در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال | سینا درباره نمایش دو لیتر در دو لیتر صلح: امشب (یعنی همون شب نقص فنی!) این کار رو دیدم. از نظر من خیلی خوب بود.
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 01:48:40
امشب (یعنی همون شب نقص فنی!) این کار رو دیدم. از نظر من خیلی خوب بود. حالا میرم سر توضیحاتی در مورد کار:

خلاصه: داستان در مورد نیروهای دو کشور در دو طرف یک رود مرزی است که در حال جنگ می باشند و یا به عبارتی اماده حمله به یکدیگرند. داستان از یک زن و مرد در هر طرف مرز تشکیل شده است.

نمایشنامه زیبایی داشت. از اون کارها که دارای المان های زیبایی است. اگرچه تعدادی از اونها را خودم نفهمیدم! اما آنچه که فهمیدم زیبا بود. این کار از اون قسم کارهایی است که به مخاطبان عام که با المان ها آشنا نیستند یا حوصله دقت و تفکر زیاد را ندارند، توصیه نمیکنم. موقع خروج از سالن میشنیدم کسانی رو که می گفتند افتضاح بود! دوست همراه خود من که به زور و با کلافگی تا انتهای کار نشست. اما از دید من، کار خیلی خوبی بود و واقعا لذت بردم. از اون کارهاست که بعد بهش فکر میکنی و مفهوم و مزه اش را یواش یواش درک میکنی.

بازیها: بازیها جذاب و متفاوت از کارهای معمول. خیلی به بازیهای سبک اکسپرسیونیستی شباهت داشت. از نظر من همه بازیها زیبا بود. صداپیشگی خانم ... دیدن ادامه ›› و آقای برومند و شاه محمدلو هم جای تقدیر را داشت.

موسیقی: در انتهای کار به ما اعلام شد که به دلیلی نقصی، کار اون جور که باید اجرا نشد اما آنچه که اجرا شد خیلی زیبا و هماهنگ با بازی و دیالوگ ها بود. واقعا از موسیقی و اجرا افکت ها لذت بردم. حالا اگر کامل اجرا میشد، دیگه چی میشد رو نمیدونم!!!

نورپردازی: خیلی خوب بود. استفاده از نور موضعی و بعد اواخر کار استفاده از روشنایی کامل که همراه با مفهوم بود، کار رو جذاب کرده بود. جنبه بصری کار قوی بود.

لباس و گریم: تضاد رنگ دو گروه جالب بود. هر کدوم رنگی عکس دیگری را داشتند. استفاده از رنگ قرمز و سیاه جالب توجه بود. کاسه ها روی سر هم می توانست به عنوان یک المان به کار بره.

دکور: خلق کشورها و مرزی زیبا. این وری ها و اون وری ها و 2*2 لیتر.

صدا: نقطه ضعف این کار از دید من همین بود! در جایگاه C که ما بودیم، صدای آقای شاه محمدلو به خوبی به گوش ما نمی رسید و از سمتی دیگر (راست) می آمد و برعکس صدای خانم برومند از سمت چپ و نزدیک ما پخش می شد که به نظرم لازم بود بلندگو ها از دو طرف پخش را انجام می دادند تا شنیدن بعضی از دیالوگ ها در حین لحظات پر سر و صدای بازیگران از دست نره.

دوستی به من گفت در بررسی نمایش ها نباید در مورد هزینه صحبت کرد اما من معتقدم باید این کار رو انجام داد، چون جنبه تجاری هم در هنر وجود داره و من هم مشتری هستم! از نظر من این کار در حد و اندازه های هزینه اش است و ارزش دیدن داره! دلم میخواد برای بار دوم هم ببینم اما حیف که جیب خالی است. دوستان گلریزون بگیرید برام :))))

در انتها، دیدن این کار رو به علاقه مندان خاص تئاتر بطور اخص توصیه می کنم و باز هم تاکید میکنم کار عامه پسند نیست چون کم ندیدم کسانی رو که خمیازه می کشیدند یا هاج و واج نگاه می کردند!

در پست بعدی در مورد سالن شمس و تماشاچی ها صحبت خواهم کرد.