به سبب متن و قرابت هایی که اجرا با آنچه در یک بازه ی زمانی بر مردم گذشته است دارد ، مخاطب را به همذات پنداری با فضای شکل گرفته وا می دارد و یا به عبارت بهتر به قول دکتر دلخواه مفیستو نمایشنامه ای برای همه ی زمان ها به حساب می آید نمایشنامه ای که اجرای آن به سبب شخصیت های گوناگون سخت و دشوار به نظر می رسد که دلخواه به خوبی از پس کارگردانی آن برمی آید
استفاده از مایه های موزیکال و همچنین اپرایی در نمایش و طراحی درست آن ،چیزی که متاسفانه کمتر تماشاگر ایرانی آن را تجربه کرده است سبب حفظ ریتم مناسب و عدم خستگی مخاطب از این نمایش سه ساعت و نیمه می شود
دکتر دلخواه با انتخاب دقیق بازیگران خود از میان بیش از 700 متقاضی حضور در نمایش و ترکیب آن با بازیگرانی حرفه ای چون مرتضی اسماعیل کاشی، تمام ممارست و تلاش خود را به کار بسته است تا تیمی یکدست و پرشور گردهم آورد
پس از پایان اجرا و هنگام رورانس، میتوان شور و شوق و حال خوب بازیگران را به خوبی دید که این حال خوب چه در طول اجرا و چه در پایان اجرا در مخاطب نیز تجلی می یابد همیشه بر این عقیده بوده ام که هر وقت حال بازیگر روی صحنه خوب باشد و از اجرای نمایشش لذت ببرد و برای آن شور و شوق داشته باشد این حس به مخاطب اثر نیز منتقل می شود
مفیستو اگر بهترین اجرای سال نباشد، بی شک یکی از بهترین های امسال است
دیدن مفیستو را از دست ندهید
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
استاد میدانم "زمستان است "امیدوارم روزی" تفنگت را زمین بگذار"گفتن هایت راه چاره ای بشود بر این مرز و بوم و باشد که روزی "دستان "موسیقی را بفشاریم ، که تا آن زمان ما "دلشدگان " "جام تهی "سر میکشیم و "یاد ایام "میکنیم
عجیب است که وقتی صدای "ربنا"ی یک مملکت، کسی که همیشه ناله ی "مرغ سحر" سر میداد، نفسش میگیرد، یک مشت اراجیف نویس، میگویند "فقط سرما خورده است،"ای امان"......اما تو به جای آنکه "فریاد "کشی و از این بی صفتان به تنگ آیی،لبخند میزنی و آنها را به سکوتی، همچون "سکوت شب" میهمان میکنی که اینان "رسوای دل"اند و تو " مرغ خوشخوان " و چه نادان که فکر میکنند "بی همزبان"تویی
آری،سرت سلامت استاد که بی همگان بسر شود "بی تو بسر نمی شود"شاید این "معمای هستی "است که فکر میکنند میشود "پیام نسیم"را نشنید، بیا باز هم بخوان : ببار ای "بارون "ببار، تا شاید "بوی باران "برای همه ممد حیات شود و مفرح ذات،چه آنان که میگویند"ساز خاموش"،چه ما که شنونده ی "سرود مهر"توییم،بدان که ما "دوش دوش"تو ایستاده ایم واز "سر عشق" رو به "آسمان عشق، آن "آستان جانان "" آهنگ وفا "سر میدهیم ، تا که شاید او "باده عشق"در جام ما ریزد، تا "آرام جان"شود.
یکم ... دیدن ادامه ›› مهرماه،اول پاییز، زادروز "سرو چمان"موسیقی ایران ، که بارها ما را در زیر این "گنبد مینا"به "ضیافت""غوغای عشقبازان"دعوت کرده و برایمان "بهار دلکش"را تصویر کرده است ،بر ایران زمین مبارک باد.
به راستی که راه دشواری است شجریان بودن.....
عجیب است که وقتی صدای "ربنا"ی یک مملکت، کسی که همیشه ناله ی "مرغ سحر" سر میداد، نفسش میگیرد، یک مشت اراجیف نویس، میگویند "فقط سرما خورده است،"ای امان"......اما تو به جای آنکه "فریاد "کشی و از این بی صفتان به تنگ آیی،لبخند میزنی و آنها را به سکوتی، همچون "سکوت شب" میهمان میکنی که اینان "رسوای دل"اند و تو " مرغ خوشخوان " و چه نادان که فکر میکنند "بی همزبان"تویی
آری،سرت سلامت استاد که بی همگان بسر شود "بی تو بسر نمی شود"شاید این "معمای هستی "است که فکر میکنند میشود "پیام نسیم"را نشنید، بیا باز هم بخوان : ببار ای "بارون "ببار، تا شاید "بوی باران "برای همه ممد حیات شود و مفرح ذات،چه آنان که میگویند"ساز خاموش"،چه ما که شنونده ی "سرود مهر"توییم،بدان که ما "دوش دوش"تو ایستاده ایم واز "سر عشق" رو به "آسمان عشق، آن "آستان جانان "" آهنگ وفا "سر میدهیم ، تا که شاید او "باده عشق"در جام ما ریزد، تا "آرام جان"شود.
یکم ... دیدن ادامه ›› مهرماه،اول پاییز، زادروز "سرو چمان"موسیقی ایران ، که بارها ما را در زیر این "گنبد مینا"به "ضیافت""غوغای عشقبازان"دعوت کرده و برایمان "بهار دلکش"را تصویر کرده است ،بر ایران زمین مبارک باد.
به راستی که راه دشواری است شجریان بودن.....
فهیمه تردست (fahimetardast)
تیوال این کاربر
پروفایل
دنبال
از ۰۳ اسفند ۱۳۹۲
سرت سلامت استاد که بی همگان بسر شود "بی تو بسر نمی شود"
فرزام جان واقعا عالی بود خیلی عالی بود بسی لذت بردم از دلنوشته زیبات
فرزام جان واقعا عالی بود خیلی عالی بود بسی لذت بردم از دلنوشته زیبات
۰۲ مهر ۱۳۹۴
دوست‌دارم
پاسخ
عاالی ، مرسی..حقیقتا استاد ، جانِ جهان و نور چشم آواز و موسیقی ایران هستند..شجریان شدن و شجریان ماندن راه دشوار که نه ، بهتر بگوئیم محال است..سایه ی محمدرضا شجریان بر سر موسیقی مستدام و تمام عشق و احترام مان نثار ایشان و همایون شجریان و تمام بزرگان موسیقی ایران
@مهدی....
