تئاتری دلنشین که با هنرمندی خلاقانه و ظرافت طنزپردازی، قصه‌ای تراژیک را به شکلی نوین و جذاب روایت کرد. تلفیق هوشمندانه تاریخی تلخ با لحظاتی از خنده و شادی، باعث شد تا از دیدن این نمایش بی‌نظیر و به‌یادماندنی لذت ببرم. اجرای بی‌نقص بازیگران و کارگردانی استادانه، هر صحنه را به لحظاتی ناب از طنز و تفکر تبدیل کرده بود. این تئاتر نشان داد که حتی تلخ‌ترین وقایع تاریخی را می‌توان با نگاهی طنزآمیز و نوآورانه، دوباره برای مخاطب زنده کرد و از آن لذت برد.
با تشکر از گروه موسیقی حرفه ای و تمامی عوامل محترم
با امید به اینکه این تاتر زیبا در سالنی در خورتر به نمایش دربیاد
صندلی ها و تهویه سالن واقعا ازار دهنده بود

نمایش مونولوگ دیدنی بود با بازی روان و زیبای "صابر ابر" و خانم "فاطمه نقوی" گرامی - قبل از دیدن این نمایش پیشنهاد میکنم وقت بذارید و رمان کوتاه " نازنین" داستایوفسکی رو بخونید (حتما جذابیت نمایش براتون بیشتر میشه) من یک سال پیش خونده بودمش و واقعا دیدن این تاتر برام بسیار جذاب بود -

کتاب "نازنین" از لحاظ فرم شبیه قصه‌های دیگه داستایفسکی نیست ولی البته که در محتوا پر از نشانه‌های پیدا و پنهانِ دنیای همیشگی نویسنده است: زنِ فقیر، پول، تپانچه، آدم‌های عجوزه و پول پرست، و البته مرگ . در حقیقت "نازنین"، زاده ذهن خلاق و قلم با تجربه نویسنده است.

بعد از خوندن کتاب این حس من بود : این از داستایفسکی بود؟ خب که چی؟ مطمئنا حسی که خیلی ها با خودشون از سالن تاتر بیرون میبرن ... دیدن ادامه ›› ولی . . .

به دیالوگ ها دقت کنید! در چند جا صابر ابر اشاره داره به اینکه قرار نیست منتظر اتفاق خیلی خاصی باشید " ساده است نگاه کنید فقط دارم کدو سرخ میکنم!" از مخاطب میخواد دنبال موضوع خیلی پیچیده و خاصی نباشه و حتی در جایی به سخره میگیره از اینکه مخاطب ها با افکار روشنفکری و انتلکتوئل به دیدن نمایش اومدن!
داستان ساده است صحبت از بیمارانیه که خودشون نمیدونن بیمارن و فاجعه از همین جا برای اطرافیانشون رقم میخوره

"به صرف بورش و خون " قصه قدرت و سلطه است که روی دیگرش شده تحقیر و ذلت