بنده اغتقادی ندارم که کارگردان، عوامل و همه محاطبینی که دوست داشتن نفهمن، و نظرات اکثر دوستان رو در حد وقتم جستجو کردم؛ متاسفانه استدلال مرتبطی با آنچه روی صحنه دیدم پیدا نکردم، به نظرم کار یک ایده یک خطیه که مدام تکرار میشه و در دل داستان بی سر وتهی گیر میکنه و الکن میمونه.
لطفا شما که کار رو ظاهرا دوست داشتین برای من توضیح بدین در مورد کار، صادقانه خیلی خوشحال میشم اگه بفهمم کار رو، فهمی که باعث بشه کار معنادار بشه، فهمی که به فرم جذاب وکارگردانی خوب کار معنا بده.

خانم ضمیری عزیز با تقدیم احترام.
"ترک سالن" اغلب -به قول علما- مفسده‌هایی به همراه داره به‌ویژه برای اونایی که میانه ردیف و یا ردیف‌های بالاتر هستند (بدتر ترکیب همزمان ایناست) با توجه به فاصله بسیار کم و غیراستاندارد ردیف صندلی‌ها تو اکثر سالن‌های نمایش که انگار تماشاگران دارند بغل هم صحنه رو تماشا می‌کنند تا عزیزی پاش به تراز همکف برسه معلوم نیست چند نفر رو لگدمال کرده باشه. تازه اگه در خروجی در موقعیت غیراستاندارد جلوی دید باشه که با باز کردن مقدار زیادی صدا و نور وارد سالن خواهد شد اگر هم خروجی با راهرویی در پشت سالن باشه صدای کفش‌های پاشنه بلند باید تحمل بشه در همه حالات فوق گروه بازیگرها هم در معرض اخلال در تمرکز هستند. این برای یک خروج بود با بیشتر شدن احتمالی ناراضیان دیگه فاتحه حضار خونده می‌شه. منظورم اینه که ترک سالن هم عموما خیلی گزینه سهل‌الوصولی نیست اگه واقعا کسی از اجرا خوشش نیاد باید تا می‌تونه صبر و تحمل پیشه کنه ولی اون گزینه‌هایی که شما قید کردید و حالات کاملا دست‌بالا و اولترایی دارن به نظر چاره‌ای جز ترک نمی‌مونه. ولی حتی کار با گوشی با نور کم و هندزفری و دلداری ... دیدن ادامه ›› گرفتن یواشکی از بغل‌دستی گزینه‌های قطعا مردودی هستند و ترک سالن حتی شده از وسط سن گذشت و کلفتی هم بار بازیگر کرد ارجح هست چون نهایتا یک دقیقه طول می‌کشه ولی اقسام بالا تا آخر بقیه رو اذیت می‌کنه.
در مورد فلاش‌زدن‌های متوالی "روی صحنه" بهتره این فرهنگ جا بیفته که گروه‌های اجرایی قبلا در صفحه رزرو و خرید بلیت و همینطور خود سالن انتظار و بروشور اجرا هشدار لازم رو قید کنن.

برای من هم پیش اومده که با نمایشی روبرو بشم که واقعا آزاردهنده بوده که متاسفانه در بسیاری از موارد حتی امکان خروج از سالن وجود نداره این قضیه در نمایشهای طولانی تر مشکل زا تر هست

قطعا خیلی بهتره قبل از انتخاب نمایش اطلاعاتی در خصوص موضوع داشته باشیم تا اگر موضوع آزارمون میده اصلا اون کارو انتخاب نکنیم تا مجبور نشیم با خروج ازسالن ( در مواردی که باید از روی سر چند نفر رد بشی که از سالن خارج بشی ) هم تمرکز تماشاگران و هم بازیگران رو به هم بزنیم
در خصوص گوش کردن به موزیک حتی با نور کم موبایل :اینکه منه نوعی از یه کار خوشم نیومده دلیل نمیشه که بخوام دیگران رو اذیت کنم .خوشم نمیاد تحمل میکنم تا کار تمام بشه
من معتقدم دیگران مسئول مشکل من نیستن که حالا چون اعصابم به هر دلیل خورده حالا نزارم اونا هم یه تاترو با آرامش ببینن

پاراگراف اول عالی بود :)

بیشتر نمایشنامه خوانی بود تا اجرا

حتی به نظرم رو خوانی، هیچ لحن دراماتیکی وجود نداشت.