ممنون لطف دارید، بله شجریان بودن و شجریان ماندن سخت است...
ممنون لطف دارید، بله شجریان بودن و شجریان ماندن سخت است...
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
سینمای ما سینمای جالبیه، سینمایی که مظلومه و هر کسی میرسه بهش لگدی میزنه، سینمایی که آتشش می زنند، فیلم هایش را عده ای نان به نرخ روز خور از پرده میکشن پایین، سینمای ما ستاره هاش رو مفت مفت از دست میده، کاری میکنه "تارا"که " زن آسیابان" بود خسته از توقیف،بگذارد و برود بعد در دیاری غیر از میهنش، نامزد وزارت فرهنگ شود!! نه فقط "تارا" بلکه "قیصر" که ستاره ی پر فروغی بود به هر دلیل منطقی یا غیر منطقی جایش در سینمای ایران خالی میماند، در سینمای عجیب غریب ایران، فیلمسازی را از فیلم ساختن محروم میکنند یا نمیگذارند هیچ یک از فیلم هایش رنگ پرده ببیند ،
در سینمای ایران بعضی ها که پرده ی سینما را پاره میکردند و در صف تماشای فیلم به مردم ناسزامیگفتند"معراجی"میشوند،در سینمای ما نمیگذارند استعداد جوانش حتی بگوید "عصبانی نیستم "،جلوی دهانش را میگیرد تا مبادا کسی صدایش را بشنود، دریغ از اینکه بانوی فیلمسازی که "قصه ها"ی خوبی را به تصویر میکشد به این جماعت گفت که "هیچ فیلمی تو کمد نمیمونه
در این سینما حال بزرگان هم زیاد خوب نیست، خالق "هامون " که روزی با "اجاره نشین ها"میخندید امروز درگیر "اشباح"شده است، خالق "ناخدا خورشید " به همراه ناخدای کشتی اش، کنار اسکله نشسته و ترجیح میدهد نگاه کند،خالق "سگ کشی"همچون "باشو غریبه ی کوچک"همسفر با"مسافران" "وقتی همه خوابیم "زیر "رگبار" وطن را ترک میگوید تا "شاید وقتی دیگر" برگردد،خالق"گوزن ها"که خیلی ها او را "رییس" میدانند به"مترو پل"قناعت کرده
اما
امروز سینمای ایران با وجود این مشکلات و معضلات، هنوز ... دیدن ادامه ›› زنده است و پویا و هنوز میدرخشد
چون در "زیر پوست شهر"در این " شهر زیبا " هنوز مردی هست که "درباره الی " سخن میگوید و تصمیم میگیرد این ریسمان ناامیدی را به یک "جدایی" میهمان کند،هنوز "اسب حیوان نجیبی است" هرچند "ناصرالدین شاه آکتور سینما" پیر شده است اما "هیچ" جای ناامیدی نیست،همچون "سوته دلان نباید بود،زیرا هنوز میتوان از " تنگنا " گذشت و در زیر " آسمان زرد کم عمق" "طعم گیلاس" را چشید،با "آبادانی ها" در "شب های روشن"سینما قدم زد و "نفس عمیق" کشید، میتوان "روبان قرمز"ی را به "بادکنک سفید"ی زد و به دست کودکی داد، در "باغ های کندلوس" قدم زد و با "آواز گنجشک ها" رقصید،هنوز میتوان به "اشکان و انگشتر متبرک" دل بست و در "فصل باران های موسمی" از کسی پرسید "در دنیای تو ساعت چند است؟" و بگوید "سیزده"
روز سینمایی که در روز های سخت، باز هم حرف برای گقتن دارد، با یک روز تاخیر به همه ی علاقه مندان و دست اندرکاران سینما مبارک.
در سینمای ایران بعضی ها که پرده ی سینما را پاره میکردند و در صف تماشای فیلم به مردم ناسزامیگفتند"معراجی"میشوند،در سینمای ما نمیگذارند استعداد جوانش حتی بگوید "عصبانی نیستم "،جلوی دهانش را میگیرد تا مبادا کسی صدایش را بشنود، دریغ از اینکه بانوی فیلمسازی که "قصه ها"ی خوبی را به تصویر میکشد به این جماعت گفت که "هیچ فیلمی تو کمد نمیمونه
در این سینما حال بزرگان هم زیاد خوب نیست، خالق "هامون " که روزی با "اجاره نشین ها"میخندید امروز درگیر "اشباح"شده است، خالق "ناخدا خورشید " به همراه ناخدای کشتی اش، کنار اسکله نشسته و ترجیح میدهد نگاه کند،خالق "سگ کشی"همچون "باشو غریبه ی کوچک"همسفر با"مسافران" "وقتی همه خوابیم "زیر "رگبار" وطن را ترک میگوید تا "شاید وقتی دیگر" برگردد،خالق"گوزن ها"که خیلی ها او را "رییس" میدانند به"مترو پل"قناعت کرده
اما
امروز سینمای ایران با وجود این مشکلات و معضلات، هنوز ... دیدن ادامه ›› زنده است و پویا و هنوز میدرخشد
چون در "زیر پوست شهر"در این " شهر زیبا " هنوز مردی هست که "درباره الی " سخن میگوید و تصمیم میگیرد این ریسمان ناامیدی را به یک "جدایی" میهمان کند،هنوز "اسب حیوان نجیبی است" هرچند "ناصرالدین شاه آکتور سینما" پیر شده است اما "هیچ" جای ناامیدی نیست،همچون "سوته دلان نباید بود،زیرا هنوز میتوان از " تنگنا " گذشت و در زیر " آسمان زرد کم عمق" "طعم گیلاس" را چشید،با "آبادانی ها" در "شب های روشن"سینما قدم زد و "نفس عمیق" کشید، میتوان "روبان قرمز"ی را به "بادکنک سفید"ی زد و به دست کودکی داد، در "باغ های کندلوس" قدم زد و با "آواز گنجشک ها" رقصید،هنوز میتوان به "اشکان و انگشتر متبرک" دل بست و در "فصل باران های موسمی" از کسی پرسید "در دنیای تو ساعت چند است؟" و بگوید "سیزده"
روز سینمایی که در روز های سخت، باز هم حرف برای گقتن دارد، با یک روز تاخیر به همه ی علاقه مندان و دست اندرکاران سینما مبارک.
