خیلی خوب بود... خیلی. پایان بندی عالی. بازی ها خیلی واقعی و باورپذیر. من بعد از مدتی تئاتر دیدم و حسابی چسبید.
از منظر متن اگه بخوام بگم که فوق العاده بود. فوق العاده از این جهت که هیچ قسمتی از کار اضافه نبود. فضای مینیمال در صحنه و نور و کارگردانی به جا و درست بود. یک ربع از کار که گذشت دیگه نمی شد ازش چشم برداشت. لباس ها خوب بود ولی برای یکی از شخصیت ها زیادی شیک و امروزی بود که به نظرم می تونست دم دستی تر باشه. موسیقی های کار عالی بود. صحنه دیوانه شدن کاراکتر اصلی خیلی تاثیرگذار و البته غافل گیر کننده بود در فضای اجرای نمایش. تاریکی عجیب و ترسناکی تمام صحنه رو گرفته بود و دنیای این اثر در یه مستطیل نوری محدود خلاصه می شد که حالی شبیه یه فضای کنفرانس رو می داد. کنفرانسی مجازی که سه متهم اصلی در تلاش برای رفع اتهام از خودشون دست و پا می زدن.
هیچ ایرادی از ریتم اجرا نمی تونم بگیرم چون نفس گیر بود و با تمپوی بالا. ضرب آهنگ کار آدم رو می ترسوند. جایی خوندم (نمی دونم چه قدر درست و واقعی باشه) که این ناهنجاری اجتماعی وحشتناک هنوز هم در تعداد خیلی بالایی در ماه در حال وقوعه در این مملکت.

نکته دیگه ای که می تونم به اون اشاره کنم طنز کلامی کار بود. این که در تئاتری با این فضای تراژیک و ترسناک ان قدر درست از شوخی ها استفاده شده برام جالب بود.
پیشنهاد می کنم ببینید کار رو.

بابت share کردن موسیقی های کار هم ممنون از گروه اجرایی