شیفتگی رو دیدم (؟) به کارگردانی علی زمانی عصمتی. فیلم در سینما فرهنگ با یک ساعت تاخیر آغاز شد و بعد از چند دقیقه وقتی در سکانسی چند جوان تنبور و گیتار دست گرفتند و آواز خواندند قطع شد و پرید به صحنه‌ای که رویا تیموریان کنار چند پیرمرد نشسته و می‌خواهد دف بزند که باز سریع قطع شد و پرید به جای دیگری که رویا تیموریان حجاب نداشت و باز قطع شد و بعد تصویر نبود و صدا بود و بعد تصویر برگشت و بر سر بی‌حجاب رویا تیموریان (که نقش زنی مرد نما را بازی می‌کرد) با نرم‌افزار Paint یک کلاه گذاشته بودند و موهایش را پوشانده بودند. در تمام طول فیلم هم این بازی ادامه داشت و انگار یک نفر در اتاق پخش نشسته بود و هرجا که خوشش نمی‌آمد تصویر را قطع می‌کرد. هرچند که در انتهای فیلم «وا شریعتا خلق روی زن ِ بی‌نقاب دیدند» و چشم‌مان به کله‌ی کچل خانم تیموریان روشن شد. البته خیلی زود «ارباب عمائم این خبر را از مخبر صادقی شنیدند» و باز تصویر قطع شد و فقط صدا بود و دست آخر فیلم تمام شد و «چون شرع نبی از این خطر جست رفتند به خانه آرمیدند» کلن.
حدس می‌زنم که فیلم خوبی بود. به خاطر مظلومیت کارگردانی که فیلمی کاملا مستقل ساخته بود و اینگونه با آبرو و حیثیتش بازی شد ۴ از ۴ دادم. نوش جانش٬ ولی حالا که فیلم احتمالا اکران هم نخواهد شد کاش یک جوری مثل سنتوری حواسش نباشد و فیلم پخش شود بلکه ببینیم چی به چی بود.