در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال گروه تئاتر آرتمسفر | دیوار
S3 > com/org | (HTTPS) 78.157.41.91 : 18:05:14
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
ایستگاه پایانی نمایش پینوکیو در سالن مولوی
سه شنبه ساعت ١٩
امیرمسعود فدائی و امیر مسعود این را خواندند
زهره مقدم و محمدمهدی قاسمی این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
چهار اجرای پایانی
دوشنبه دو اجرایی ١٦:٣٠ و ١٩
متاسفانه تمدید نمیشود
محمدمهدی قاسمی این را دوست دارد
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
اطلاعیه

عمارت هنری تو، بدینوسیله به اطلاع می رساند ساعت جلسه نقد و بررسی نمایش ارزنده پینوکیو بدلیل شرایط ناخواسته از ساعت چهاربه شش بعدازظهر روز شنبه ٢٣آذرماه تغییر کرد‌.

متعاقبا از کلیه مدعوین و عوامل به دلیل این تغییر عذر خواهی می گردد.

با احترام
عمارت هنری تو
@Plato.to
امیرمسعود فدائی این را خواند
محمدمهدی قاسمی این را دوست دارد
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
اطلاع رسانی
با سلام خدمت همه ی مخاطبین تیوال
روز شنبه ساعت ١٦ الی ١٨
جلسه نقد و بررسی به همراه عوامل اجرا در خانه فرهنگ تُ برگزار می شود و
ورود برای همه ی عزیزان آزاد است
منتقدین : سرکار خانم سپیده شمس و آقایان محمد حسین خدایی و حامد اصغرزاده
مجری: پیروز میرزایی
آدرس :بلوار کشاورز، خیابان دائمی،پ ٣
هفت اجرای پایانی
تا ٢٦ ام
جمعه و دوشنبه دو اجرایی
——————————
متاسفانه تمدید نمیشود
امیرمسعود فدائی و رضا تهوری این را خواندند
محمدمهدی قاسمی این را دوست دارد
پس ایشالا توی یه سالن دیگه دوباره اجرا برید که ما دوباره بیایم ببینیم.
۲۷ آذر ۱۳۹۸
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
صرفا جهت آگاهی
با سلام خدمت مخاطبین تیوال
در دو روز گذشته بارها با این جمله مواجه شدیم که چرا بازیگرانتان رفتند!!!!
امروز در اینستاگرام تبلیغی دیدم
از یک نمایش که در عمارت نوفل اجرا می رود و بازیگران اجرای ما روی آن تگ شده اند
نمیدانم این بی اخلاقی تبلیغاتی و کاری به قصد انجام شده یا نه
اما جهت آگاهی بخشیدن به مخاطبین عزیز نمایش "پینوکیو" به کارگردانی اوشان محمودی در سالن مولوی هفته ی آخر اجرای خود را سپری میکند و هیچ نسبتی با هیچ ... دیدن ادامه ›› اجرایی ندارد
و نه بازیگری گذاشته رفته است و نه هیچ حاشیه ای این چنینی هرچند که همیشه گفته ایم تماشاچی تئاتر باهوش است
اما وظیفه خود دانستیم که نسبت به این بی اخلاقی عکس العمل نشان دهیم
با تشکر از همراهی شما
همانطور که می دانید و همه تیوالیها هم بهتر از من میدانند از 17 آذر ماه نمایشی به نام مدرسه پینوکیو در عمارت نوفل لوشاتو به صحنه رفته که این تشابه اسمی باعث اتفاقاتی شده که ذکر کردید
۲۰ آذر ۱۳۹۸
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید


