من یکشنبه ۸م اسفند این نمایش رو دیدم.
بنظرم درمقایسه با کارهای پیشین آقای آذرنگ به نسبت ضعیف‌تر بود، می‌شد بعضی از آیتم‌ها رو حذف کرد و در عوض به سناریوی آیتم‌های دیگر اضافه کرد چون که در این مدل داستانک ها پیش از آن‌که مخاطب ارتباط کافی با فضای مخصوص آن را برقرار کند، نمایش وارد داستانک بعدی می‌شد و این باعث کمی آشفتگی در ذهن بیننده می‌شد.
نقش راوی داستان خیلی خشک و خالی از احساس بود، شاید اگر خود آقای آذرنگ بجای آقای برهانی مرند این نقش رو ایفا می‌کردند به مراتب بهتر می‌شد.
اکثر سربازها به شدت مصنوعی بازی می‌کردند، می‌شد از بازیگران به نام‌تر و حرفه‌ای‌تری برای این بخش استفاده کرد.

من سه‌شنبه ۱۶ آذر به تماشای این نمایش نشستم.
نمایشی خسته‌کننده که تقریبا ۳ ساعت طول کشید و اکثر مخاطب‌ها آخر نمایش انرژی کافی برای استقبال از یک پایان رو نداشتند.
نمایشی که می‌شه گفت حداقل یک ساعتش رو میشه کم کرد و حتی بعضی کاراکترهای اضافی مثل سجاد افشاریان رو به طور کامل حذف کرد بدون اینکه آسیبی به بدنه‌ی نمایش وارد بشه.
چیزی که توی این اثر بیشتر از همه نظر مخاطبین رو جلب خواهد کرد به طور قطع صحنه‌آرایی و دکور فوق‌العاده اونه. دکوری پویا که در هر لحظه تماشاگر منتظر یک تغییر فوق‌العاده توی اون است.
نکته‌ای که در مورد این نمایش هست فقدان داستان زمینه‌ی مناسبه. یعنی مخاطب اصلا نباید انتظار داشته باشه که با یک نمایش‌نامه‌ی گیرا و پر محتوی روبرو خواهد شد، بلکه داستانی که این نمایش رو بنیان نهاده بسیار ضعیفه و دلیلی که مخاطبان از این نمایش استقبال زیاد می‌کنند بازی خوب ویشکا آسایش و بابک جان حمیدیانه.
اگر به دیدن نمایش‌های پرمحتوی و داستان‌های قوی عادت دارید، به احتمال قوی پس از دیدن این نمایش با نارضایتی ترک خواهید کرد.
در آخر می‌تونم ... دیدن ادامه ›› بگم اگر مثل من اکثر نمایش‌هایی دیگری که این روزها توی سالن‌های تئاتر اجرا می‌شوند رو دیدید بد نیست به تماشای این تئاتر پرهزینه هم بنشینید وگرنه با کمی جستجو نمایش‌های پر محتوی‌تری هم روی تیوال پیدا خواهید کرد.