در مجموع کار خوبی بود
مخاطب
ایده های بصری جالبی رو تو این نمایش میبینه
و اتفاق جالبی که به نظرم میفته اینه که بعد دیدن نمایش تازه مغز مخاطب شروع به رمزگشایی اتفاقات نمایش میکنه

یه نمایش باکلاس
به دور از هر گونه شلوغ کاری و اضافه کاری
بازی هر سه هنرمند عالی
همچین کارایی شان تئاتر رو حفظ میکنه

با وجود اینکه مشخص بود گروه زحمت زیادی برای این کار که هم طولانی بود و هم صحنه شلوغی داشت کشیده بودن ولی انصافا حاصل کار بسیار نمایش ضعیفی بود .
اضافه کنم که همین نمایش با شوخی های خیلی دم دستی از تماشاگران خنده میگرفت.
در نهایت اگه در ژانر کمدی سخت پسند نیستید و ساده میخندید ممکنه از این نمایش لذت ببرید . در غیر این صورت قطعا خسته خواهید شد

از دیدن این همه کامنت مثبت شگفت زده شدم تا جاییکه به نظرم اومد شاید من نمایش دیگه ای رو دیدم لابد . شخصیت چگوارایی که اجرا شد کمترین شباهتی به چگوارای واقعی نداشت . این همه ناله و التماس و زاری کجا و کارکتر چگوارا کجا. حالت دیالوگ گفتن چگوارا ادمو یاد فضای فیلمای ضعیف دفاع مقدس مینداخت. تو نمایش های ضعیف زیادی یه چیز مشترک دیدم
اینکه بازیگرا خودشونو از ابتدا تا انتهای نمایش پرت میکنن زمین و یه عبارت رو بارها و بارها تکرار میکنن که نمیدونم هدفشون چیه. اگه فکر میکنین تکرار یه کلمه 5 بار پشت سر تاثیر گذاره نه تنها نیست بلکه وقتی بارها تو یه نمایش تکرار میشه فقط حس خستگی از خالی بودن متن به مخاطب منتقل میشه.
تو نمایش های که بر اساس زندگی شخصیت های واقعی اجرا میشه معمولا سعی میکنن اطلاعاتی کمتر شنیده شده از زندگی اون شخص به مخاطبی که تا حدودی آشنایی داره داده بشه ولی تو این نمایش انگار مجموعه از اطلاعات فقط جمع آوری شده بود از زندگی شخصی دو کارکتر که این اطلاعات در خدمت نمایش قرار نگرفته بود که روایت رو جذاب کنه فقط گفته میشد.
در آخر خواهشم از دوستانی که هر نمایشی رو میبینن اینه کامنت های واقعی بذارن که جماعتی که وقت میذارن میرن نمایش ببینن با دیدن نمایش های ضعیف دل زده نشن