امشب نمایش ریالیسم مصنوعی رو دیدم.کارهای محمد برهمنی را چه در مقام کارگردان و بازیگر را چند سالی هست دنبال میکم و مطمینم که خوب از کار در می آد.‌.در این نمایش هم بازی برهمنی رو از بقیه بیشتر دوست داشتم.
درباره ی نمایش هم بگم که وقتی ورودی دادن و پاهام رسیدن تو سالن با صحنه ای مواجها شدم همچون نایت کلوپ های خفن اون ور آب و موزیکی که پخش میشد نصور کردم که باید ریتم نمایش تند باشه که چنین نبود...
کارگردان نمایش ایمان اسکندری تا امشب کاری ازش ندیده بودم و در جاهایی خلاقیتش رو میشد دید...
بازی اسماعیل گرجی بسیار شبیه بود به نمایش سیزیف و بقیه بازیگرها هم خوب بودند ولی در کل بازها باور پذیر نبودند و به نظرم نیازی نبود که اسماعیل گرجی در پایان نمایش شعر بخونه و میبایست نمایش قبل از اون تمام میشد.
شاید با دیدن یک بار این نمایش نشه قضاوت درستی کرد و بار دوم بهتر بشه این نمایش سخت رو درک کرد..‌

بعد از هفته ها یک نمایش خوب دیدم.
با اینکه امروز با یک ساعت تاخیر نمایش شروع شد اما ارزش صبوری برای دیدنش رو داشت.
کارگردانی ، طراحی صحنه ، نور پردازی و صدا ، بازی های چشم نواز و نمایشنامه نوشته شده برای این اجرا بسیار حرفه ای و زیبا نوشته شده بود.
بازی همه ی هنرمندان عالی بود ولی بار نمایش رو ندا جبرئیلی بر دوش داشت.
سپاس بی کران از تمامی دست اندرکاران این نمایش...
ما خیلی خسته ایم...

محمد مساوات بودن یعنی خلاقیت داشتن.
نمایش شکوفه های گیلاس با اینکه دیالوگ هاش نوشتاری بود ولی بسیار حیرت انگیز و زیبا اجرا شد.
بازی ها که همش حرکت بدن بود حساب شده ، طراحی صحنه بی نظیر و موسیقی گوش نواز و از همه مهمتر کارگردانی فوق تصور.
این سومین کار محمدمساوات بود که تا حالا دیدم.بی پدر، بیگانه در خانه و شکوفه های گیلاس .
و این آخری زیباترین بود از دید من.
دمتون .گرم...

فرآیند نمایشی که باید با دقت دید و تحلیلش کرد.
تلخ بود و گزنده و نا امید..
پر بود از میزانسن ...
چه پیدا و پنهان نشانه گذاری شده بود نمایش..
اعتراضی که به وضعیت حال و امروز ماست.
دری که توسط آقای کا از ابتدا تا انتهای نمایش حمل میشد نشانه چی بود؟
شاید امید......
دم همه ی بچه های این نمایش گرم...

با افتخار تمام ،امشب برای دومین بار تو این چند شب اجرای ۱۹۸۹ رو دیدم و چقدر لذت بردم از دیدن بچه های دوست داشتنی و اجرای خفن شون...‌
ایمان و محسن و مصطفا و مصی دوست داشتنی..سپاس فراوان از این شبهای زیبا که ساختید.❤❤❤❤
بیگانه اینجاس، بیگانه اینجاس، این کابوس مثه یه رویاس...

یه آبی بزن به سر و صورتت
که خدا داره میاد ببینتت..!!!!

مارادونا....
قهرمان بودن تاوان داره...
امشب نمایش زیبای مارادونا رو دیدم.چقدر به دل نشست.بازیها عالی،نورپردازی عالی، قصه ی عالی...چقدر تصاویر زیبایی ساخته شد که کیف کردم.
چقدر ماردونا بهانه ای خوبی بود واسه اعتراض به وضعیت بد گرفتار آمده مردم.
تنها نقطه ی که نفهمیدم قطع پیاپی نور صحنه و شروع دوباره با روشن شدنش بود.تا اونجایی که میدونم با قطع نور صحنه ارتباط بین تماشاگر و نمایش از بین میره .من چندبار دچار اشتباه شدم که تصور کردم نمایش تمام شده...شاید داستان همچین کاری رو لازم داشته...
ولی بازم میگم که نمایش خیلی خوبی بود..پر دوام و موفق باشید گروه نمایش مارادونا...❤

کاشکی تو تیوال میشد به این نمایش خفن ده تا ستاره داد..
خیلی کیف کردم از نبوغ کارگردان این نمایش حسین پوریانی فر...
تازه رسیدم خونه ولی هنوز دستم داره میلرزه..زوم دوربین روی تک تک تماشاگران به هنگام رورانس نمایش و نوع اجرای هار بسیار تامل برانگیز بود..
ممنون از تک به تکتون...امیدوارم بازم افتخار دیدن این نمایش زیبا رو داشته باشم..❤

قهوه قجری نمایش رو حوضی قشنگی بود...
طنازی همه بازیگران بخصوص هوتن شکیبا عالی بود...هنوز چشم و گوشمان به نوع بازی متفاوت نوید محمدزاده عادت نکرده ولی به نظرم خیلی خوبه که داره از کلیشه ای که واسش ساخته بودن جدا میشه...
بازی بازیگران گروه نیاتر بازی اصغر پیران و نوید جهان زاده وروح الله حقگو لسان.خیلی خوب بود...
من از دیدن این نمایش کمدی_ انتقادی لذت بردم...

نمایش بسیار خفنی بود...
داستان مهاجرت یا ماندن...پشیمانی از رفتن یا موندن...بدون هیج قضاوتی...
جوانانی که همیشه امیدشون به صندوق های واهیه رای گیری در انتخاباته و بعد از اون سرخوردگی از هیچ گونه تغییر و بعدش دوباره فکر رفتن..و تکرار وتکرار این سیکل بی پایان.در این مملکت...و دفن آرزوهای این جوانان...
من امشب نقش پدر پرستو رو بازی کردم.دکتر رضا رحمانی...(تماشاگرهایی مثل من هم اگه بلیط نقش رو گرفته بودن بازی میکردن)...
فکر کنم خیلی بد بودم...

نمایش بسیار خوبی بود...
من نمایشی رو دوست دارم که متنش زیبا باشه و چقدر آرتور میلر زیبا نوشته بود...
تبریک میگم به گروه نمایش شصت دقیقه منهای یک بابت این تیاتر زیبا...
نیچه میگه در هر انسانی سه موجود زنده وجود داره...شتر، ،شیر و کودک...
شتر برای تحمل بار زندگی..
شیر برای شورش
و کودک برای خواندن آیه های مقدس...
شیر در درون من مرده......