میترسم چند سال بعد رو عکس ما سیبیل بکشند...

از عجایب روزگار اینکه یهودی میره دعای کمیل و توده ای فال گوش وای میسه...

چهارشنبه شب اجرا و دیدم ، بنظرم نمایش خوبی بود ، نگاه متفاوت به جنگ و آدمایی که رفتن برای جنگیدن و البته ارائه چند نظر هوشمندانه در مورد جنگ ، بازی بازیگرا بسیار عالی ، نوید محمد زاده افتخار تئاتر و بی نظیر مثل همیشه ، تبریک بیشتر به نوید عزیز خداروشکر تو این نمایش بالاخره از این خطر کلیشه شدن در نقشای چندتا کار آخرش فاصله گرفت و یه نقش متفاوت با هنر منحصر به فرد خودش ارائه داد ، نقش اون سرباز گیلانی هم عالی ارائه شد واقعا شخصیت جالب و حائز تأملی بود ، اشکان خلیل نژاد عزیز هم نشون داد میشه کار سطحی و دم دستی نکرد ولی در دام سورئال افراطی هم نیفتاد.(پسران تاریخ و یجواریی شست).
خلاصه خسته نباشید حسابی به همه
دوستان ببینند و لذت ببرند ولی اسراف نکنید(خخخ).

پ.ن: چندتا دیالوگ خیلی ناب هم داشت ، بنظرم شاهکارش این دیالوگ بود:
از عجایب روزگار اینکه یهودی میره دعای کمیل و توده ای فال گوش وای میسه

دیشب آخرین اجرای این نمایش و دیدم ، من یه سوال دارم هر کدوم از دوستان یا عوامل نمایش جواب بدن واقعا شرمنده میشم ، میشه یکی به من بگه داستان این نمایش چی بود؟ حرفش چی بود؟....
با خودم فک کردم شاید من نفهمیدم
به هرحال اظهار نظر و قضاوت و گذاشتم بعد از طرح پرسش ، گفتم از بقیه کمک بگیرم شاید من اشتباه میکنم...

پ.ن1: بازی تمام بازیگرا عالی و درخشان بود همینطور دکور و موسیقی عالی.

پ.ن2: توضیحات آقای خلیل نژاد و همچنین نقد تماشگرا و همچنین نقدهایی که در روزنامه ها بود خوندم ولی قانع نشدم ، چون بنظرم اون چیزی که اجرا شد یا حداقل من دیدم با آنچه که به عنوان اساس و ایده ی شکل گیری این نمایش (بر اساس صحبتهای جناب خلیل نژاد) بسیار متفاوت بود.

پ.ن3: با نظر جناب خلیل ... دیدن ادامه ›› نژاد مبنی بر وابسته نشدن به تئاتر آسان و سطحی کاملا موافقم ، ولی اینیم که به اسم پیچیدگی و متفاوت بودن و تخصصی بودن ، هرکاری رو ارائه بدیم و بعدم بگیم تخصصی بود تو نفهمیدی و با این برچسب هرکسی رو خاموش کنیم ، بنظرم آفت دیگری است.

اگر صرف خنده (نه طنز) رو در نظر بگیریم کار بدی نبود ، از اون دست کارهایی که عامه مخاطبین راضی میان بیرون ، ولی به نظر من اسم تئاتر و نمیشه روش گذاشت ، بیشتر یک شو ، تئاتر باید محتوا داشته باشه...
پ.ن: متاسفانه شدیدا این خنداندن از طریق شوخی های نخ نمای جنسی در اکثر تئاترا باب شده ، بخدا خندیدن فقط با استفاده صرف از شوخی جنسی با مادر و خواهر و .... نیستااااا

امشب این نمایش و دیدم ، البته به توصیه دوستان ، بنظرم نمایش گیرایی نبود ، شروع خیلی ضعیف و کسل کننده و با بازی تصنعی ، نقطه عطف و البته تنها نکته خوب نمایش که بنظر بار اصلی جذب مخاطب رو همین موضوع به دوش گرفته و انصافا موفق بود ، بازی بسیار بسیار خوب و روان خانم شیروانی و کاراکتر جذاب ایشون بود ، ولی در کل بنظرم نمایش میخواست تلاش کنه که یه پیام اخلاقی با یه طنز نچندان دم دستی ارائه کنه که بنظرم تو هر دو مورد ناکام بود و ضعف داشت ، بیشتر فضای شعاری و مصنوعی ایجاد کرد در طول نمایش و بخش طنز داستان هم خیلی موفق نبود.
بنظرم به جهت حمایت اگر تونستید برید ببینید ولی در کل منتظر نمایش خیلی گیرایی نباشید.