@شکوه حدادی ممنون، چه خوب که دوست داشتید :)
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
دیالوگ ماندگار (بسیار ویژه):
تارا(سوسن تسلیمی):عشقی که از گورستان شروع بشه قبلا مرده...
چریکه تارا - بهرام بیضایی - 1358
********************
نایی(سوسن تسلیمی) : (خطاب به باشو) سیاه که هیسی، لالم که هیسی، اسمم که ناری... هر
آدمی زایی یه اسمی داره، ... دیدن ادامه ›› اونی که ناره غول صحرایه!
باشو غریبه ی کوچک - بهرام بیضایی - 1365
"""""""""""""""""""
کیان(سوسن تسلیمی) : بچه ای میاد...هیچ کس منتظرش نیست...هیچ کس از آمدنش خوشحال
نیست....و اون خودش نمیدونه....
شاید وقتی دیگر - بهرام بیضایی - 1366
منبع : سینمانگار
#############
میدونم هیاهوی جشنوارست...میدونم شاید کسی یادش نباشه....ولی حیف واقعا....حیفه یادمون بره که دیروز 18 بهمن تولد بانو سوسن تسلیمی بود....از بهترین بازیگران تاریخ سینمای ایران...یادآور روزهای خوب سینمای ایران....یادآور نایی زنی که نمیخواست باشو غریبه باشد او خود باشو را فیلمی انسانی میداند برای صلح و دوستی و ستایش عشق...یادآور تارا که برای پس گرفتن مرد تاریخی به جدال با موج ها برخاست....یادآور کیان و ویدا که به تعبیر خود سوسن تسلیمی دو روی یک سکه اند
کوتاه درباره ی سوسن تسلیمی :
سوسن تسلیمی (زاده ۱۳۲۸، رشت) بازیگر و کارگردان ایرانی تئاتر و سینما است. برخی وی را بهترین
بازیگر زن تاریخ سینمای ایران می‌نامند. پدرش خسرو تسلیمی (مدیر تولید و تهیه کننده)، مادرش منیره
آخوندنیا (تسلیمی) (بازیگر) و برادرش سیروس تسلیمی (بازیگر) هر سه از چهره‌های عرصهٔ فیلم و تئاتر
می‌باشند.
سوسن تسلیمی فعالیت در تئاتر را از سال ۱۳۵۰ آغاز کرد و در ضمن تحصیلات خود را در سال ۱۳۵۲ در
رشته تئاتر از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به پایان رساند و با داریوش فرهنگ (بازیگر و
کارگردان) ازدواج کرد که این ازدواج به جدایی انجامید. تسلیمی قبل از سینما به عنوان بازیگر تئاتر فعال
بود و با گروه «بازیگران شهر»، «تئاتر پیاده» و تئاتر«چهار سو» و کارگردانانی چون داریوش فرهنگ، هرمز
هدایت، مهدی هاشمی، بیژن مفید و بهرام بیضایی همکاری می‌کرد آخرین تئاترش مرگ یزد گرد بود و در
سال 1359از تئاتر شهر اخراج کردند و قرار داد استخدامی او را لغو کردند.
فعالیت سینمایی او با بازی در فیلم چریکه تارا (بهرام بیضایی) در سال ۱۳۵۷ شروع شد که بازی او در
این فیلم، در جشنواره سن سباستین مورد تقدیر قرار گرفت.در گیرودار جنگ ایران و عراق، تسلیمی ایده
فیلم باشو غریبه کوچک را در طرح کوتاهی، با بیضایی در میان می‌گذارد و او هم که در آن زمان دراندیشه
ساخت فیلمی درباره بچه‌ها بوده، آن را می‌پذیرد و پرورش میدهد. باشو غریبه کوچک، در سال ۱۳۶۹ و
در زمانی که سوسن تسلیمی در سوئد به سر می‌برد، پس از پنج سال توقیف، اکران شد.برای جلوگیری
از سانسور فیلم باشو غریبه کوچک تسلیمی مجبور بوده‌است طوری بدود که بدن او زیاد تکان نخورد.
تسلیمی در سال ۱۳۶۶ به کشور سوئد مهاجرت کرد. او در سوئد نیز به فعالیت های تئاتری و سینمایی
خود ادامه داد....از سال ۱۹۹۹ میلادی تا ۲۰۰۲ میلادی جزو هیئت مدیره انیستیتوی فیلم سوئد که
مهمترین مرکز تصمیم گیرندهٔ فیلم سوئد است بود.وی در سال ۲۰۰۲ جایزه شخصیت ممتاز فرهنگی
کشور سوئد را دریافت کرده‌است و همچنین نامزد پست وزارت فرهنگ سوئد در کابینه سایه از سوی
حزب بوروژواها(حزب پیروز درانتخابات سوئد) بود. و هم اکنون در وزارت فرهنگ سوئد از اعضای هیئت
مشاورین تئاتر می‌باشد. همچنین تدریس بازیگری نیز از فعالیت‌های وی در سوئد است.و نمایشنامه‌های
زیادی در سرتاسر سوئد اجرا کرده‌است که اکثر آنها به زبان سوئدی اجرا شده‌اند.
در سال ۱۳۷۰ اولین تئاتر خود در سوئد به نام «مدآ» که کارگردانی و نوشتن متن و بازی آن همه به
عهدهٔ خود او بود را به روی صحنه برد که این نمایش نامه در واقع از آثار کلاسیک یونان اقتباس شده بود و
خود با کمک ماسک‌های مختلف آن را بازی کرد. او از سال ۱۹۹۹ میلادی دیگر در تئاتر بازی نکرد.
منبع:ویکی پدیا
%%%%%%%%%%
نزدیک به دو دهه است که جای سوسن تسلیمی در سینمای ایران خالیست....هر چند که او در سوئد
هم موفق عمل کرده اما خب برایش هنوز مخاطب هموطنش چیز دیگریست....او با انبوهی از فیلم های
توقیفی از ایران خارج شد...بیضایی پس از دریافت جایزه ای برای فیلم باشو آن را به سوسن تسلیمی
تقدیم کرد و علت رفتن او را بی مهری ها عنوان کرد...