نگاهی به نمایش «پینوکیو» کاری از اوشان محمودی
چرا دروغ می‌گوییم؟
احسان صارمی

 
دروغ چیست؟ این شاید تنها پرسشی است که هنر پاسخش نمی‌دهد. هنر مدام دروغ را بازنمایی می‌کند؛ حتی این اتهام افلاطونی را هم به جان می‌خرد ... دیدن ادامه ›› که اثر هنری خود یک دروغ است. هنر دروغ را نشان‌مان می‌دهد اما نمی‌گوید دروغ چیست. همان چیزی که همگی نسبت به آن ابراز انزجار می‌کنیم اما بدان مجهزیم؛ گویی بدون آن نمی‌توانیم به بهشت‌های در دسترس پا بگذاریم. انگار بدون دروغ زندگی برای‌مان جهنم می‌شود. دروغ مستمسکی است برای رهایی از قیود دست‌وپاگیر درستکاری. به اطراف‌مان نگاه می‌کنیم همه‌چیز را دروغین می‌یابیم. خانه‌ها و معماری‌های‌شان، شاید زیبا به نظر رسند ولی هر آن ممکن است فرو بریزد. اصلا همین خانه انگار بدل به عنصر مجاز برای بیان دروغ شده است. بدون آنکه بگوییم دروغ چیست، دروغ را نشان می‌دهیم. مثل «پینوکیو» و آن ساختارش.نمایش روایت‌گر دو دختر است در مواجهه با یک خانه مرموز؛ خانه‌ای که شاید شما هم همانند شخصیت‌هایش دوست داشته باشید بدانید چه کسی یا کسانی در آن زندگی می‌کنند اما این معما مثل خوره وجود شخصیت‌ها را می‌خورد. بدل به جاسوسانی می‌شوند در پی کشف حقیقت خانه اما حقیقت آنان را به سمتی سوق می‌دهد که میان صدق و کذب دیگر نمی‌توان مرزی قائل شد. همه‌چیز درهم و برهم می‌شود. شخصیت‌ها در هم ادغام می‌شود تا جایی که دیگر شما دروغ را هم نمی‌توانید ببینید و از خودتان می‌پرسید پینوکیوی این نمایش چه کسی است. هر چند دو دالان دراز روبه‌روی خود مشاهده می‌کنید که آدم‌های نمایش، چپ و راست واردش می‌شوند اما دماغ کسی در این نمایش دراز نمی‌شود.
به نظر می‌رسد دروغ در «پینوکیو» مخدوش می‌شود. انگار این دروغ- که با پنهان‌کاری شخصیت‌ها همراه است- هم خود درگیر دورویی می‌شود. دروغ هم سردرگم می‌شود که در چه جهانی به سر می‌برد. چرا مدام آدم‌ها در هم ادغام می‌شوند؟ چرا مادرها یکی هستند و حتی زمانی می‌رسد که مادر، دختر می‌شود، پدر همسایه می‌شود، همسایه پلیس می‌شود و هنوز دالان‌های دراز سر جای خود هستند و نه شما و نه شخصیت‌ها نمی‌فهمند در آن خانه چه خبر است.اوشان محمودی یک ساختار پایه‌ریزی می‌کند که در آن صدق و کذب در هم بریزد. جای‌شان عوض شود. چون کلاف در هم پیچیده می‌شود و روایتی که قرار بود سرراست باشد، غامض می‌شود. انگار روایتی در کار نیست. روایت مدام تکرار می‌شود. مثل ابیاتی می‌ماند که از هر طرف بخوانی همان است. واژه‌ها همان واژه‌ها و ساختار همان ساختار؛ فقط مثل ساعت شنی هر از گاهی واژگون می‌شود و روز از نو و روزی از نو.
محمودی در «پینوکیو» جهانی را به تصویر می‌کشد که خبری از مطلق در آن نیست. به نظر می‌رسد کسی کشته شده است ولی چه کسی؟ هر کسی چیزی می‌گوید ولی ممکن نیست همه اینها دروغ باشد؟ اگر راست باشد چه؟ ولی راست چیست؟ راست چه شکلی است؟ اصلا در کدام اثر هنری مابه‌ازای امر دروغین، امر راستین را می‌توانید بیابید؟ اصلا از کجا که آنچه راستین می‌خوانند، راست باشد؟ «پینوکیو» در روایت چنین است. می‌بینیم و می‌گوییم «خُب دروغه» و نمی‌توانیم راستش را جایگزین کنیم؛ چون نمی‌دانیم دروغ چیست.
نمایش پینوکیو تا ٢٦ آذر در سالن مولوی
.
.
.
تمدید نمیشود!!!
امیرمسعود فدائی و امیر مسعود این را خواندند
محمدمهدی قاسمی این را دوست دارد
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
نمایش "پینوکیو" دو اجرایی شد
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
یادداشت کارگردان نمایش پینوکیو
با سلام خدمت مخاطبین تیوال
و تماشاچیان روز چهارشنبه ١٣ آذر
این یادداشت نه جنبه ی تبلیغاتی دارد نه اعتراضی،
چراکه در تمامی شب های اجرا تماشاگران تنهایمان نگذاشتند و این محبت تا الان ادامه دارد و اعتراض از این سو که جایی برای اعتراض نیست، چون مسئولی وجود ندارد که بتوان حق و حقوق از دست رفته را مطالبه کرد
ما میمانیم و مخاطبین
پس مخاطبین عزیز روز چهارشنبه ١٣ آذر از همه ی شما عذرخواهی میکنیم بابت صدای ناهنجار که هنگام شروع تا پایان نمایش در ... دیدن ادامه ›› سالن میپیچید.
از شما عذر خواهی میکنیم که بالای سر سالن تئاتر مولوی بدون هیچ هماهنگی با مرکز تئاتر و آقای حریری جشنی شبیه به پاتختی گرفته شده که از موسیقی های پخش شده مشخص نبود تودیع و معارفه است یا ختنه سوران
از ای ایران تا دل برم دل بر در سالن طنین انداز میشد
با توجه به اتفاق های رخ داده
گروه آرتمسفر
از تمامی عزیزانی که در این شب همراه ما بودند خواهشمند است با شماره ی ٠٩١٢٠٩٤٣٩٦٠ (روابط عمومی آرتمسفر) تماس گرفته و در شب های آینده مهمان این نمایش باشند
امیدواریم این اتفاق دیگر تکرار نشود و مسئولی هم پیدا شود و این تداخل را به عهده بگیرد
با تشکر
اوشان محمودی
فروش بلیت روزهای جدید نمایش پینوکیو شروع شده
با توجه به ایام سوگواری روز جمعه اجرا نخواهیم داشت
با تشکر از حمایت مخاطبین تیوال
هامین غفاری و علی عباسی این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
نویسنده بهنام دارابی
نوشته شده در سایت و صفحه ی اَنتِگره
دو دختر محصل، پدر  و مادر یکی از آن‌ها در یک جلسه‌ی بازجویی شرکت دارند تا در مورد ... دیدن ادامه ›› وقایع روز قتل توضیحاتی را ارائه بدهند.

