بعد از مدتها دوباره برگشتم تهران و اولین کار نشستن به تماشای تئاتر بود. اینبار مقصدم دوتا از کارهای برگزیده‌ی جشنواره‌های پارسال بود "توو" و "پس از" و اول رفتم تووو.
متن خیلی ترسو بود. یکی به نعل یکی بی میخ. کمدی نبود ولی میخواست خنده بگیره. ابزورد هم نبود. گروتسک هم نبود. یا شاید من نفهمیدم. در انتها هم آن همه حرف به هیچ ختم شد.
صحنه و لباس که چیزی نداشت اما بازی‌ها خوب بود. بیشتر خانم.
کار بدی نبود، متوسط بود و از دیدن یک بارش پشیمان نیستم.

پی نوشت: برای منی که خارج تهران زندگی می‌کنم و هربار هم مسیرم به پایتخت برسد تنها تفریحم تئاتر رفتن است. دیدن وضعیت محوطه تئاتر شهر با آن سیرک مصاحبه که یک طرف راه انداخته‌اند و آن دیوار زشت دورش غمگینم کرد. شما تهرانی‌ها چه می‌کشید؟

خسته نباشید به گروه

مانیفست را که همه بلدند بدهند. هنر آنجا شکل می‌گیرد که حرف دراماتیزه شود و نمایشی. به هر روی هیچ چیز نداشت.
یا شاید ما نفهمیدیم
یا شاید آقای شهرستانی خیلی می‌فهمند و ما اندازه ایشان نه
یا شاید ایشان گمان می‌کنند ما نمی‌فهمیم
یا شاید ...

خیلی دوست داشتم به دیدن این اجرا برم ولی خوب مسافرت اجازه نداد. امشب برای دیدن اجرای دیگری به نوفل رفتم و تقریبا همه در مورد این کار صحبت می‌کردند و چه حسرتی برای من ماند و بیشتر تاسف خوردم.

این کار را در ساختمان نوفل سابق در کوچه زیبا دیدم. بسیار تاثیرگذار و خوب بود. کمدی‌ها‌‌ اندازه(غیر از چند مورد که کمی لوده میشد) میزانسن‌ها خوب و بازی‌ها روان بود. اما مهمترین بخش برای من، داستان نمایش بود که با اینکه یک واقعه تاریخی را روایت می‌کرد‌‌ بسیار دراماتیک شده بود و ساختار نمایشی داشت. تنها نقطه ضعف کار، طولانی و کش‌دار بودن و تکرار مکررات بود که با تایمی که تیوال برای نمایش گذاشته مثل اینکه کار کوتاه شده و چه بهتر، به شرطی که به کلیت آسیب وارد نشده باشد. البته اضافه شدن هادی عطایی که در همان اجرایی که من دیدم، نبودش را در این نمایش حس می‌کردم حتما به بالاتر رفتن کیفیت کمک خواهد کرد.
زمان اجازه دهد حتما دوباره خواهم دید.🎭

کار بسیار محترم و خوبیست
متن را بسیار دوست داشتم و بازی‌ها قابل قبول، طراحی صحنه بسیار هوشمندانه بود اما فارق از اینها؛
در یکی از مهم‌ترین صحنه‌های نمایش تلفن همراه یکی از دوستان در انتهای سالن اون هم با صدای بلند زنگ خورد که اگر به خاطر احترام به گروه نمایشی نبود همانجا از خجالت آن آقا در می‌آمدم.
متوجه نمیشم چطور با این همه تذکر که قبل از اجرا داده می‌شود و در تیوال تاکید شده هنوز بعضی از انجام دادن همین کار ساده هم عاجزند و نمی‌توانند به حقوق سایرین احترام بگذارند.

جز بازی بازیگران که کار را سرپا نگه می‌داشت چیز قابل ذکری نیست. داستان به هیچ وجه نمایشی نبود و گاهی اوقات انگار به دست و پای بازیگران و کارگردان هم پیچیده بود.

از نکات مثبت کار بازیگران بودند. به خصوص بازیگر نقش خواهر که هرجا وارد صحنه می‌شد کار جون می‌گرفت( فکر کنم اسم کاراکترش ویتا بود) نکات منفی کار هم ریتم و دکور بود. در مجموع بدم نیومد.