تارای سینمای ایران...بانو سوسن تسلیمی..... تولدت با یک روز تاخیر مبارک....
تارا(سوسن تسلیمی):عشقی که از گورستان شروع بشه قبلا مرده...
چریکه تارا - بهرام بیضایی - 1358
********************
نایی(سوسن تسلیمی) : (خطاب به باشو) سیاه که هیسی، لالم که هیسی، اسمم که ناری... هر
آدمی زایی یه اسمی داره، ... دیدن ادامه ›› اونی که ناره غول صحرایه!
باشو غریبه ی کوچک - بهرام بیضایی - 1365
"""""""""""""""""""
کیان(سوسن تسلیمی) : بچه ای میاد...هیچ کس منتظرش نیست...هیچ کس از آمدنش خوشحال
نیست....و اون خودش نمیدونه....
شاید وقتی دیگر - بهرام بیضایی - 1366
منبع : سینمانگار
#############
میدونم هیاهوی جشنوارست...میدونم شاید کسی یادش نباشه....ولی حیف واقعا....حیفه یادمون بره که دیروز 18 بهمن تولد بانو سوسن تسلیمی بود....از بهترین بازیگران تاریخ سینمای ایران...یادآور روزهای خوب سینمای ایران....یادآور نایی زنی که نمیخواست باشو غریبه باشد او خود باشو را فیلمی انسانی میداند برای صلح و دوستی و ستایش عشق...یادآور تارا که برای پس گرفتن مرد تاریخی به جدال با موج ها برخاست....یادآور کیان و ویدا که به تعبیر خود سوسن تسلیمی دو روی یک سکه اند
کوتاه درباره ی سوسن تسلیمی :
سوسن تسلیمی (زاده ۱۳۲۸، رشت) بازیگر و کارگردان ایرانی تئاتر و سینما است. برخی وی را بهترین
بازیگر زن تاریخ سینمای ایران می‌نامند. پدرش خسرو تسلیمی (مدیر تولید و تهیه کننده)، مادرش منیره
آخوندنیا (تسلیمی) (بازیگر) و برادرش سیروس تسلیمی (بازیگر) هر سه از چهره‌های عرصهٔ فیلم و تئاتر
می‌باشند.
سوسن تسلیمی فعالیت در تئاتر را از سال ۱۳۵۰ آغاز کرد و در ضمن تحصیلات خود را در سال ۱۳۵۲ در
رشته تئاتر از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به پایان رساند و با داریوش فرهنگ (بازیگر و
کارگردان) ازدواج کرد که این ازدواج به جدایی انجامید. تسلیمی قبل از سینما به عنوان بازیگر تئاتر فعال
بود و با گروه «بازیگران شهر»، «تئاتر پیاده» و تئاتر«چهار سو» و کارگردانانی چون داریوش فرهنگ، هرمز
هدایت، مهدی هاشمی، بیژن مفید و بهرام بیضایی همکاری می‌کرد آخرین تئاترش مرگ یزد گرد بود و در
سال 1359از تئاتر شهر اخراج کردند و قرار داد استخدامی او را لغو کردند.
فعالیت سینمایی او با بازی در فیلم چریکه تارا (بهرام بیضایی) در سال ۱۳۵۷ شروع شد که بازی او در
این فیلم، در جشنواره سن سباستین مورد تقدیر قرار گرفت.در گیرودار جنگ ایران و عراق، تسلیمی ایده
فیلم باشو غریبه کوچک را در طرح کوتاهی، با بیضایی در میان می‌گذارد و او هم که در آن زمان دراندیشه
ساخت فیلمی درباره بچه‌ها بوده، آن را می‌پذیرد و پرورش میدهد. باشو غریبه کوچک، در سال ۱۳۶۹ و
در زمانی که سوسن تسلیمی در سوئد به سر می‌برد، پس از پنج سال توقیف، اکران شد.برای جلوگیری
از سانسور فیلم باشو غریبه کوچک تسلیمی مجبور بوده‌است طوری بدود که بدن او زیاد تکان نخورد.
تسلیمی در سال ۱۳۶۶ به کشور سوئد مهاجرت کرد. او در سوئد نیز به فعالیت های تئاتری و سینمایی
خود ادامه داد....از سال ۱۹۹۹ میلادی تا ۲۰۰۲ میلادی جزو هیئت مدیره انیستیتوی فیلم سوئد که
مهمترین مرکز تصمیم گیرندهٔ فیلم سوئد است بود.وی در سال ۲۰۰۲ جایزه شخصیت ممتاز فرهنگی
کشور سوئد را دریافت کرده‌است و همچنین نامزد پست وزارت فرهنگ سوئد در کابینه سایه از سوی
حزب بوروژواها(حزب پیروز درانتخابات سوئد) بود. و هم اکنون در وزارت فرهنگ سوئد از اعضای هیئت
مشاورین تئاتر می‌باشد. همچنین تدریس بازیگری نیز از فعالیت‌های وی در سوئد است.و نمایشنامه‌های
زیادی در سرتاسر سوئد اجرا کرده‌است که اکثر آنها به زبان سوئدی اجرا شده‌اند.
در سال ۱۳۷۰ اولین تئاتر خود در سوئد به نام «مدآ» که کارگردانی و نوشتن متن و بازی آن همه به
عهدهٔ خود او بود را به روی صحنه برد که این نمایش نامه در واقع از آثار کلاسیک یونان اقتباس شده بود و
خود با کمک ماسک‌های مختلف آن را بازی کرد. او از سال ۱۹۹۹ میلادی دیگر در تئاتر بازی نکرد.
منبع:ویکی پدیا
%%%%%%%%%%
نزدیک به دو دهه است که جای سوسن تسلیمی در سینمای ایران خالیست....هر چند که او در سوئد
هم موفق عمل کرده اما خب برایش هنوز مخاطب هموطنش چیز دیگریست....او با انبوهی از فیلم های
توقیفی از ایران خارج شد...بیضایی پس از دریافت جایزه ای برای فیلم باشو آن را به سوسن تسلیمی
تقدیم کرد و علت رفتن او را بی مهری ها عنوان کرد...
