خوشبختانه در کمتر از ۵۵ دقیقه تمام شد وگرنه من بر خلاف اصول خودمُ مجبور بودم سالن را در میانه نمایش ترک کنم!
سینگل نمایشی است که قصه ندارد و بی‌تجربگی و خامی نویسنده‌اش در تمام طول نمایش در چشم تماشاگر فرو می‌رود. نویسنده تکلیفش را با ژانر نمایش نمی‌داند و بارها از یک ژانر به ژانر دیگر می‌رود.
موضوع نمایش و سبک مینیمال صحنه جالب است ولی حکایت آن طرف است که یک دگمه داشت و برایش کت دوخت! صرف داشتن یک موضوع جالب منجر به قصه‌ای قابل نمایش نمی شود.
هر چه کردم نتوانستم نقش و پیام ویدیو پروژکتور را درک کنم. دقایق پایانی نمایش مثل یک وصله ناجور بود. احتمالا به این دلیل که اگر این نمایش در جای درستی تمام می‌شد، مدت آن کمتر از ۴۰ دقیقه می‌شد و جذابیتش را برای گیشه از دست می‌داد. ولی تهیه کننده محترم باید به این نکته نیز توجه کند که توهین به فهم مخاطبُ ضرری به مراتب بیشتر برای تمام عوامل نمایش خواهد داشت.
خیلی متعجبم از پذیرش کارگردانی این متن ضعیف توسط مجتبی شفیعی که نقطه سیاهی در کارنامه‌اش خواهد شد و بیشتر متعجبم از اینکه بازیگر توانمندی مانند امیر غفارمنش چطور چنین کاری را پذیرفته!
دیدن این نمایش را به کسی که تاتر دوست دارد توصیه نمی‌کنم چون با حس مورد سوء استفاده قرار گرفتن سالن را ترک خواهید کرد.