چیدمان صحنه به‌گونه‌ای است که نیمرخ دکور و بازیگران قابل رؤیت است. دو مسیر به موازات یکدیگر و مابین چهار در ایجاد شده، که چپ و راست مسیرها را کیسه‌های پلاستیکی نازک (سلفون) پوشانده است. اولین نکته‌ی مؤثر در روند اجرا همین تزئین پلاستیکی صحنه است که به محض پراکنده شدن نور همچون دیواری شیشه‌ای بین وقایع صحنه و مخاطب عمل می‌کند و جهان مختص خودش را خلق می‌کند. همین پلاستیک‌ها به‌علت برخورد جریان هوای سالن و حرکت بازیگران در بین آن‌ها دچار اعوجاجی می‌شوند که سهم خیالی بودن جهان نمایش را دوچندان می‌کنند. تِم رنگی صحنه به واسطه‌ی رنگ مسیرها، لباس بازیگران و نور، معطوف به خاکستری است. ضمن این‌که از حضور هر عنصر زنده و پویا خودداری شده است. برای مثال توپ پلاستیکی دخترها در مشمعی پیچیده شده، یا این‌که کمتر صحنه‌ای وجود دارد تا شاهد خنده‌ی بازیگران باشیم. این نشانگان هرچند محدود، اما مشخصاً معطوف به هدف‌اند: جهان خیالی نمایش بسیار آزار دیده و افسرده است. این جهان مختص یکی از دو دختر است که عادت دارد چیزهای ناخوشایند زندگی‌اش را با خیالات خوشایند اما بعضاً بیمارگونه‌ی خود جایگزین کند. برای نگه داشتن مخاطب در مرز خیال و واقعیت متن نمایشی تو‌در‌تویی به نمایش درآمده است که ترفند آن برای دامن زدن به گم شدن در لابیرنتی که گفته شد، تکرار، حرکت در زمان به جلو و عقب، و دیدن واکنش‌های مختلف در موقعیت‌های ثابت است. این رویه تمام زمان نمایش را در بر می‌گیرد و هر بار وجه دیگری از نمایش کشف می‌شود. برای به تصویر کشیدن چنین متنی تمام شخصیت‌های نمایش بین چهار بازیگر تقسیم شده، که در طی یک یا دو ورود و خروج نقش خود را عوض می‌کنند و نقش پیشین را به دیگری می‌سپارند. به نوعی می‌توان گفت تسری لابیرنت متن است که بازی «کی‌ام؟ کی‌ام؟» را به راه می‌اندازد و بر شدّت لُغُزِ آن می‌افزاید.

