تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تالار هنر
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
بلک باکس ایران مال
مجموعه تئاتر لبخندS2 > com/org | (HTTPS) 78.157.41.91 : 16:31:53
دیشب به تماشای این نمایش نشستیم.
گورپلاس نمایشیه حول محور خونواده‌ای از قشر پایین جامعه و وقایعی مربوط به این خانواده در بستری کمدی. موضوع و ... دیدن ادامه ›› متن، به شدت درگیر کلیشه هستن. نمایشی رو شاهد هستیم که بارها و بارها نمونه‌های دیگه‌ای از اون رو دیدیم و می‌بینیم (طبعا هم نمونه‌های قوی‌تر و هم ضعیف‌تر). مهم‌ترین نکته برای من همین موضوعه که هیچگونه نوآوری و حرف تازه‌ای نسبت به نمایش‌های مشابهش نداره.
متن در مواردی ایرادات جدی داره. اولا که بار طنزی که در متن وجود داره بد نیست اما انگار کافی هم نیست. نمی‌دونم ایرادش دقیقا چیه اما با وجود اجرای خوب، باز نسبت به خیلی از کارهای کمدی مشابه، خنده از مخاطب نمی‌گیره.
جدای از این مورد، به صورت کلی متن در بسیاری از مواقع و موارد، انسجام کافی و لازم رو نداره. سرنخی به مخاطب می‌ده و اونو رها می‌کنه. نمونه بارزش لحظاتی بود که نابرادری‌ها و دوز و کلک‌های برادر بزرگ‌تر برای خواهر و برادرش رو می‌شه. اما خب چه کارکردی از این مسئله گرفته شده؟ صرفا خواهر و برادر کوچیک‌تر با اخم و تخم و سرزنشی مختصر از کنار موضوع عبور می‌کنن (قضیه پخش شدن فیلم خصوصی برادر کوچک‌تر).
پایان‌بندی کار ضعف جدی داره. داستانی که درباره همسایه بغلی شروع شده، بسط پیدا کرده و چالش اصلی روایت شده، رها می‌شه و با اتفاقی مثلا شوکه‌کننده (که واقعا همین هم می‌تونست بهتر بهش پرداخته بشه) درگیر یه پیام کلیشه‌ای در پایان‌بندی می‌شه. به طور کلی احساس من این بود که یک نوع ناتوانی در پایان‌بندی کار وجود داشت.
بازی‌ها اما متوسط رو به بالا و در مواردی خوب بود. اصلی‌ترین دلیلی که به تماشای این نمایش نشستم، حضور داریوش رشادت عزیز و مهدی یگانه عزیز بود. همونطور که انتظار هم داشتم این دو نفر بازی‌های خوبی از خودشون نشون دادن (گرچه شخصا از داریوش رشادت انتظار کمی بیشتری داشتم) و سایر بازیگرها هم در سطح نسبتا بالایی بودن. اما گاهی وجود ضعف‌های متن، با اجرای خوب هم جبران نمی‌شد.
در رابطه با طراحی صحنه باید بگم که خوب و چشم‌نواز بود به صورت کلی. اما از این طراحی صحنه چندان نمی‌شد برداشت خونه‌ای در حال تعمیر رو کرد. صرف خلوت بودن فضای خونه و کم بودن اسباب و اثاثیه نمی‌شه به خونه‌ای در حال تعمیر نتیجه‌گیری کرد.
گریم کار جای کار بیشتری در رابطه با کاراکتر فتانه داشت. چهره خانم الهام اخوان چندان متناسب با فالگیر نبود.
به صورت کلی نمایشی به هر حال سرگرم‌کننده بود (نه برای هر مخاطبی و صرفا مخاطبی که ارتباط کمتری با تئاتر داره و این جنس کار رو کمتر دیده باشه و این نمایش براش تازگی داشته باشه) اما نمایشی نبود که انتظار بنده رو چندان برآورده کنه. خیلی ممنونم از تمامی عوامل.
گورپلاس نمایشیه حول محور خونواده‌ای از قشر پایین جامعه و وقایعی مربوط به این خانواده در بستری کمدی. موضوع و ... دیدن ادامه ›› متن، به شدت درگیر کلیشه هستن. نمایشی رو شاهد هستیم که بارها و بارها نمونه‌های دیگه‌ای از اون رو دیدیم و می‌بینیم (طبعا هم نمونه‌های قوی‌تر و هم ضعیف‌تر). مهم‌ترین نکته برای من همین موضوعه که هیچگونه نوآوری و حرف تازه‌ای نسبت به نمایش‌های مشابهش نداره.
