در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال مسود علا | دیوار
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 19:47:53
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
هر وقت از من می پرسیدند بهترین اثر عروسکی که دیدی چی بود باید سالها بر می گشتم عقب تا برسم به ابر صورتی حسن معجونی یا دو مین جشنواره عروسکی انتبگونه از یک گروه هلندی
اما اگر امروز از من بپرسن بهترین تاتر عروسکی تا الان دیدی چی هست حتما می گم مثلث
پیشنهادم اینه همه کسایی که نمی دونن تاتر عروسکی چی هست این نمایش رو ببینند و ببیند دنیای خلاقانه عروسک ها چی هست
من عوام الناس که گاهگاهی تئاتر می بینم ، همین عوام الناسی که گاهی دوست دارد عصر جمعه دست عهد و عیال و رفقا را بگیرد و گروهی بروند یک گوشه ای نمایش ببیند ، نمایشی که اجازه دهد این گروه ناجور رفقا که هر کدام یکجور می بینند و می شنوند یکساعت و نیم نمایشی ببینند که گروه ناجوری از رفقا را به تصویر می کشد که هر کدام یک جور می بینند و یک جور می شنود که وقتی از در سالن تئاتر خارج می شوند هر کدومشون یک برداشت و یک چیز فهمیده باشند بعد هی نگاه هم بکنند و بگن راست می گی اینجوری هم می شد دید چیزی که انگار نیست ولی هست و نهایتا لبخند به لب و راضی بروند کافه و تک کلام نمایش را به متلک بهم بگویند بعنوان همین عوام الناسی که قرار نیست بجای دیدن نمایش به صندلی نامناسب گیر بدهد چون بارها رو پله و روی بالشت کف سالن نشسته و اجرا دیده قرار نیست چون یک نوتی یکجای از دست ویالون زن در رفته و قطعه فالش شده احساس کشف و شهود و همه چیز فهمی بهش دست بده و لذت یک موسقی رو از خودش سلب کنه باید بگم ما که آمدیم دیدیم کیف هم کردیم متن را هم دوس داشتیم با عقل ناقصمان کلی لایه های پنهان هم دیدیم ده تا بیماری روانی هم اون وسط ها کشف کردیم و از این کشف خودمان مثل چی چیز کیف هم شدیم
حالا اگر یک اجرای فوق آرتیستیکی هم ندیدیم زمین که به اسمان نمیایید حتما قرار نبوده ببینیم ، اساسا ما عوام الناس شکر خورده ایم آمدیم تیارت دیده ایم و ساحت مقدس قشر آنتلکت ، خاص هنر شناس را با حضور خود آلوده کرده ایم
پ.ن
من خیلی کم نظر می دم ، نه چون خیلی خاصم بلکه چون از نواحی خاصی خیلی فراخم اما یک کامنت خوان حرفه ای هستم این کار رو دیدم قطعا ایراداتی داشت( ... دیدن ادامه ›› کدام کار ندارد) اما اگر کمی شل کنیم لذت بخش هم هست عمق هم دارد و برخی از کامنتها واقعا نقد ناروایی است بقول اون سکانس اخری , این تئاتر نه انقدر هست که تو می گی نه انقدر نیست که اونا می گن
پ.ن۲
دم همه عوامل گرم ، به امید روزی که تئاتر برای همه باشد
پ.ن۳
پیشنهاد می کنم ببینید
مسعود عزیز سپاس که تماشاگر نمایش ما بودی...و فکر می‌کنم در مورد نظر خوتون که فرمودین عوامانه‌ست شکسته نفسی فرمودین😇🙏 چون به نکاتی اشاره کردید که در نوشته‌ها و گفته‌های منتقدانی که اجرا ما رو دیدند هم وجود داشته.

خوشبختانه منتقدانی مثل امید طاهری، محسن خیمه دوز، رضا آشفته و محمد حسن خدایی اجرا ما رو دیدن و اون‌ها هم هر کدوم به جنبه‌های مختلف اجرا اشاره کردند که می‌تونید توی قسمت نقد کارشناسان نقدشون رو بخونید...به هر حال همین که وقت گذاشتید و بعد از اجرا هم با ووستانتون در نورد کار حرف زدید برای ما باعث افتخاره و چی برای ما از این بهتر که کار ما بعد از اجرا هم ادامه پیدا کرده... در مورد جنبه های روان‌شناختی هم که فرمودین خانم دکتر نیلوفر نادعلی در جلسه نقد این اجرا (که به زودی متنش منتشر می‌شه) به طرحواره‌ی شخصیت‌های این نمایش پرداختند و فرمودند این چیزی ... دیدن ادامه ›› بوده که از اجرای ما دریافت کردند... به هر حال ما طرفدار نقد سازنده‌ایم برای بهتر شدن اثرمون..و باور کنید که تمام نقد‌های به جا و علمی که از طرف دوستان منتقد ارائه شده بود رو در اجراهای بعدی اعمال کردیم... تئاتر به گفتگو زنده‌است ...و البته که درست فرمودید هیچ اثری بی نقص نیست و اثر ما هم از این قائده مستثنی نیست... و اگر می‌بینید دوستلنی هم کار رو دوست نداشتند باید عرض کنم‌که این شوربختانه ویژگیِ گریز‌ناپذیرِ پست‌مدرنیسمه...که یه عده ستایش می‌کنن یه عده نکوهش... و این ویژگی از لحظه‌ی آغاز نوشتن این نمایش‌نامه برای ما روشن بود...در هر صورت از شما سپاسگزارم که وقت گذاستید و در مورد کار ما نوشتید.
