صدف خاقان فعال هنری

مضمون، طرح و روایت موضوع که دقیقاً یکی از پررنگترین دغدغه‌های روزگار ماست، به شکلی بدیع و گیرا برای مخاطب بیان میشه و اشاره‌هایی خیلی به‌جا، سرضرب و دلچسب به زمان و زبانِ حال ما داره؛ که با ظرافت‌های بازیگری همراه میشه و یه کمدی سیاه لذیذ میسازه. با وجود اینکه دو پرسوناژ روی صحنه داریم اما بازی‌ها کاملا روان (با اینکه شب اول، اجرا رو تماشا کردم.)، به قدر کافی با جزئیات و ریزه‌کاری هست که در کل زمان اجرا ارتباط مخاطب با کاراکترها قطع نمیشه؛ به خصوص با «کاراکتر فوق متفاوت کارمند» !

به طرز شگفت و غریبی از دیدن این نمایش به وجد آمدم و لذت بردم شاید بشه گفت مدت‌ها بود که تا این حد ریتم و سیالیت در یک اجرای اپزودیک یا به عبارت بهتر «یک سمفونی آشفته»، را شاهد نبودم که تقریبا از ابتدا تا انتها موفق در جذب تماشاگر و ارائه‌ی لحظات و نقاط شگفت‌انگیز به مخاطب باشه؛
به عنوان یکی از طرفداران کارهای ساختارشکن و نوشته‌های هاروارد پینتر، به شدت از ایده و متن نوآورانه‌ی آقای سعیدی لذت بردم.
و بازی‌های زیبا و روان همگی به خصوص در موومان ۱-۳-۵ و بازی تحسین‌برانگیز آقای شهروز دل‌افکار، جایی برای درنگ در دیدن حتی چندباره‌ی این نمایش نمی‌گذاره.

نمایش و اجرای خیلی خوبی بود؛ سیر اتفاقات اپیزودها و داستان‌ها تقریبا تمپوی خوب و روانی داشت. نکته‌ی بدیع نمایش، ترکیب نمایش و موسیقی زنده بود که اتفاق مثبتی بود اما شاید می‌توانست به نحوی، با بخشی از بازی‌های روی صحنه همزمانی بیشتری داشته باشد.
بازی‌ها خوب و دل‌نشین بود؛ به ویژه آقای شهروز دل‌افکار و خانم گلاره عباسی.