تارای سینمای ایران...بانو سوسن تسلیمی..... تولدت با یک روز تاخیر مبارک....
سوسن تسلیمی و چشمان جادویی ...
انگاری سرنوشت جمعی ایرانیان را با غم و حسرت فقدان سرشته اند......نبود کسی یا چیزی که باید باشد و نیست......باید میشد و نشده و....
افسوس که نیست...افسوس که رفت ....
چریکه تارایش را خیلی بعدها دیدم.....اما کیان شاید وقتی دیگر و نایی باشو ، از دوران مدرسه تو ذهن و قلبم جای گرفته...... و شیوه ای که عمو بهرام در فیلم هایش داشت ...بدون اینکه ذره ای از کارگردانی سر دربیاورم دوست داشته ام از همان ده یازده سالگی......
مرسی فرزام جان ..تولدش مبارک
انگاری سرنوشت جمعی ایرانیان را با غم و حسرت فقدان سرشته اند......نبود کسی یا چیزی که باید باشد و نیست......باید میشد و نشده و....
افسوس که نیست...افسوس که رفت ....
چریکه تارایش را خیلی بعدها دیدم.....اما کیان شاید وقتی دیگر و نایی باشو ، از دوران مدرسه تو ذهن و قلبم جای گرفته...... و شیوه ای که عمو بهرام در فیلم هایش داشت ...بدون اینکه ذره ای از کارگردانی سر دربیاورم دوست داشته ام از همان ده یازده سالگی......
مرسی فرزام جان ..تولدش مبارک
ممنون،از توجهت ابرشیر عزیز....
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
چقدر این کار خوب بود...
چقدر این میکائیل شهرستانی فوق العادست...
چقد خوشحال و خرسند شدم از دیدن این کار به شدت زیبا در کنار دوستان خوب گل تیوالی...
چقد جای هر کی نیمد خالی بود...
چقد کار تاخیر داشت و در کنار دوستان تیوالی نفهمیدیم چه جوری گذشت...
چقد بغض قشنگ و نابی بود بغضی که با شازده کوچولو داشتم...
چقد این اشک ها رو دوس داشتم...
چه جمعه ی خوبی شد...
چقد هوا سرد بود در سالن :)) ...
چقد دوس دارم دوباره ببینم این کار درخشان رو...
تشکر از آقای میکائیل شهرستانی و همه ی کسانی که باعث و بانی اجرای این داستان خوانی زیبا شدند :)
چقدر این میکائیل شهرستانی فوق العادست...
چقد خوشحال و خرسند شدم از دیدن این کار به شدت زیبا در کنار دوستان خوب گل تیوالی...
چقد جای هر کی نیمد خالی بود...
چقد کار تاخیر داشت و در کنار دوستان تیوالی نفهمیدیم چه جوری گذشت...
چقد بغض قشنگ و نابی بود بغضی که با شازده کوچولو داشتم...
چقد این اشک ها رو دوس داشتم...
چه جمعه ی خوبی شد...
چقد هوا سرد بود در سالن :)) ...
چقد دوس دارم دوباره ببینم این کار درخشان رو...
تشکر از آقای میکائیل شهرستانی و همه ی کسانی که باعث و بانی اجرای این داستان خوانی زیبا شدند :)
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
دیشب به تماشای برف سرخ. به کارگردانی ژاله صامتی نشستم،کاری که به نظرم نوعی ادای دین به تئاتر مملکت بود.نمایشی که همه چیز دارد از تعزیه و سیاه بازی بگیرید تا کلىوپاترا و آنتیگونه ،هم از تماشاگر خنده می گیرد هم او را به تامل وامیدارد و هم ممکن است تماشاگر رو تحت تاثیر قرار بده و او را به اشک بیاندازد.
متن قوی کار و بازی های تاثیر گذار دو بازیگر کاربلد و طراحی صحنه ی درست و همچنین کارگردانی خوب خانم صامتی باعث شده شاهد یک اجرای قوی و تاثیر گذار باشیم.نوع روایت نمایش نشان از شخصی بودن نمایش است برای درک کامل این قضیه کافیه تا به آوای تیوال خانم صامتی در مورد این نمایش گوش بدید،همین شخصی بودن نمایشه که باعث شده با یک کارگردانی حساب شده و بازی های درست،تبدیل به نمایشی ملموس و تاثیر گذار بشه.بسیار خوشحالم که تماشای این تئاتر رو از دست ندادم و پیشنهاد میکنم اگه هنوز صندلی خالی برای این دو سانس وجود داره،دیدن این کار رو از دست ندید.این کار پر از حس خوبه و به معنی واقعی کلمه به من که چسبید.
در پایان سپاس فراوان از خانم صامتی و دست اندر کاران این نمایش متاسفانه مهجور که شب خوبی رو برایم ساختند.
#####
هر موقع برف سرخ از آسمون بباره،بخت سیاه اهل هنر هم باز میشه.
متن قوی کار و بازی های تاثیر گذار دو بازیگر کاربلد و طراحی صحنه ی درست و همچنین کارگردانی خوب خانم صامتی باعث شده شاهد یک اجرای قوی و تاثیر گذار باشیم.نوع روایت نمایش نشان از شخصی بودن نمایش است برای درک کامل این قضیه کافیه تا به آوای تیوال خانم صامتی در مورد این نمایش گوش بدید،همین شخصی بودن نمایشه که باعث شده با یک کارگردانی حساب شده و بازی های درست،تبدیل به نمایشی ملموس و تاثیر گذار بشه.بسیار خوشحالم که تماشای این تئاتر رو از دست ندادم و پیشنهاد میکنم اگه هنوز صندلی خالی برای این دو سانس وجود داره،دیدن این کار رو از دست ندید.این کار پر از حس خوبه و به معنی واقعی کلمه به من که چسبید.
در پایان سپاس فراوان از خانم صامتی و دست اندر کاران این نمایش متاسفانه مهجور که شب خوبی رو برایم ساختند.
#####
هر موقع برف سرخ از آسمون بباره،بخت سیاه اهل هنر هم باز میشه.
آوای تیوال رو گوش دادم و الان متوجه شدم منظورتون از شخصی بودن کار چیه!
بله منم همینطوری فکر میکنم!