چیزی که از ابتدا تا انتها به قوّت خود باقی می‌ماند ساختار نمایشنامه است که منطبق با ساختار نمایشی تریلرها پیش می‌رود. این نقطه‌ی قوّت در حدی هست که بتوان خرده اشکالاتی نظیر جایگیری نامناسب لاین‌های نوری یا بازی‌های با افت و خیز را تحت لوای آن به دیده‌ی اغماض نگریست.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
چند نکته
به دلیل شلوغی محدوده انقلاب و سالن مولوی و کم بودن جای پارک لطفا لطفا لطفا سی دقیقه زودتر به سالن مراجعه کنید
———————
به دلیل استقبال مخاطبین عزیز تعدادی بلیط خارج از ظرفیت در گیشه موجود می باشد
با تشکر
کاش به دلیل استقبال مخاطبین عزیز تعدادی بلیط خارج از ظرفیت در گیشه موجود نمی‌بود و چند شب اضافه‌تر اجرا می‌رفتید...
۰۸ آذر ۱۳۹۸
پریا جمعه بعد از اذان مغرب تئاتری اجرا نمیره! منم می‌خواستم لباس جدید پادشاه رو ببینم، نشد! شنبه وفات حضرت معصومه است.
۱۱ آذر ۱۳۹۸
نمیدونستم وفاته
مرسی امیرمسعود جان :)
۱۱ آذر ۱۳۹۸
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
با سلام خدمت کاربران تیوال و مخاطبین نمایش پینوکیو
خرید بلیت سه روز ابتدایی هفته ی آینده آغاز شده
گروه تئاتر آرتمسفر به پاس استقبال مخاطبین عزیز و شرایط اقتصادی حال حاضر که همه به آن آگاهیم تخفیف گروهی و تیوال پلاس را برای این نمایش در نظر گرفته
تا جبران کوچکی باشد در مقابل حمایت تماشاگران هنر تئاتر

ابتدا قبل از هر صحبتی از حضور تک تک عزیزانی که اجرا های گذشته این گروه را تنها نگذاشتند و تمامی صندلی های سالن را پر نموده اند کمال تشکر را داریم
لازم به ذکر است "تخفیف"خرید گروهی این نمایش برای سه روز آخر هفته ایجاد شده است
با تشکر

———————-

نیلوفر ثانی و میشا آشتیانی این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید


