در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال مریم احمدی | دیوار
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 20:53:23
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
بعد از چهارسال و نه ماه، هنوزم وقتی صحبت از تئاتر خوب میشه اولین تئاتری که میاد توی ذهنم شاه‌ماهیه. وقتی از سالن اومدم بیرون تنها چیزی که بهش فکر می‌کردم این بود که شب‌های آخر اجراست و منم دیگه تهران نیستم که یه شب دیگه بیام و با خواهش یه بلیط خارج از ظرفیت بگیرم و بازم بشینم تماشا کنم... چقد دلم برای این تئاتر و حسی که توی سالن داشتم تنگه...
امیدی به دوباره روی صحنه دیدنش ندارم، ولی کاش حداقل فیلم‌-تئاترش قاچاقی پخش بشه...
+ جنگ شما بچه های خودتون رو به کشتن میده
- جنگ ما شما رو نشونده پای مذاکره
یکشنبه بیست و یکم مهر این نمایش رو دیدم و با اینکه از داستان و روایت این تئاتر چیزی سر در نمی آوردم، از تماشای آن پشیمان نیستم. بازی فوق العاده ی گروه (که برخلاف تصورم هوتن شکیبا سهم کمی در آن داشت و بازیگران بدون وابستگی به او عالی ظاهر شدند)، طراحی لباس (به ویژه انتخاب دقیق رنگ لباس هر بازیگر) ، کارگردانی و طراحی حرکات، آوازخواندن های بسیار هماهنگ بازیگران به زبان های مختلف از ویژگی های منحصر به فرد این نمایش بود که جذاب ترینش برای من حالات بدنی بازیگرها بود که سمت و سوی عقیدتی هر بازیگر و موافقت یا مخالفتش با سایر بازیگرها رو مشخص میکرد و تماشاگر رو با روشی هوشمندانه (فیگور و رنگ لباس) در جریان دقیق درونیات تک تک بازیگران قرار میداد.
موقع خروج از سالن زمزمه ها حاکی از عدم رضایت تماشاگران و خستگی آنها از نمایش و حضور اندک هوتن شکیبا بود ولی برای من اینقدر بازی ها و کاگردانی جذاب و جدید بود که راضی از تماشاخانه خارج شدم...
(حس میکنم دلیل اینکه این نمایش به رغم کیفیت بالا امتیاز کمی گرفته، استفاده از بازیگری مشهور و جاذب عموم مردم، در تئاتری با مخاطب خاص و غیر عامه.)
با احترام به نظر شما، من بدون آگاهی از بازیگرا، به دلیل سوابق گروه سازنده و با توقع یک نمایش نسبتا تجریی به دیدن کار رفتم و راضی نبودم.
۲۵ مهر ۱۳۹۸
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
من همیشه موقع تئاتر دیدن یه دفترچه و خودکار میگیرم دستم که اگه نکته ای، جمله ای چیزی از اون نمایش برام جالب بود رو بنویسم؛ موقع دیدن این نمایش صفحه ای که بالاش نوشته بودم "شاه ماهی - 8 تیر" تقریبا سفید موند؛ نه بخاطر اینکه چیز جالبی نداشت بلکه بخاطر اینکه کلش جذابیت بود... داستان فوق العاده گیرا با موضوعی که حتی به گوشمم نخورده بود ولی حس میکردم چقدر برام آشناست، و اصلا هر روز زندگی خودمه...
صحنه و دکور واقعا عالی و متفاوت بود و بازی ها درجه یک... اینقدر درجه یک که موقع فوکس روی هرکدوم از بازیگرها به خودت میگفتی ای وای دارم چندتا بازی فوق العاده دیگه رو از دست میدم... با اینکه اکثرشون رو از قبل نمیشناختم ولی تک تکشون عالی بودن (بازیگر نقش واله کمتر از بقیه) و شاهکار بازی ها هم امیرجدیدی بود... قبل از دیدن این نمایش هم بازیش رو کم و بیش میپسندیدم ولی توی این نمایش فهمیدم خیلی خفن تر از چیزیه ک توی سینما ازش دیدم و بازیش توی شاه ماهی جزو بهترین بازیهایی بود که توی زندگیم دیده بودم... همه ی بازیگرا از جون و دل بازی میکردن طوری که باور اینکه دارن بازی میکنن و واقعا اون شخصیت نیستن خیلی سخت بود...

خلاصه که اگه شاه ماهی فیلم بود تا حالا ده بار دیده بودمش... بعد از بیرون اومدن از سالن از اینکه تئاتر بود و نمیتونم دوباره ببینمش واقعا ناراحت بودم...
من این نمایش رو دو هفته پیش دیدم و به عنوان یک تماشاگر غیر حرفه ای، از بین چهار تاتری ک در اون هفته دیدم (شاه ماهی، آبی مایل به صورتی و مختلف الاضلاع) کمتر از همه ازش لذت بردم. تنها چیزی که میتونم بگم از این نمایش دوست داشتم بازی ها بود (بازیگر نوجوان عالی بود و بهتر از بقیه) و داستان هم اصلا جذبم نکرد...