احتمالا چون از دل برآمده بوده این چنین به دل همه نشسته:)
احتمالا چون از دل برآمده بوده این چنین به دل همه نشسته:)
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
دیالوگ ماندگار:
لیلا(لیلا حاتمی): تازه می بینم آدم چقدر می تونه یکی رو دوست داشته باشه.
حالا می فهمم که عشقم می تونه مثل
یه موجود زنده رشد کنه، بزرگ بشه ...
#####
لیلا (لیلا حاتمی): ته دلم به خودم میگم اگه رضا دوستم داشته باشه
یه زن دیگه براش مهم نیست.
فقط بهش یه بچه میده. فرقی ... دیدن ادامه ›› نکرده عشقمون سر جاشه ...
*******
لیلا (لیلا حاتمی): کى باور مى‌کنه من اینجا منتظرم شوهرم از خواستگارى برگرده؟!
........
لیلا - داریوش مهر جویی - 1376
تولد یگانه لیلای سینمای ایران. "لیلا حاتمی" . مبارک
لیلا(لیلا حاتمی): تازه می بینم آدم چقدر می تونه یکی رو دوست داشته باشه.
حالا می فهمم که عشقم می تونه مثل
یه موجود زنده رشد کنه، بزرگ بشه ...
#####
لیلا (لیلا حاتمی): ته دلم به خودم میگم اگه رضا دوستم داشته باشه
یه زن دیگه براش مهم نیست.
فقط بهش یه بچه میده. فرقی ... دیدن ادامه ›› نکرده عشقمون سر جاشه ...
*******
لیلا (لیلا حاتمی): کى باور مى‌کنه من اینجا منتظرم شوهرم از خواستگارى برگرده؟!
........
لیلا - داریوش مهر جویی - 1376
تولد یگانه لیلای سینمای ایران. "لیلا حاتمی" . مبارک
@David:مجنون رو بهش فکر نکرده بودم،ولی الان که گفتی فک نکنم بهتر از شکیبایی بزرگ مجنون داشته باشیم!
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
دیالوگ ماندگار :
محمود شایان (همایون ارشادی): خستگی باستانی، خستگی موروثی، ذره ذره از تنم به در میشود.
آرامش پربار این درخت به من هم سرایت کرده است. خوبم، خوشم؛ کجام؟ هیچ جا! نیمه شب است یا
نزدیک سحر؟ نمی‌دانم! انگار در مکثی خالی میان دو دقیقه پرهیاهو نشسته‌ام؛ میان بی‌نهایت گذشته و
بی‌نهایت فردا. و نگاهم خیره به عنکبوتی است که صبور و آرام، توری نازک می‌بافد.
درخت گلابی - داریوش مهرجویی - 1376
محمود شایان (همایون ارشادی): خستگی باستانی، خستگی موروثی، ذره ذره از تنم به در میشود.
آرامش پربار این درخت به من هم سرایت کرده است. خوبم، خوشم؛ کجام؟ هیچ جا! نیمه شب است یا
نزدیک سحر؟ نمی‌دانم! انگار در مکثی خالی میان دو دقیقه پرهیاهو نشسته‌ام؛ میان بی‌نهایت گذشته و
بی‌نهایت فردا. و نگاهم خیره به عنکبوتی است که صبور و آرام، توری نازک می‌بافد.
درخت گلابی - داریوش مهرجویی - 1376
کیانا برنج کار، محمد کریمی جعفری، گلبو لطفی، مینا ابراهیمی، علی عبدالرحیم، عمو فرهاد قصه ها، گلنوش و *مرضیه* این را
دوست دارند
به شدت قاب های ماندگار و زیبایی داره...
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
دیالوگ ماندگار:
تقدیم به پیمان لسان عزیز:
حاجی(عطاالله مقدس) : شما چه نسبتی با اون آقا داری؟
زن(مژگان فرامرزی) : هیچی!
حاجی(عطاالله مقدس) : پس چرا سوار ماشین اش شدی؟
زن(مژگان فرامرزی) : قربون شکلت! اگه من سوار نشم، تو خرج منو میدی؟
دایره - جعفر پناهی (1378)
تقدیم به پیمان لسان عزیز:
حاجی(عطاالله مقدس) : شما چه نسبتی با اون آقا داری؟
زن(مژگان فرامرزی) : هیچی!
حاجی(عطاالله مقدس) : پس چرا سوار ماشین اش شدی؟
زن(مژگان فرامرزی) : قربون شکلت! اگه من سوار نشم، تو خرج منو میدی؟
دایره - جعفر پناهی (1378)
گلنوش، مینا ابراهیمی، manimoon، علی عبدالرحیم، مصطفی بیگ محمدی، پیمان لسان، عمو فرهاد قصه ها و آیدا طاهرزاده این را
دوست دارند
این فیلم واقعگرایی عریانش و فیلمبرداری بی نظیرش یکی از نقاط اوج سینمای معاصر ایرانه که متأسفانه نه فرصت اکران یافت و نه حتی مجال گرفتن تندیس "بهترین فیلم" رو از جشن خانه ی سینما پیدا کرد.
واقعا حیف...
واقعا حیف...
مرسی فرزام جان ...
حاجی های فیلمای جعفر پناهی دوست داشتنین کلا!
حاجیِ طلای سرخ که عشق بود D: :))
حاجی های فیلمای جعفر پناهی دوست داشتنین کلا!
حاجیِ طلای سرخ که عشق بود D: :))
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
دیالوگ ماندگار:
بکستر (جک لمون) : «آینه... شکسته.»
فرن کوبلایک(شرلی مک کین) : «آره، میدونم. اینجوری دوسش دارم. همونجوری منو نشون میده که احساس میکنم.»
آپارتمان (The Apartment) - بیلی وایلدر - 1960
بکستر (جک لمون) : «آینه... شکسته.»
فرن کوبلایک(شرلی مک کین) : «آره، میدونم. اینجوری دوسش دارم. همونجوری منو نشون میده که احساس میکنم.»