نقد و بررسی نمایش «پینوکیو» به نویسندگی و کارگردانی محمدرضا محمودی

مقتولی به نام فروپاشی

به قلم مجید اصغری، منتقد گروه تئاتراگزیت
ارزش‌گذاری منتقد: یک‌‌ونیم ستاره- قابل تامل

بی‌تردید شنیدن عنوان «پینوکیو» ما را به یاد همان شخصیت محبوب و دوست‌داشتنی کارتونی می‌اندازد ... دیدن ادامه ›› که از چوب ساخته شده و کم‌کم مراحل انسان واقعی شدن را طی می‌کند. در این مسیر هم دوستانی دارد و هم دشمنانی که دوستان او را به مسیری درست و شریف هدایت کرده و دشمنان به نیرنگ و دغل‌بازی. اما این شخصیت یک ویژگی جالب دارد که آن را از همه متمایز می‌کند و آن این که هر گاه دروغ می‌گوید، بینی‌ چوبی‌اش درازتر از حد معمول شده و رسوایش می‌کند. در نمایش محمودی نه پینوکیویی هست و نه انسان‌هایی چوبی اما مؤلفه‌های آن روایت در اثرش کارساز شده اند. به عنوان مثال دروغ و پنهان کاری در موقعیت‌های مختلف از زبان افراد گوناگون گفته شده اما عامل رسواکننده‌ای مانند بزرگ شدن بینی نیست که هدایت‌گر باشد. فرم تو در توی روایت نیز وضعیت را هم برای مخاطب و هم برای بازیگران پیچیده‌تر می‌کند. در این شرایط امید به رستگاری به حداقل خود رسیده و اساسا کارکردش را از بین می‌برد. چیزی که در انتهای این هزارتو می‌ماند چیزی نیست جز روزمرگی و عادت. همان مساله‌ای که محمودی به آن آگاهی داشته و از زبان یکی از بازیگران به آن اشاره می‌کند. گویی محمودی می‌خواهد تذکری به مخاطب دهد که خودش را در دام این هزارتو نینداخته و به وضعیت موجود عادت نکند. نقش‌ها مدام میان بازیگران عوض می‌شود. یکی گاه در جایگاه پلیسی سرکوب‌گر و مداخله‌جو در امور شخصی مردم قرار می‌گیرد و در لحظه‌ای بعد می‌شود متهمی که باید در مورد مسائل شخصی خود به یک بازجو جواب پس بدهد. بارها صحبت از قتل و کشته شدن فردی به میان می‌آید اما آیا فرم اجرایی در پی پیدا کردن قاتل دست و پا می‌زند؟ به هیچ وجه. آن چه برای مؤلف اهمیت داشته «روابط» است تا جنجال در پی یک ماجرای جنایی. یکی ظلم می‌کند و دیگری ظلم می‌پذیرد. یکی کمک می‌کند و در جواب محبت می‌بیند. یکی توپ می‌اندازد و توقع بازپس‌گیری آن را دارد. همه این‌ها در دو لاین نوری در نمایش رخ می‌دهند. لایه‌ای نزدیک به مخاطب و لایه‌ای دورتر از آن. مانند یک بزرگراه که دو لاین رفت و برگشت دارد. صحنه عمق نداشته و همه چیز در سطح اتفاق می‌افتد. میزانسن‌های تک‌بعدی جریان می‌یابند و فعل عادت‌سازی را به جریان می‌اندازند. دیالوگ‌ها در سطحی‌ترین حالات روزمره بیان شده و قرار نیست اطلاعات خاصی به مخاطب منتقل شود. این وضعیت مخاطب را وادار کرده تا بیشتر به جزییات دقت کرده بلکه در لابه‌لای پیچیدگی‌های این دو لاین اطلاعاتی از ماجرا نصیبش شود. این تشنه نگاه داشتن مخاطب با عادی‌سازی جواب داده و هر عنصر‌تازه به یک اکتشاف بزرگ می‌ماند. صحنه تنها شدن مادر با همکلاسی دخترش را به یاد بیاورید. در