در مجموع نه تنها موقع بیرون اومدن از سالن خوشحال نبودم بلکه از اینکه انتخابش کرده بودم هم پشیمون بودم... (اعتراف میکنم برای انتخاب این نمایش تسلیم تبلیغات زیادش شدم مخصوصا از طرف افرادی که برام معتبر بودن (مثل پیمان معادی) و همینطور نظرات اینجا که زمانی که داشتم بلیط میخریدم اکثرا خوب نوشته بودن)
اشکان خطیبی (ashkan)
مریم خانم تلاشمون رو می کنیم بهتر بشیم
۲۲ تیر ۱۳۹۸
آخه چقدر تو خطیبی ....................................
نمی گم که کسی فکر بد نکنه ولی خیلی آخه .........................
از اون قلبای لهاک
۲۲ تیر ۱۳۹۸
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
موضوع به شدت گیرا و جذاب بود؛ تمی فلسفی با دیالوگ هایی روان. اما بهتر از همه بازی ها بود؛ بازی ها واقعا درخشان بودند مخصوصا خانوم پسیانی... بازی ایشون رو قبلا توی رومئو و ژولیت و سینما فلیک دیده بودم و خیلی جذبشون نشده بودم و بنظرم تکراری میومد ولی توی این نمایش استثنایی بودند...
اینقدر این کار خوب بود که ارزش چند بار دیدن رو هم داره حتی
داستان و بازی ها عالی بود (مخصوصا آقای بهبودی و چراغی پور). تنها ایراد این تاتر کیفیت صدا بود؛ به طوری که زمانی ک بازیگرا روشون رو برمیگردوندن دیگه نمیشد حرفهاشون رو تشخیص داد
به هیچ عنوان این تاتر رو از دست ندین... دیالوگ ها و مفهوم داستانش ارزش هزینه کردن رو داره.

پیش فروش شنبه 31 فروردین کی شروع میشه؟
درود بر شما. تماشاخانه ایرانشهر شنبه ها تعطیله. پیش فروش روز یکشنبه روز پنج شنبه باز خواهد شد و از طریق همین صفحه اطلاع رسانی می شود.
۲۷ فروردین ۱۳۹۸
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
من این نمایش رو دوبار دیدم و هر دوبار غرق در لذت شدم. فوق العاده این کار خوب و دلنشینه و در عین حال که یه تم غمگین داره ولی بارها مخاطب لبخند میزنه یا حتی میخنده... (اونهم نه با شوخی های سخیف یا جنسی که سعی دارن به هر قیمتی بخندونن)
درباره بازیگراش هم بازی تینو صالحی و علی شادمان بسیار تاثیرگذاره و بازیگر خانومِ دوباری که من دیدم هستی مهدوی و لیندا کیانی بودن که هستی مهدوی با اختلاف بازی بهتری داشت ولی اینقدر موضوع، متن و کارگردانی این نمایش خوبه که تغییر کست نمیتوه سطح نمایش رو پایین بیاره.
پیشنهاد میکنم به هیچ عنوان این نمایش رو از دست ندید.
حمیدرضا مرادی، دایِه* و میثم هنزکی این را خواندند
سپیده، Farid Hoseini و محمد سمیعی این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
نمایش خیلی خوبی بود با روایتی جذاب که اصلا حوصله آدم سر نمیره...
هر سه بازی به شدت عالی و درخشان
عاطفه گندم آبادی، محمد لهاک، جهان، میترا و امیر این را خواندند
یاسمن و پیمان علیزاده این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
نمایش خیلی خیلی خوبی بود که از شدت خوب بودن بازی و دیالوگ های شهرام حقیقت دوست و رگباری ادا شدنشون سرگیجه میگیرید.
اگر حوصله ی فکر کردن ندارید اصلا این کار رو پیشنهاد نمیکنم، چون در طول نمایش کلی فرصت بهتون داده میشه برای فکر کردن و نتیجه گیری و لذت مضاعف بردن که اگه اهلش نباشید حوصلتون سر میره و نمایش رو کسل کننده میدونید.
من این نمایش رو جمعه دیدم و با تصورم خیلی فاصله داشت؛ با سبک نویسندگی آقای نبویان آشنا بودم ولی امیدوار بودم نمایشنامه نویسیشون متفاوت باشه که نبود. از اونجایی که مقوله تناسخ خیلی برام جذابه و تا جایی که دربارش تحقیق کردم بنظرم خیلی گسترده و ظریفه، از عنوان نمایش انتظار نمایشی با تم فلسفی داشتم که بیشتر بشه خود بحث تناسخ به خصوص قوانینش رو توش دید که اینجوری نبود... تئاتر خوبی بود که جدا از قصه و متن، بازی هومن حاجی عبداللهی نقش خیلی پررنگی توی این خوب بودن داشت؛ بازیشون اینقدر خوب بود که دردها و دغدغه هاش رو با تمام وجود میشد حس کرد... فکر میکنم اگر قصه زندگی های بیشتر با جزئیات کمتری رو میدیدم خیلی نمایش جذابی میشد (مثلا در طول 70 دقیقه به جای اجرای 2 زندگی و شنیدن یک زندگی، چهار پنج زندگی رو میدیدیم ولی به صورت خلاصه تر)؛ جزئیات زیاد و دیالوگ های تفصیلی (که سبک نویسندگی امیرعلی نبویانه) بعضی جاها تماشاگر رو خسته میکرد.
