فائزه محمدیان فعال هنری

چرا اساتید ما سر کلاس میگن مونولوگ کار نکنید مونولوگ ننویسید حتی دیالوگ های طولانی رو ضعف کار می دونند ، اما بزرگوارن مونولوگ کار می کنن و در تالار وحدت اجرا میبرن ؟
درباره کار بگم که خانم مالی سویینی کور نبود یک بازیگر ایرانی بود بنام الهام کردا.
اما همسرش یک مرد غریبه ساده لوح بود با صدای صابر ابر .

جالب بود ، خلاقانه بود .
موفق باشید

سلام
امشب اجرا رو دیدم
بسیار لذت بردم اینکه یک کارگردان مرد اینطور زیبا بتونه به دغدغه های یک زن و زنانگی بپردازه ، اینکه به اوفیلیا پر رنگ تر پرداخته بود ، به درد های اوفیلیا بعنوان دختری که طرد شده و تنهایی اش بسیار زیبا پرداخته شده بود . و حضور کاراکتر های مختلف برای تکمیل این نقش باهم هماهنگ بود
.پیش درآمد واقعه خودکشی دوست هنرآموز هم بسیار هوشمندانه انتخاب شده بود .
سپاس از دکتر دلخواه عزیز که این تئاتر باعث شد عمیقا لذت ببریم و خودش درس کارگردانی بود .

برای فهم بهتر اجرا نیاز به شناخت یونگ و فروید است شاید به همین دلیل هست که عده ای از تماشا لذتی نبردند
من در این نمایش جز هنرمندی و آگاهی ندیدم
واقعا کار خوبی بود
خسته نباشید استاد کوروش نیا و گروه زیگموند

سلام
امشب از تماشای اجرای بانوی محبوب من با کارگردانی بسیار خوب خانم آدینه عزیز و بازی درخشان بازیگران مخصوصا نورا هاشمی عزیز لذت بردم
نقدی داشتم به طراح صحنه اینکه نتونسته بود موقعیت تماشاچی رو در نظر بگیره ، ما ردیف دوم بودیم و سوم نصف اجراهای صحنه رو از دست دادیم ، طراح صحنه می تونست از فضایی که برای پلکان انتهایی در نظر گرفته گروه موسیقی رو قرار بده نه دقیقا نقطه ی دید تماشاچی
با قراردادن موقعیت گروه موسیقی در جایی بهتر تماشاچی می تونست کامل به صحنه تسلط داشته باشه
از کارگردانی سنجیده بسیار لذت بردم انتخاب بازیگرها سنجیده و به جا بود .
خسته نباشید به تمام عوامل ، بازیگران مخصوصا نورا هاشمی عزیز

و مردن با کتاب
مردی که سمپاشی می شود و کتاب هایی که باید پیش از چاپ آفت زدایی شوند
مردی که ویولن سل می شود و آرشه فریادش می زند، نویسنده ای که میمیرد اثری که می ماند
رحم هایی که سقط جنین کرده اند و تاریخ را بی نصیب فردی که شاید می نوشت ، اینک زهدان دست به کار می شود و خود می نویسد
باکره کتاب میزاید
و چرا کلیدر را یک زن می زاید؟
حسادت به آن کتابی که از قلب تو جدا نمی شود
گوش کن با لب خاموش سخن می گویم ......

و بازهم صد سال تنهایی
که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی ...
بسیار آموختم و بسیار لذت بردم

امشب نمایش بک تو بلک رو دیدم
من بازگشت به تاریکی رو برگشت به زهدان مادر ترجمه می کنم و این برمیگرده به دقایقی که در تاریکی به ذهنم گذشت .
هرگز چنین زیبا اجرای مونولوگ ندیده بودم ، حضور یک مرد با لباس های روزمرگی اش ،شاید به این دلیل که برای ذهن، عوام رو تداعی کنه
مونولوگی که واژه به واژه به عمیق ترین نقطه ی قلب آدمی سرایت می کرد
به دور از کلیشه ، عاری از تکرار های مجازی ، دور از درشت نمایی
در ردیف آخر صندلی آخر حس کردم مقابل علی نشسته ام به فاصله ی یک قدم
نویسنده علی بود یا بازیگر ؟مگر میشه یک نویسنده ، یک بازیگر تا به این اندازه به شخصیتی جدای از خودش متصل باشه !
امشب در تاریکی زهدان مادرانه غرق شدم
ایکاش تماشاچیان کم طاقت با دور نگه داشتن گوشی از خودشون ، لذت غرق شدن ما رو در نمایش کم نمی کردند