آپارتمان (The Apartment) - بیلی وایلدر - 1960
جناب قدیری نیا، ممنون از دیالوگای خوبی که به اشتراک میذارید :)
نمیدونم از چه منبعی استفاده می کنید
ولی خب این هم منبع خوبیه:
http://bestdialog.persianblog.ir/
تقدیم به شما و همه دوستانی که علاقه مندن :)
نمیدونم از چه منبعی استفاده می کنید
ولی خب این هم منبع خوبیه:
http://bestdialog.persianblog.ir/
تقدیم به شما و همه دوستانی که علاقه مندن :)
جناب قدیری نیا، چقد خوب که خودتون مینویسید
به هر حال ممنون
اشتراکای خوبین واقعا
:)
به هر حال ممنون
اشتراکای خوبین واقعا
:)
لطف دارید شما دست فیلمنامه نویساش درد نکنه!
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
دیالوگ ماندگار:
مکس (با صدای مرحوم فیلیپ سیمور هافمن): وقتی جوون بودم دوست داشتم هر کس دیگه‌ای باشم به جز خودم.
دکتر برنارد گفت اگر توی یک جزیره تنها بودم، مجبور می‌شدم به همنشینی با خودم عادت کنم. گفت باید با خودم کنار بیام.
با تمام عیب و نقص‌ها، ما خودمون عیب و نقص‌ها را انتخاب نمی‌کنیم. اونا بخشی از وجود ما هستند و باید باهاشون کنار بیایم.
۲۰۰۹ (Mary And Max ) انیمیشن مری و مکس - آدام الیوت
مکس (با صدای مرحوم فیلیپ سیمور هافمن): وقتی جوون بودم دوست داشتم هر کس دیگه‌ای باشم به جز خودم.
دکتر برنارد گفت اگر توی یک جزیره تنها بودم، مجبور می‌شدم به همنشینی با خودم عادت کنم. گفت باید با خودم کنار بیام.
با تمام عیب و نقص‌ها، ما خودمون عیب و نقص‌ها را انتخاب نمی‌کنیم. اونا بخشی از وجود ما هستند و باید باهاشون کنار بیایم.
۲۰۰۹ (Mary And Max ) انیمیشن مری و مکس - آدام الیوت
مینا ابراهیمی، گلبو لطفی، فائزه، مریم عظیمی، محمدحسین فرحی، رومینا خلج هدایتی، پرند محمدی، گلنوش لطفی و buick این را
دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
امروز تولد مرد شماره یک آواز ایران زمین است.
موسیقی این سرزمین "بی تو بسر نمی شود " استاد بی همتای موسیقی...
"ربنا"یت همیشه گوش نواز است چه از بلندگوی تلویزیون باشدچه از بلندگوی موبایل و کامپیوتر یا هر جای دیگر...
تو برای ایران و ایرانی چو "مرغ خوشخوان" نغمه های پرشور سر دادی...
از "مرغ سحر" خواستی ناله سر کند.اما...
با "دل شدگان" خواندنت ما را جمع مستان غزلخوان کردی...
با ما "سخن عشق" گفتی...
"آه باران"... ما "بوی باران" را با تو استشمام کردیم تا ما هم با تو بخوانیم: ببار ای بارون ببار...
از "قاصدک" ... دیدن ادامه ›› خواستی برود آنجا که او را منتظرند...
آری. این روز ها همچون "زمستان" هوا بس ناجوانمردانه سرد است.اما ایران "سرای امید" است...
تو همیشه "فریاد" ایران زمینی..
استاد موسیقی ایران.محمدرضا شجریان. تولدت مبارک.پاینده وبرقرار باشی...
موسیقی این سرزمین "بی تو بسر نمی شود " استاد بی همتای موسیقی...
"ربنا"یت همیشه گوش نواز است چه از بلندگوی تلویزیون باشدچه از بلندگوی موبایل و کامپیوتر یا هر جای دیگر...
تو برای ایران و ایرانی چو "مرغ خوشخوان" نغمه های پرشور سر دادی...
از "مرغ سحر" خواستی ناله سر کند.اما...
با "دل شدگان" خواندنت ما را جمع مستان غزلخوان کردی...
با ما "سخن عشق" گفتی...
"آه باران"... ما "بوی باران" را با تو استشمام کردیم تا ما هم با تو بخوانیم: ببار ای بارون ببار...
از "قاصدک" ... دیدن ادامه ›› خواستی برود آنجا که او را منتظرند...
آری. این روز ها همچون "زمستان" هوا بس ناجوانمردانه سرد است.اما ایران "سرای امید" است...
تو همیشه "فریاد" ایران زمینی..
استاد موسیقی ایران.محمدرضا شجریان. تولدت مبارک.پاینده وبرقرار باشی...
"تو همیشه فریاد ایران زمینی.."
جدأ خوب شده.خیلی خوبه.تولدشون مبااااااااااااااارک :)
جدأ خوب شده.خیلی خوبه.تولدشون مبااااااااااااااارک :)
ممنون خانم لطفی
درود بر شما خانم ثانی گرامی و سروده های زیبای شما...
درود بر شما خانم ثانی گرامی و سروده های زیبای شما...
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
بارونو دوست دارم هنوز تو خلوت پیاده رو
پرسه ی پاییزی ما،مرداد داغ دست تو
از:یغما گلرویی
اومدن فصل دوست داشتنی پاییز مبارک.
پرسه ی پاییزی ما،مرداد داغ دست تو
از:یغما گلرویی
اومدن فصل دوست داشتنی پاییز مبارک.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
برایم داستان مرد جوانی را بیان کرد، که عاشق ستاره ای بود. بازوانش را در کناره های دریا به طرف ستاره دراز می کرد و او را پرستش می نمود. درباره او آرزوها در سر می پرورانید و تمام افکارش را به سوی او گردانیده بود. اما نمی دانست، یا خیال می کرد می داند که یک آدم نمی تواند ستاره ای را در آغوش کشد، او گمان می کرد که سرنوشت او دوست داشتن ستاره است. بدون امیدواری با این افکار و با سوز و گداز عشق ساده خودش طرح قصیده ای را ریخت که باید خود را اصلاح و تزکیه نماید.
اما تمام خوابهای او پر از ستاره بود؛ شبی در کنار دریا بالای صخره ی مرتفعی نشسته بود و ستاره را نظاره می کرد و عشق ستاره او را از پای درآورده بود. دفعتاً از شدت درد و هجران خیزی برداشت و خود را در هوا به پای ستاره پرتاب کرد، اما در موقع پریدن باز یک لحظه اندیشید، بدیهی است این امر محال است و در کنار دریا بر سنگها سرنگون شد و متلاشی گشت. او ندانسته بود که دوست داشتن یعنی چه. اگر در هنگام پرش ایمان محکمی به انجام آرزوی خود می داشت، تا ستاره رسیده و به وصال او نایل آمده بود.
