«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
از آقای عمارتفتی مجنون آن لیلی رو دیده بودم.. (روایتی مدرسه ای از لیلی ومجنون) ..
میخوام بگم دوست داران ادبیات با خیال راحت ببینند...
لحظات این کنسرت_تئاتر جزو عمر حساب نمیشه...
بسیار بسیاااار بسیاااار زیبا.. فاخر و دلنشین است..
نمایشنامه بونکر. بازی با کلمات (کلمه بازی منظورم نیست ) و درعین حال مهم نشان دادن عملکرد بسیار زیبا بود..
طراحی صحنه خوب بود . اختلاف سلیقه ها محترمه ..
طراحی لباس هم خوب بود . باز هم اختلاف سلیقه محترمه..
کارگردانی خوب بود .. اول نمایش اگر صحنه ثابت باشه مثلا تا جایی که دختراز پنجره به بونکر نگاه میکنه .. و از جایی که میفهمه دکتر زن و بچه داره تا کمی به آخر داستان . این بسیار کمک میکنه به تاثیر بصری و فهم نمایش ..
بازی ها فوق العاده حرفه ای هستند بخصوص آقای حمید رضا آذرنگ ..خانم سارا رسول زاده هم درخشیدند اما زیادی حواس جمع بود درحالیکه نقش حواس جمعی نداشت و این حس خوبی نمیداد..
نور پردازی و صدا شاید وجود نداشت اصلا یااگر بود شبیه طراحی صحنه طراحی شده بود..
پیشنهاد میکنم سبک سورئال و جنایی رو به این نمایش اضافه کنید ..
بیشتر تراژدی بود ..
اگر اسم امیر مهدی ژوله و الیکا عبدالرزاقی نبود رتبه این نمایش حداکثر ۲ بود .. نمایشنامه. کارگردانی. صحنه . لباس . نو و صدا همه بشدت ضعف دارند .. توصیه نمیکنم
این کار اصلا کمدی نیست ..
رئال با گاها کمدی سیاه .. زن و مردی که از شخصیت های دوست داشتنی جامعه نیستند و معمولی هم نیستند .. حالا شما اومدی برای این دو بازیگر بدترین نوع طراحی لباس موجود رو انجام دادی .. تو نمایشنامه هم که دوست داشتنی نیستن!! چطور انتظار دارید مردم ۹۰ دقیقه تماشا کنند ..
بدترین نوع طراحی دکور .. آهنگ ها و نوازندگی به استثنای فلوت گوش خراش و تن ریش کن .. ویولون بسیااااار طولانی . سهیل مستجابیان گاد بود یا دربان جهنم بود یا بابانوئل!! چه لباسی بود و چه شخصیتی حقیقتا.. برای مخاطب ارزش قائل باشید تا برای شما ارزش گذاری بشه . گورخرها وغیره که به کنار..