۰۳ اردیبهشت
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
من تقریبا تا امروز همه نمایشهای رو دیدم متاسفانه (شاید خوشبختانه) کارهای خارجی حتی بدترین هاشون از بهترین کارهای ایرانی جشنواره بهتر بودن ادیسه و نویسنده عالی بودن بعد تو کارهای ایرانی گنبد به دوش و بیست ویک جز کارهای ایرانی متوسط و خوب بودند متاسفانه جز بدترین کارها هام همین رویاشب نیمه تابستان ... بود و بغلم کن تا دمپایی نیومده
اما چند تا چیز برام خیلی جالب بود اول :نمایشهای ایرانی که تو سالن اصلی اجرا شدن علاوه بر اینکه متن مناسبی نداشتند همه از میزان سن نور و صدا دچار مشکل بودند و احتمالا بعلت اینه که نتونسته بودند چند جلسه ای روی سن اصلی تمرین کنند چون به راحتی این عوامل قابل حل شدن بود البته نمایشهای خارجی اجرا شده تو سالن اصلی این مشکل را نداشتند چون احتمالا بارها تو سالنهای با این ابعاد اجرا شده بودند (یه فرضیه است)
دومین چیزی که خیلی تو چشم میزد متن های ضعیف و تیکه پاره شده نمایشها بود
سومین عامل تعدا عروسک گردان و بازیگر تاتر ایرانی بود انگار مجبور بودند و هر چه این تنوع بیشتر شد کار ضعیف تر شد حالا استثناهای هم مثل گنبد به دوش بودند ولی خب وقتی نگاه می کنی به کارهای هلند و المان و روسیه حداکثر دونفر روی صحنه بودند حتی نمایش بیست و یک هم با یک بازیگر کار بسیار بهتری شده بود
حالا چراییی این ها رو من دیگه نمی تونم بگم من فقط یک تاتر بینم نه یک کارشناس
مریم خیابانی این را خواند
شمین این را دوست دارد
من فکر می کنم یه دلیل ِ این همه تفاوت بین کارهای ایرانی و غیرایرانی اینه که ذهن ایرانی ها رو نظام آموزشی بسته نگه میداره و به جای اینکه کار خلاقه شکل بگیره فقط اصول همیشگی تکرار میشه. این خیلی واضح میشه از درس هایی که توو دانشگاه داده میشه دید. اصلا مهم نیست متن حتما متن فاخری باشه از شکسپیر و یا توی یه کار از همه ی تکنیک های ساخت عروسک و عروسک گردانی استفاده شه. مهم اینه چیزی با صداقت و خلاق منتقل شه.
و دلیل دیگه هم اینه که اصولا ماها آدم های نقد پذیری نیستیم و درجا زدن رو به تغییر ترجیح میدیم.
همه ی اینا باید آسیب شناسی شه و بررسی شه و سطح کیفی جشنواره بره بالا.
من امسال نسبت به کارها حس خوبی نداشتم در مقایسه با دوره پیش.. انگار قرار بود به زور جشنواره برگزار شه. شلخته و بی حوصله.
