آینده مال خانه بدوش هاست، دیالوگی که از زبان شخصیت آستروک بیان می شود، خلاصه ایی از کلیت اثر در این دیالوگ نهفته! همه شخصیت حتی اگر سقفی بالای ... دیدن ادامه ›› سر خود داشته باشند، مانند موریس که صاحب سه خانه است، یا خانم املاک که در هتل زندگی می کند، و زوج مادلن و اتین، همگی آواره و خانه بدوش هستند، تراس هم دردی را دوا نمی کند، در نهایت شخصیت ها به عملی می رسند، به مانند لحظه ی پایانی که با گفتن "بریم"، باز اتفاقی نمی افتد.
در مجموع کار رو دوست داشتم،بازی جناب ساعتچیان بیشتر به دلم نشست.خسته نباشید.
پی نوشت: امان از دست تماشاگرانی که حین دیدن نمایش خوراکی میل می کنند.

خسته نباشید به کلیه ی عوامل این نمایش پر محتوا. انتخاب من برای دیدن این نمایش حضور احمد ساعتچیان بود و بسیار از انتخاب خود راضی ام .نه تنها ایشان بلکه الیکا عبدالرزاقی و مهدی بجستانی بازی های بسیار درخشانی از خود ارائه می کنند.اما احمد ساعتچیان بسیار من را سر ذوق آؤرد و تا کنون چنین اجرایی از ایشان ندیده بودم. حضورشان غنیمتی است بر صحنه تئاتر. نمایش بر گرفته از نمایشنامه ی مشهور مده آ است که در این متن در شهری بنام سن مدار زندگی می کند و زندگی ملال آوری را در کنار همسر خود سپری می کند. نگاه نویسنده کاملا امروزی و کمدی ست اما در دل اثر مفاهیم و دیگاههای خود را به زیبایی گنجانده و تغییر نگاه تاریخی به شخصیت مده آ بارزترین نکته ی این نمایشنامه است. اگر کسی علاقمند به دنیای نمایش باشد و یا در این حرفه فعالیت می کند قطعا از این نمایش لذت خواهد برد،