او می گفت:
- عشق نباید تمنا کند، نباید هم التماس کند، عشق باید چنان قوی گردد تا مبدل به حقیقتی گردد، و به جای اینکه مجذوب شود، مجذوب کند.
« دِمیان - هرمان هسه »
این کتاب به شدت پیشنهاد میشود...
اما تمام خوابهای او پر از ستاره بود؛ شبی در کنار دریا بالای صخره ی مرتفعی نشسته بود و ستاره را نظاره می کرد و عشق ستاره او را از پای درآورده بود. دفعتاً از شدت درد و هجران خیزی برداشت و خود را در هوا به پای ستاره پرتاب کرد، اما در موقع پریدن باز یک لحظه اندیشید، بدیهی است این امر محال است و در کنار دریا بر سنگها سرنگون شد و متلاشی گشت. او ندانسته بود که دوست داشتن یعنی چه. اگر در هنگام پرش ایمان محکمی به انجام آرزوی خود می داشت، تا ستاره رسیده و به وصال او نایل آمده بود.
او می گفت:
- عشق نباید تمنا کند، نباید هم التماس کند، عشق باید چنان قوی گردد تا مبدل به حقیقتی گردد، و به جای اینکه مجذوب شود، مجذوب کند.
« دِمیان - هرمان هسه »
این کتاب به شدت پیشنهاد میشود...
فوق العادست این کتاب.من این موضوع رو یادم نبود ابرشیر عزیز.دیگه تو فیلم هامون هم هست که ارادتم به کتاب دمیان و فیلم "هامون" بیشتر شد.
مرسی گفتی...
مرسی گفتی...
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
دیالوگ ماندگار:
ناصرالدین شاه (عزت الله انتظامی): « این سینوگراف؛ عکس متحرک چه افاقه ای دارد؟! »
امیرکبیر (داریوش ارجمند): « اگر نیت یک ساله دارید برنج بکارید، اگر نیت ده ساله دارید درخت غرس کنید، اگر نیت صد ساله دارید آدم تربیت کنید ... سینماتوگراف آدم تربیت می کند ...»
ناصرالدین شاه آکتور سینما-محسن مخملباف-1370
روز ملی سینما با چند روز تاخیر گرامی باد.
ناصرالدین شاه (عزت الله انتظامی): « این سینوگراف؛ عکس متحرک چه افاقه ای دارد؟! »
امیرکبیر (داریوش ارجمند): « اگر نیت یک ساله دارید برنج بکارید، اگر نیت ده ساله دارید درخت غرس کنید، اگر نیت صد ساله دارید آدم تربیت کنید ... سینماتوگراف آدم تربیت می کند ...»
ناصرالدین شاه آکتور سینما-محسن مخملباف-1370
روز ملی سینما با چند روز تاخیر گرامی باد.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
پیشنهاد موسیقی:
1)
20000 سنتور زیر دریا
اثری از: پدرام درخشانی
از آلبوم: رومی ۳
http://beeptunes.com/track/3460207
2)
ناز پرستو
اثری از : دریا دادور
http://www.irane7000saale.com/mp3-Iran-7000/Iran-Zamin/Naaz-Parastou-Irane7000saale-com.mp3
3)
با ستاره ها
همایون شجریان
از آلبوم:با ستاره ها
http://dl.irmp3.ir/data/song/Homayoun_Shajarian-Ba_Setareh_Ha-(WWW.IRMP3.IR).mp3
1)
20000 سنتور زیر دریا
اثری از: پدرام درخشانی
از آلبوم: رومی ۳
http://beeptunes.com/track/3460207
2)
ناز پرستو
اثری از : دریا دادور
http://www.irane7000saale.com/mp3-Iran-7000/Iran-Zamin/Naaz-Parastou-Irane7000saale-com.mp3
3)
با ستاره ها
همایون شجریان
از آلبوم:با ستاره ها
http://dl.irmp3.ir/data/song/Homayoun_Shajarian-Ba_Setareh_Ha-(WWW.IRMP3.IR).mp3
خواهش میکنم خانم لطفی
امیدوارم دوست داشته باشید...
امیدوارم دوست داشته باشید...
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
دیالوگ ماندگار:
اسـتـنـلــی(مــارلـون بـرانــدو):مـیـدونـی شـانـس چـیـه؟ شـانـس ایـنـه کـه بـاور داشـتـه بـاشــی کــه خـوش شــانــســی!
اتوبوسی به نام هوس(1951)-A Streetcar Named Desire-الیا کازان
مارلون براندو درباره ی کاشفش گفته است: ((او بهترین کارگردانیست که یک بازیگر ممکن است از خدا بخواهد))
تولد الیا کازان"رئالیست پر افتخار سینما"."کاشف مارلون براندوی کبیر" مبارک.
اسـتـنـلــی(مــارلـون بـرانــدو):مـیـدونـی شـانـس چـیـه؟ شـانـس ایـنـه کـه بـاور داشـتـه بـاشــی کــه خـوش شــانــســی!
اتوبوسی به نام هوس(1951)-A Streetcar Named Desire-الیا کازان
مارلون براندو درباره ی کاشفش گفته است: ((او بهترین کارگردانیست که یک بازیگر ممکن است از خدا بخواهد))
تولد الیا کازان"رئالیست پر افتخار سینما"."کاشف مارلون براندوی کبیر" مبارک.
ببخشید اینجا می نویسم؛ خواهش می کنم پیشنهاد بنده را در مورد سانسور های تیوال مطالعه بفرمایید و البته "ریش سفیدی" کنید.
این فیلم با شخصیت های بی نظیر مارلون براندو و ویوین لی تا ابد جاودانه و خارق العاده هستش.
فیلمی برای همه ی دوران...
فیلمی برای همه ی دوران...
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۵۵۸,۰۰۰ نفر
+۲۸,۶۳۰ برنامه
+۹,۰۰۰,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۷,۶۱۹ برگه
۹,۷۷۵ آلبوم
۵,۶۱۶ پادکست