۰۶ شهریور ۱۳۹۵
دوست عزیز و بزرگوارم من فکر میکنم نظر دادن راجع به اجراهای جشنواره ها بخصوص کارهایی که تولیدی هستند بسیار دشوار هستش . چون حتی یک نمایش که به اجرای عموم رسیده باز هم در هفته دوم جا میفته و تازه میشه اونی که باید بشه در حد خودش البته . برای همین نظر دادن راجع به نمایشهایی که فقط چند ساعت فرصت تمرین با دکورشون رو دارن بسیار کار دشواریه . اما با این حال باز هم میشه نظراتی داد . ب عنوان مثال ما همه اجراهای زیادی از رویای شب نیمه تابستان شکسپیر دیده ایم . پس نظر دادن راجع به اجرای دیگری از این اثر چه در قالب عروسکی و چه صحنه ای راحت تر میتواند باشد . یا به عنوان مثال اجرای عادل بزدوده به هیچ عنوان مناسب سالن اصلی نبود. چون مخاطب آن کودک بود و سالن اصلی تاتر شهر انتخاب درستی نبود . بعلاوه دکور و اشل آن همچنین میزانسن ها در مقیاس سالن اصلی اشتباه و نا مناسب بودن . اما راجع به دیوان تئاترال که بنظرم بهترین کاری بود که در این دوره دیدم من نظری عکس دارم . اول از همه اینکه این متن عروسکی دارد کار میشود بسیار جذاب است . دوم ایده های کارگردانی بدیع بود . تنها ایرادهایی که میشه از کار گرفت مشکلات فنی سالن بود . که مطمئنن روی کیفیت کار بی تاثیر نبوده . و این درست نیست ما کارهارو بر اساس زراحی نور اشتباه یا قطع و وصلیه صدا و کم بودن میکروفون قضاوت کنیم . یک اجرای عروسکی متشکل هست از ساخت عروسک . تکنیک عروسک . دکور . تنوع تکنیک عروسک گردانی و .. که ... دیدن ادامه ›› بهتره برای دو اجرای ناچیز جشنواره بر همون اساس سنجیده بشن . هر چند با نظر شما راجع به صعف متن بشدت موافقم و این دیگر به جشنواره ای بودن کار یا نبودنش ربطی ندارد . باز هم تاکید دارم نمیشود راجع به اجراها با اطمینان کامل نظر داد در برخی شرایط این آرا غیر منصفانه هستن
۰۷ شهریور ۱۳۹۵
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
با عرض معذرت امروز این کار را دیدم یعنی سعی کردم تا آخر ببینم خیلی سخته که آدم بدونه یه مجموعه ای از عوامل تلاش کردن تا یه کار خوب تولید بشه اما نتیجه اش این بشه راستش من تا الان نشده حین نمایش از صندلیم بلند بشم و سالن را ترک کنم اما سر این کار انجام دادم
می دونم که قطعا زمان لازم برای در آوردن این نمایش رو نداشتن متن هم کسی جرات جسارت بهش رو نداره با توجه به نویسنده اش اما خب یه کار وقتی خوب نمیشه همه اش خوب نیست
اما خب حداقل برای صدا پیشه ها میکرفن می گداشتید نور ها رو درست تنظیم می کردید و.... در اخر کاش در سالن اصلی اجرا نمی رفتید
خسته نباشید اما خیلی زیاد(نمی خواهم بگم بد بودیا افتضاح) دوسش نداشتم
رضا این را خواند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
چرا اینقدر این نمایش خوب بود ؟!
چرا متن نمایشنامه اش رو می خواهم؟
چرا بازی ها اینقدر مناسب بود؟
چرا یکساعت ونیم لذت بردم؟
تو صحنه درگیری فیزیکی چرا انقدر همه چیز حساب کتاب داشت؟
چرا بیننده اینقدر محو داستان و شخصیتها میشه؟
چرا اینقدر دیالوگها خوب هستن؟
و سوالهای از این دست
سوالهای است که بعد دیدن این نمایش از خود خواهید پرسید
فقط کاش میزان سنها یکم بهتر بود یک خورده هم کلام و بیان ... دیدن ادامه ›› ها کم ایراد تر بود کاش سن هم ارتفاع کمتری داشت تا می شد گفت عالی بود نه خوب :)
اهان یادم اومد کاش عکاس اینقدر چلیک چلیک صدای دیافراگم رو در نمی اورد وتمرکز رو بهم نمی زد
با همه نکاتی که گفتید موافقم، ولی جمله آخر واقعا بجا بود! متاسفانه عکاسان تئاتر ما باید یاد بگیرند که ده هزار تا عکس از یک نمایش گرفتن نشانگر حرفه ای بودن نیست. خانم محترم عکاسی که دیشب در سالن بودند واقعا تماشای این نمایش لذت بخش رو دشوار کردند...
۳۰ تیر ۱۳۹۴
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
هر آنچه که یک تئاتر بایستی می داشت این تئاتر ضعیف ترینش را داشت
بازی ها جز تشکر(نورمن) و کبودوند(آلن) ضعیف تا افتضاح
کلامها پر توپق
کمدی موقعیت 4 از 20
قصه 12 از 20 پرداخت قصه 3 از 20
سطح تماشاچی (پاپکورن و نوشابه)
کل کمدی داستان به چند شوخی کلامی رکیک خلاصه شده بود
موقعیتها تیک پاره شده مثل صحنه استفاده از ماریجوانا توسط نورمن که بعد از ورود پدر از اور دوز به حال خوب محو میشه و حتی از لبخند در صحنه ... دیدن ادامه ›› های که پشت پدر قرار دارد استفاده نمیشه ....
و.....
...........
وقتی از سالن بیرون اومدم توی فکر بودم چقدر بایستی نقد بد بنویسم الان که رسیدم خونه دیدم حتی ارزش بیان کردن هم نداره
فقط یک کلام برداشت متوسط از یک نمایشنامه عالی
در سه ماه گذشته ضعیف ترین کار ممکن بود اما من اجرای اول را دیدم شاید اجراهای بعدی بهتر و جا افتاده تر بشه انشالله