متن در مواردی ایرادات جدی داره. اولا که بار طنزی که در متن وجود داره بد نیست اما انگار کافی هم نیست. نمی‌دونم ایرادش دقیقا چیه اما با وجود اجرای خوب، باز نسبت به خیلی از کارهای کمدی مشابه، خنده از مخاطب نمی‌گیره.
جدای از این مورد، به صورت کلی متن در بسیاری از مواقع و موارد، انسجام کافی و لازم رو نداره. سرنخی به مخاطب می‌ده و اونو رها می‌کنه. نمونه بارزش لحظاتی بود که نابرادری‌ها و دوز و کلک‌های برادر بزرگ‌تر برای خواهر و برادرش رو می‌شه. اما خب چه کارکردی از این مسئله گرفته شده؟ صرفا خواهر و برادر کوچیک‌تر با اخم و تخم و سرزنشی مختصر از کنار موضوع عبور می‌کنن (قضیه پخش شدن فیلم خصوصی برادر کوچک‌تر).
پایان‌بندی کار ضعف جدی داره. داستانی که درباره همسایه بغلی شروع شده، بسط پیدا کرده و چالش اصلی روایت شده، رها می‌شه و با اتفاقی مثلا شوکه‌کننده (که واقعا همین هم می‌تونست بهتر بهش پرداخته بشه) درگیر یه پیام کلیشه‌ای در پایان‌بندی می‌شه. به طور کلی احساس من این بود که یک نوع ناتوانی در پایان‌بندی کار وجود داشت.
بازی‌ها اما متوسط رو به بالا و در مواردی خوب بود. اصلی‌ترین دلیلی که به تماشای این نمایش نشستم، حضور داریوش رشادت عزیز و مهدی یگانه عزیز بود. همونطور که انتظار هم داشتم این دو نفر بازی‌های خوبی از خودشون نشون دادن (گرچه شخصا از داریوش رشادت انتظار کمی بیشتری داشتم) و سایر بازیگرها هم در سطح نسبتا بالایی بودن. اما گاهی وجود ضعف‌های متن، با اجرای خوب هم جبران نمی‌شد.
در رابطه با طراحی صحنه باید بگم که خوب و چشم‌نواز بود به صورت کلی. اما از این طراحی صحنه چندان نمی‌شد برداشت خونه‌ای در حال تعمیر رو کرد. صرف خلوت بودن فضای خونه و کم بودن اسباب و اثاثیه نمی‌شه به خونه‌ای در حال تعمیر نتیجه‌گیری کرد.
گریم کار جای کار بیشتری در رابطه با کاراکتر فتانه داشت. چهره خانم الهام اخوان چندان متناسب با فالگیر نبود.
به صورت کلی نمایشی به هر حال سرگرم‌کننده بود (نه برای هر مخاطبی و صرفا مخاطبی که ارتباط کمتری با تئاتر داره و این جنس کار رو کمتر دیده باشه و این نمایش براش تازگی داشته باشه) اما نمایشی نبود که انتظار بنده رو چندان برآورده کنه. خیلی ممنونم از تمامی عوامل.
۱۷ نفر
این را
خواندند
محمد فروزنده، نرگس رضوی، مهسا مهدی، سینا دهقان، عرفان ضرغامی، هما م و فروزین تقوی نژاد این را دوست دارند
محمد فروزنده، نرگس رضوی، مهسا مهدی، سینا دهقان، عرفان ضرغامی، هما م و فروزین تقوی نژاد این را دوست دارند
Amir Sharifi (amirsharifi.nu)
تیوال این کاربر
پروفایل
دنبال
از ۱۹ دی ۱۴۰۲
اسپویل حسین جانم اسپویل
۰۱ آبان
دوست‌دارم
پاسخ
اگر کامنت رو پاک نمیکنید خیلی بد بود
و عجیب اینه که یه کامنت بد هم نداره این نمایش،برای ما هایی که برامون مهمه چه نمایشی بریم و وقت میذاریم واقعا این کار غیر اخلاقیه!!
و عجیب اینه که یه کامنت بد هم نداره این نمایش،برای ما هایی که برامون مهمه چه نمایشی بریم و وقت میذاریم واقعا این کار غیر اخلاقیه!!
اتفاقا این نمایش اصلا کامنت ها رو هاید نمیکنه و اگه یه مقدار زمان بذارید و کامنت های پایین رو بخونید میتونید انتقادهایی راجب به شباهت با برخی از تئاترهای اخیر رو ببینید.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۵۵۸,۰۰۰ نفر
+۲۸,۶۲۰ برنامه
+۸,۹۹۷,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۷,۶۱۳ برگه
۹,۷۷۵ آلبوم
۵,۶۱۶ پادکست