این صحنه آن دختر حقایقی را به مادر دوستش می‌گوید که گویی همان عامل بزرگ شدن بینی است. همان رسواکننده و همان هدایت‌گر. موقعی که می‌خواهد حقایق را مطرح کند مخاطب صدای‌شان را نمی‌شنود و تنها عامل بیرونی نمایش که صدایی مانند یک آژیر است از سوی کارگردان وارد فضا می‌شود. صدای آژیر مانع شنیدن حقایق شده اما به نکته‌ای منحصربه فرد در نمایش تبدیل می‌شود. ما به عنوان مخاطب با پلیس سرکوب‌گر وجوه مشترکی پیدا می‌کنیم. این که ظاهرا هر دو در مقامی قرار می گیریم که می‌خواهد دریابد که حقیقت ماجرا چیست. پلیس از متهمان می خواهد هر آن چه نمی توانند به زبان بیاورند را بنویسند یا نقاشی کنند. پس ما باید ناخواسته خود را در میان نقاشی‌هایی که روی سلفون‌هایی ظریف که هر آن احتمال پارگی در آن‌ها وجود دارد یافته و حقایق را دریابیم. نقاشی‌هایی که در پوستر و بروشور اثر آمده هم به ساده‌ترین و کودکانه‌ترین شکل ممکن کشیده شده‌ و کاربردی شده‌اند. نقش یک خانه و کودکانی که بازی می‌کنند. اما ماژیکی که با آن نقاشی می‌شود قرمز به رنگ خون بوده و پس از لحظاتی همه آن نقش‌ها مانند قطره‌های خون بر روی سلفون از هم می‌پاشند. دست آنان که نقاشی کشیده‌اند هم چنان قرمز می‌شود که گویی در یک جنایت و قتلی هولناک دست داشته‌اند. «فروپاشی» همان قتلی‌ست که رخ داده. دیگر نه خانواده‌ای هست و نه همسایه‌ی مهربانی. نه رابطه‌ای و نه رفاقتی. همه به مویی بند است مانند سلفونی که نمایش را احاطه کرده. این مهم در نمایش به فرم رسیده و جای تبریک به جناب محمودی دارد. قطعا دغدغه‌ای چنان مهم و خطیر با درایت، آگاهی و علم از خلاقیت‌های هنری این چنین مفید و کاربردی به بار می‌نشیند.
————————
لینک کامل متن بالا
https://www.tiwall.com/wall/post/221557
همکاران محترم گروه تئاتر آرتمسفر
با سلام و با تشکر از بازنشر نقد آقای مجید اصغری در صفحه‌تان. لازم به تذکر دیدم که اگر بخشی از نوشته‌ای را مورد استفاده قرار می‌دهید حتما آنرا ذکر کنید و لینک متن کامل را در اختیار خوانندگان بگذارید وگرنه زبانم لال خودمان نقش سانسورچی را با دست‌بردن در نوشته دیگران ایفا می‌کنیم.
با تشکر از توجه شما و با آرزوی اجراهای عالی

مهرداد خامنه‌ای
سرپرست گروه تئاتر اگزیت
۰۶ آذر ۱۳۹۸
ممنون از لطف شما.
موفق باشید دوستان عزیز
۰۶ آذر ۱۳۹۸
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
خرید بلیت سانس های انتهای هفته آغاز شده
همچنین تخفیف برای مشترکان تیوال پلاس ادامه دارد


امیرمسعود فدائی این را خواند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
سلام خدمت مخاطبین تیوال
ممنون از استقبال شما عزیزان
لازم به ذکر است تعداد محدودی بلیط خارج از ظرفیت در گیشه سالن نمایش موجود میباشد
با تشکر
روابط عمومی گروه تئاتر آرتمسفر
سارا ثقفی این را دوست دارد
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید