متاسفانه هم متن کم‌مایه بود و هم بازیها‌ ناپخته. نمایش ذهن مشوش انسانی روان نژند به مدت ۶۰ دقیقه به خودی خود نمی‌تواند نمایشی را تاثیرگذار کند. در طول نمایش منتظر بودم آن همه تکاپو و دادو فریاد و موسیقی و ویدئو به کشفی تازه، نگاهی خلاق یا گره‌گشایی تکان‌دهنده درباره هزارتوی ذهن انسان منجر شود، که نشد. متاسفم برخلاف درخواست کارگردان در پایان اجرا جهت حمایت از کار ایشان در تیوال، مجبورم نقد منفی بگذارم، می‌نویسم چون با دیدن نقدهای مثبت فراوان تصمیم گرفتم به دیدن این نمایش بروم.
به امید این که فضای تئاتر ما بالاخره به سمتی برود که آثار قوی مجوز بگیرند، و نویسنده‌ها و کارگردانها و بازیگران جوان ما بیشتر مطالعه کنند، که تماشای آثار قوی متعدد تماشاگران ما را پخته‌تر و سخت‌پسندتر میکند، و در فضای رقابت سالم و حرفه‌ای آثار باکیفیت‌تر و ماندگارتری تولید خواهد شد.