بازی بهار نوروزپور بعضی جاها خوب بود و بعضی جاها ضعیف و غیرقابل باور...
دیالوگ های آخرین وویسی که پخش شد خیلی خوب بود و تقریبا تنها قسمتی بود که واقعا به دلم نشست...
نمایشی بسیار پایین تر از کف انتظار که سعی داره تماشاگر رو با دیالوگ ها و واژه های تکراری یا جنسی بخندونه یا راضی کنه.
بازی نوید محمدزاده و ستاره پسیانی در عین اینکه خوب بودن به شدت تکراری بود و چیز جدیدی نداشت برخلاف بازی حسین حسینیان که بسیار عالی بود
برای من نمایش خیلی کند میگذشت و در طول نمایش به بهتر شدن یا جذاب شدنش امید داشتم که متاسفانه این اتفاق نیفتاد...
به شخصه فقط به اعتبار آقای معجونی دوستانم رو تشویق کردم و رفتیم دیدیم که متاسفانه بعد از دیدنش ناچار به عذرخواهی شدم! این تئاتر اولین کاری بود که از آقای معجونی میدیدم ولی سطح انتظارم خیلی خیلی بیشتر از این چیزی بود که دیدم
.
توی این شرایط بد اقتصادی ای کاش کارگردانها و بازیگران مطرح کارهای خوبی رو اجرا کنند... اینکه این کادر رو ببینی و توی این شرایط 40-50 هزارتومن برای تئاتر هزینه کنی ولی یه کار ضعیف ببینی خیلی ناامید کنندست...
فکر کنم بدترین زمان ممکن رو برای شروع دیدن کارهای آقای معجونی انتخاب کردید..تقریبا چندین کار آخرشون همه به همین ترتیب بوده
۱۹ مرداد ۱۳۹۷
تمام نقدتون حرفی بود که من قصد داشتم بنویسم الان فقط با اون قسمتی که گفتین آقای حسینیان خوب بودن مخالفم ! شاید اجرا های قبلشون بهتر بودن ولی در اجرایی که من دیدم ایشون حتی در جدی ترین قسمتای نمایش نامه جلوی خندشونو نمیتونستن بگیرن ! واقعا شرمنده همراهانی شدم که تشویق به آمدنشون کردم.
اجرای به شدت یکنواختی بود که سعی داشت با شوخی های تکراری این ضعف رو پوشش بده.
ناگفته نمونه در هر شرایطی با هر نمایش نامه ای نوید محمد زاده و ستاره پسیانی بی عیب و نقص اجرا می کنن.
۲۳ مرداد ۱۳۹۷
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
اگه پسر من نمیره، دنیا جای بهتری میشه؟
این نمایش موضوع، بازی و داستان خوبی داشت ولی با توجه به متن و دیالوگ ها معتقدم باید براش محدودیت سنی در نظر گرفته میشد؛ کاری که توی تمامی کشورهای پیشرفته و متمدن فرهنگی انجام میشه ولی متاسفانه در کشور ما خیر... برای کارهایی مثل این نمایش که بار شوخی جنسیش خیلی زیاد بود و بازیگران به نامی توش حضور دارند(که به طبع مخاطبای زیادی زو جذب میکنه) محدودیت سنی گذاشتن احترام به مخاطبه... حداقل فایده اش اینه که پدر و مادر ها از قبل خبردارن که نوجوونشون رو دارن به دیدن نمایشی میبرن که مناسب سنش نیست... توی فرهنگ ما هنوز برای خیلی ها این نوع شوخی هضم نشده و مخاطب های زیادی هستند که ترجیح میدن اینجور نمایش هارو با همراهیان خاصی نبینند (مثلا باکسانی که خیلی رابطه رسمی دارند)...
همین موضوع باعث شد بعد از پایان نمایش همراهیان من معتقد باشن نمایش خوبی نبوده درحالی که بعد از بحث در این رابطه به این نتیجه رسیدند که هم بازی هارو دوست داشتند و هم موضوع و داستان کار رو و هم حتی بعضی از شوخی هارو؛ ولی وزن زیاد شوخی های جنسی "غیرقابل منتظره" ی کار باعث شده بود عادلانه قضاوت نکنند کار رو...
در آخر خیلی خوشحالم که از این نوع کار ها ساخته و با تمام محدودیت ها اجرا میشن؛ امیدوارم این خلاقیت و جسارت توی تاترمون بیشتر بشه... البته با رعایت عنوان کردن رده سنی.
توی هفته گذشته زهرماری، رومئو و ژولیت، آنسوی آینه و مرثیه ای برای دختر رو دیدم که زهرماری با اختلاف خیلی زیاد از بقیشون بهتر بود... واقعا لذت بردیم هممون؛
موضوع، روایت، بازی ها همه چیز فوق العاده بود
پیشنهاد میکنم حتما ببینیدش...